Με μοναδικό αρχικό μέλος και ψυχή του group τον Ilker Ersin (ex- bassist των Freedom Call), οι Βαυαροί Powerworld μας εκπλήσσουν κάτι παραπάνω από ευχάριστα με το 3ο τους πόνημα, “Cybersteria”.
Πολλά μεσολάβησαν από τη κυκλοφορία του προηγούμενου album της μπάντας “Human Parasite” το 2010 με βασικότερο τον ξαφνικό θάνατο του προηγούμενου τραγουδιστή και τη λόγο μουσικών διαφορών απομάκρυνση του αντικαταστάτη του λίγο πριν η μπάντα μπει στο studio για το “Cybersteria”. Δύσκολες καταστάσεις με τη μπάντα να μην το βάζει κάτω και να προσλαμβάνει τη φωνάρα που ακούει στο όνομα Michael Bormann (ex- Jaded Heart, ex- Bonfire).
Μουσικά το album κινείται στα γνώριμα χωράφια του συγκροτήματος. Μελωδικό Heavy με progressive στοιχεία και μια AOR αισθητική να σκεπάζει όλο το δίσκο. Η διαφορά όμως με τις προηγούμενες, επίσης πολύ καλές, 2 κυκλοφορίες έγκειται στο ότι όλα βρίσκονται ένα σκαλοπάτι παραπάνω. Βασικό ατού του “Cybersteria” είναι από τη μία πλευρά οι εμπνευσμένες συνθέσεις και από την άλλη η πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά που έχει γίνει στο κομμάτι της θεματολογίας των στίχων και γενικότερα του concept που καταπιάστηκε το συγκρότημα. Facebook, Twitter και γενικότερα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και πως αυτά αντί να φέρνουν το κόσμο πιο κοντά τον απομακρύνουν και εν-τέλει υποστηρίζουν τη μοναξιά και την αποξένωση. Αν μη τι άλλο επίκαιρο και κατανοητό σε όλους.
Αρκετά εσωστρεφές, μπολιασμένο με αίσθημα αρνητικότητας και δόσεις συναισθηματικής δυσφορίας, το album σε ταξιδεύει ακριβώς εκεί που θέλει. Το εναρκτήριο “Children of the Universe” αποτελεί τη κορυφαία στιγμή του δίσκου και ένα απο τα καλύτερα κομμάτια που έχω ακούσει στο ιδιώμα εδώ και αρκετό καιρό. Μελωδίες που σε καθηλώνουν και ένας Bormann στο μικρόφωνο να μην σε αφήνει να πάρεις ανάσα με την ερμηνεία και την εκφραστικότητα του. Μοναδικό κομμάτι του δίσκου που έχει και κάποια brutal φωνητικά, διακριτικά και υποστηρικτικά όμως για το mood στο οποίο θέλει το κομμάτι να βάλει τον ακροατή.
Το album συνεχίζει στο ίδιο υψηλό επίπεδο με κομμάτια όπως τα “Coasts of Tears”, “Cybersteria”, “You will find a way” και το Malmsteen-ικό “World knows your secret” να κλέβουν την παράσταση σε ένα έργο άρτια δομημένο και δουλεμένο μέχρι τη τελευταία του λεπτομέρεια. Για τη παραγωγή ούτε λόγος μιας και η δουλειά που έκανε ο ίδιος ο Ilker είναι πολύ υψηλών προδιαγραφών. Το μοναδικό που μπορεί να ξενίσει τους παλιούς fan είναι ότι το album είναι οι ελάχιστα κατεβασμένες ταχύτητες αλλά το ότι είναι σαφώς πιο σκοτεινό μπορεί να λειτουργήσει ως αντίβαρο.
Με το καινούργιο τους album οι Powerworld καταφέρνουν με την αξία τους να ανέβουν στη πρώτη κατηγορία του μελωδικού Heavy. Το αν θα μείνουν εξαρτάται απο τους ίδιους και μόνο. Το “Cybersteria” θα γίνει σίγουρα γνωστό στους κύκλους του αλλά θα ήταν σίγουρα άδικο να περιοριστεί μόνο εκεί μιας και η ποιότητά του αξίζει ευρύτερης προσοχής.
728 
