Εξαιρετική η πρώτη δουλειά των Silent Rage όπου κατάφεραν με το ομώνυμο Ε.P. που κυκλοφόρησαν πρόσφατα να κάνουν δυνατή αίσθηση, στο χώρου του μεταλλικού ροκ στη χώρα μας.
Ο Νίκος Σιγλίδης (κιθαρίστας) και ο Κώστας Τόκας (τραγουδιστής και κιθαρίστας) μας έκαναν την τιμή να μιλήσουν μαζί μας και να μας εξομολογηθούν τα εξής ενδιαφέροντα που θα διαβάσετε παρακάτω:
Γιατί τόσες πολλές αλλαγές στο συγκρότημα κατά το παρελθόν;
Νίκος Σιγλίδης: Η μπάντα δημιουργήθηκε το Φλεβάρη του 2006 από εμένα. Από το πρώτο line up μέχρι σήμερα από την μπάντα πέρασε κόσμος και κοσμάκης, ο οποίος αποχώρησε είτε για λόγους προσωπικούς, είτε για λόγους οι οποίοι είχαν να κάνουν με την μουσική κατεύθυνση της μπάντας αλλά κυρίως γιατί έβλεπαν την μπάντα ως ένα hobby με το οποίο θα περνούσαν την ώρα τους. Ευτυχώς, τον τελευταίο χρόνο ο πυρήνας της μπάντας αποτελείτε από εμένα στις κιθάρες και τα aggressive φωνητικά, τον Κώστα Τόκα στις κιθάρες & τα lead φωνητικά, τον Χρήστο Σεβαστόπουλο στο μπάσο, τον Κίμωνα Λιμενίδη στα πλήκτρα ενώ πρόσφατα στις τάξεις της μπάντας προστέθηκε ο Πάνος Καραδήμας στα τύμπανα. Με τον Κώστα, τον Χρήστο, τον Κίμωνα αλλά και με τον παλιό μας drummer Λευτέρη Μώρο, η μπάντα κατάφερε να κυκλοφορήσει την πρώτη επίσημη κυκλοφορία, το “The Silent Rage EP”, το οποίο στην ουσία αποτελεί έναν προπομπό για το τι πρόκειται να ακολουθήσει στην επερχόμενη κυκλοφορία μας με τίτλο “Inner Scars”, το οποίο θα είναι και το πρώτο μας album.
Ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίσατε στην ολοκλήρωση του άλμπουμ;
Κώστας Τόκας: Δε θα το ‘λεγα δυσκολίες ακριβώς. Το σημαντικότερο που έπρεπε να γίνει πριν την ηχογράφηση των 5 κομματιών του EP, ήταν ότι έπρεπε να ενορχηστρωθούν απ’ την αρχή, λόγω του ότι ως καινούριο μέλος και εγώ και ο Κίμωνας είχαμε ιδέες που δεν υπήρχαν στα κομμάτια και τα έκαναν ακόμη καλύτερα απ’ ότι ήταν και έχουν τελικά το αποτέλεσμα που ακούσατε. Από κει και πέρα το θέμα ήταν οι αρκετές ώρες ηχογραφήσεων.
Γιατί δεν προτιμήσατε την ηχογράφηση ενός full album;
Νίκος Σιγλίδης: Στην ουσία τα κομμάτια που υπάρχουν στο EP μας είναι περίπου τα μισά από τα έντεκα συνολικά που θα εμπεριέχονται στο δίσκο μας. Ο λόγος που προτιμήσαμε να βγει το EP με τα 5 κομμάτια ήταν για να πάρουμε ένα μικρό δείγμα σχετικά με αντιδράσεις τόσο από τα διάφορα περιοδικά όσο και από τον κόσμο που θα τα ακούσει. Δόξα το Θεό, όλα βαίνουν καλώς και η μπάντα συνεχίζει δυναμικά.
Ξεχωρίζει ιδιαίτερα στο ΕΡ τα φωνητικά αλλά και οι κιθάρες. Ποια είναι η φιλοσοφία σας στο συγκεκριμένο ζήτημα;
Κώστας Τόκας: Ως τραγουδιστής, η φιλοσοφία μου είναι πολύ απλή. Αυτό που θέλω απ’ τα φωνητικά είναι να είναι μελωδικά με ωραίες μελωδίες που να σου μένουν. Να είναι πιασάρικα όπως λέμε. Επίσης, όπως θα παρατήρησες, η πολυφωνία είναι επικρατών χαρακτηριστικό στα κομμάτια, λόγω του ότι τους δίνει όγκο και προσδίδει περισσότερη αρμονία στα κομμάτια. Ως κιθαρίστας και έχοντας το ίδιο σκεπτικό με το Νίκο, οι κιθάρες θέλουμε να είναι ογκώδεις στα ρυθμικά και μελωδικές στα σόλο. Το ότι έχουμε διαφορετικές επιρροές ως κιθαρίστες με το Νίκο, πιστεύω ότι είναι εμφανές στα κομμάτια και αυτό είναι που πιστεύω ότι κάνει τη διαφορά. Τα πιο aggressive σόλο του, με τα πιο μελωδικά δικά μου, συντελούν στον επιθετικό αλλά και συναισθηματικό χαρακτήρα της μπάντας.
Μπορούν οι ΤΗΕ SILENT RAGE να ανταποκριθούν στο σύγχρονο μεταλλικό ήχο που επικρατεί στο εξωτερικό;
Κώστας Τόκας: Και εμείς, αλλά και άλλες ελληνικές μπάντες μπορούμε και να ανταποκριθούμε στον ήχο του εξωτερικού αλλά και να ανταγωνιστούμε μπάντες του εξωτερικού. Δε μας λείπουν ούτε οι ιδέες, ούτε οι παικτικές ικανότητες ούτε οι συνθετικές ικανότητες. Συγκεκριμένα εμείς έχουμε πλήρη άποψη για το τι ακούγεται στο εξωτερικό και προσπαθούμε να κάνουμε κομμάτια που να μπορούν να ακουστούν έξω. Αυτό το καταφέρνουμε με την επαγγελματική ηχογράφηση που κάναμε στα Music House Studios και με τη βοήθεια του Στάθη Παυλάντη που μας έκανε την παραγωγή. Επίσης πιστεύω ότι τα φωνητικά ξεφεύγουν απ’ την ελληνική προφορά των αγγλικών στίχων και είναι πιο ευρωπαϊκά. Αυτό είναι το μοναδικό μειονέκτημα των ελληνικών συγκροτημάτων σε σχέση με τα ξένα. Αυτό βέβαια, ευτυχώς, αρχίζει και καλυτερεύει. Οπότε πιστεύω πως ναι, μπορούμε να ανταποκριθούμε στον σύγχρονο ήχο του εξωτερικού.
Πόσο κοπιαστικό και δύσκολο είναι να δημιουργήσεις συνθέσεις που θα τις αγκαλιάσει ο κόσμος;
Νίκος Σιγλίδης: Η ουσία είναι ότι κατά κύριο λόγο προσπαθούμε να συνθέτουμε κομμάτια τα οποία σε πρώτη φάση να τα λατρεύουμε εμείς οι ίδιοι και εν συνεχεία αν αρέσουν και στον κόσμο τότε πραγματικά έχουμε πετύχει. Δουλεύουμε σκληρά σε προπαραγωγή τις συνθέσεις μας από το σπίτι μας ο καθένας και στο studio τελειοποιούμε ώστε να δούμε αν πρέπει να προσθέσουμε η να αφαιρέσουμε κάτι.
Τα σχέδια σας για το μέλλον αφορούν μόνο τις συναυλίες ή ετοιμάζετε και κάτι άλλο παράλληλα;
Κώστας Τόκας: Αυτό με το οποίο ασχολούμαστε αυτόν τον καιρό είναι η πλήρης προπαραγωγή και ενορχήστρωση των υπολοίπων κομματιών του δίσκου καθώς και οι επαφές με δισκογραφικές εταιρίες. Μέχρι το τέλος του έτους, έχουμε ακόμα ένα live κλεισμένο, στις 28/11 στο Sin City club με Arkenstone, Agnosia, Soundgeist και Fiat Lvx.
Υπάρχει σε μερικούς η λογική ένα νέο γκρουπ να κάνει πολλά live για να αποκτήσει εμπειρίες και φυσικά κοινό. Συμφωνείτε με αυτή την άποψη;
Κώστας Τόκας: Βασικά είναι η επικρατούσα λογική το να κάνεις πολλά live στο ξεκίνημα. Το καλύτερο βέβαια είναι να κάνεις καλά live με καλές μπάντες για να σε γνωρίσει ο κόσμος και να τον κάνεις να έρχεται και σε επόμενες συναυλίες. Το θέμα της εμπειρίας είναι πολύ σημαντικό, αλλά δεν την αποκτάς μόνο απ’ τα live. Καλό είναι λοιπόν να κάνεις κάποια live στην αρχή, αλλά με προσοχή να μην “κάψεις” τη μπάντα.
Νίκος Σιγλίδης: Συμφωνώ με τον Κώστα. Το θέμα είναι ότι στο ξεκίνημα σου θες να κάνεις αρκετά lives ώστε ο κόσμος να σε γνωρίσει, προωθώντας παράλληλα το δικό σου υλικό. Όσο πιο καλές είναι οι μπάντες και αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα αυτό που κάνουν, τόσο καλύτερο θα είναι το αποτέλεσμα. Αν από την άλλη σου “κάτσει” και κάποιο support act, αυτό θα είναι ακόμα καλύτερο.
Υπάρχει Ελληνική σκηνή ή είναι ένας κατασκευασμένος μύθος των rock media;
Νίκος Σιγλίδης: Υπάρχει Ελληνική σκηνή θα έλεγα αλλά αυτό περιλαμβάνει μονάχα συγκεκριμένα είδη από το χώρο. Υπάρχουν μπάντες που συντελούν την black metal σκηνή, την gothic, την extreme ενώ υπάρχουν πολύ λίγες και αξιόλογες μπάντες ώστε να συντελέσουν “σκηνή” στο χώρο του progressive, του doom, του power στον οποίο ανήκουμε και εμείς. Υπάρχουν σίγουρα πολλές μπάντες τις οποίες αγνοεί ο κόσμος και καλά θα κάνει να αρχίσει να ενδιαφέρεται για το “εγχώριο προϊόν” το οποίο θα έλεγα ότι δεν ζηλεύει πραγματικά σε τίποτα μπάντες του εξωτερικού.
Σας έχει βοηθήσει το internet ουσιαστικά ή είναι μόνο ένα εργαλείο σε επίπεδο γνωριμιών;
Κώστας Τόκας: Μετά τα live, το internet είναι το σημαντικότερο εργαλείο μια μπάντας για να τη μάθει ο κόσμος. Και γνωριμίες κάνεις, αλλά κυρίως σε μαθαίνει ο κόσμος και μαθαίνει τα νέα της μπάντας.
Νίκος Σιγλίδης: Είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο στις μέρες μας το Internet θα έλεγα. Είναι πολύ σημαντικό το ότι μέσω διαφόρων πλατφόρμων όπως είναι το My Space, το Facebook, το Reverb Nation κ.α.. Συγκροτήματα όπως εμείς που κάνουν τώρα τα πρώτα τους βήματα, είναι ευκολότερα για αυτά να προωθήσουν το υλικό τους δίχως να δαπανήσουν πολλά χρήματα. Όσο για τις γνωριμίες αυτές έρχονται. Αλλά και πάλι πρέπει να κοπιάσεις για να τις αποκτήσεις.
Ποιες ελληνικές μπάντες εκτιμάτε δεόντως και ποιες από το εξωτερικό θαυμάζετε;
Νίκος Σιγλίδης: Όντας λάτρης της ελληνικής σκηνής, θα μπορούσα να πω ότι μπάντες που ξεχωρίζω από την δική μας “πηγή” ξεχωρίζω σχήματα όπως είναι οι Reflection, οι Inner Wish, οι Firewind, οι Everdome, οι Rotting Christ, οι SepticFlesh, οι Crystal Tears, οι Elwing, οι Black Winter, οι Biomechanical, οι WEB, οι Inactive Messiah, οι Suicidal Angels και πάρα πολλοί ακόμα για τους οποίους θα μπορώ να μιλάω μερόνυχτα. Από τα ξένα groups δηλώνω αθεράπευτος οπαδός των Iron Maiden. Άλλες μπάντες τις οποίες θεωρώ εξίσου σπουδαίες είναι οι Warlord, οι Edguy, οι Sonata Arctica, οι Nocturnal Rites, οι Grave Digger, οι Assailant (checkάρετε τους), οι Memory Garden, o Axel Rudi Pell, οι Firehouse, o Bon Jovi και επίσης πάρα πολλοί άλλοι.
Κώστας Τόκας: Reflection, Inner Wish, Firewind, Danger Angel από Ελλάδα. Τώρα από εξωτερικό τι να πρωτοπείς. Προσωπικά αγαπημένες μου είναι οι Iron Maiden, Helloween, Deep Purple, Rainbow, Manowar, Nocturnal Rites, Stratovarius, Bon Jovi, Y.Malmsteen και πάνω απ’ όλες….. Stryper!! Απλά τρελαίνομαι..
Κάντε μία ευχή…….
Νίκος Σιγλίδης: Ελπίζω όλοι μας γύρω μας να καταλάβουμε πως μέσα από τα λάθη μας μαθαίνουμε να γινόμαστε καλύτεροι και πιο συγκεντρωμένοι σε αυτό που κάνουμε. Τυχερός είναι αυτός που μπορεί να πραγματοποιήσει οτιδήποτε έχει ονειρευτεί. Οι κακίες γυρνάνε πάντα σε αυτούς που τους νιώθουν. Οπότε ας τις αφήσουμε στην άκρη και ας πορευτούμε στο σύντομο ταξίδι της ζωής δίχως αυτές.
Κώστας Τόκας: Εύχομαι να μας πάνε όλα καλά και να πραγματοποιήσουμε το όνειρό μας. Επίσης εύχομαι ο κόσμος μας να γίνει καλύτερος με καλύτερες συνθήκες διαβίωσης για όλους μας και κυρίως γι’ αυτούς που τα βγάζουν πέρα με δυσκολία.
860 
