Ο Tyla για τους απανταχού ποζεράδες είναι γνωστός για την θητεία του στους θρυλικούς πλέον The Dogs D’ Amour οι οποίοι στις χρυσές μέρες του hard rock κυκλοφόρησαν κάποια πραγματικά πολύ καλά άλμπουμ και γνώρισαν την επιτυχία, έστω και μικρή, με τραγούδια όπως “How Come It Never Rains”, “Trail Of Tears” και “Satellite Kid”.
Βέβαια ανέκαθεν θεωρούνταν μια μπάντα δεύτερης κατηγορίας και ποτέ δεν κατάφεραν να κάνουν την υπέρβαση. Η αλήθεια είναι πως πέρα από 2-3 κυκλοφορίες των The Dogs D’ Amour δεν ασχολήθηκα και ιδιαίτερα και για αρκετά χρόνια αγνοούσα πλήρως την ύπαρξη τους και φυσικά και του τραγουδιστή τους.
Έτσι λοιπόν έχω στα χέρια μου την σόλο δουλειά του Tyla και για να είμαι ειλικρινής έχω μια μικρή αγωνία για το τι πρόκειται να ακούσω. Με το πρώτο κιόλας τραγούδι, “Love Is”, όλα τα στοιχεία των The Dogs D’ Amour βρίσκονται εδώ σε πλήρη αρμονία. Και ποια είναι αυτά; Η χαρακτηριστική βραχνάδα του, η γλυκιά μελωδία, οι ακουστικές κιθάρες σε συνδυασμό με κάποια ηλεκτρικά μικρό ξεσπάσματα και γενικά σου φέρνει ένα flashback! Τα “Long Shadows”, “All Alone”, “Judas Christ” και “That Someone” χαρακτηρίζονται ως highlights από την συγκεκριμένη κυκλοφορία και θα μπορούσαν κάλλιστα να βρίσκονται σε οποιοδήποτε πόνημα της μπάντας του τότε.
Οπωσδήποτε το “Devil’s Supper” δεν με συγκλόνισε αλλά ούτε με άφησε αδιάφορο κιόλας. Ίσως το γεγονός ότι το ίδιο έργο το έχουμε ξαναδεί με τους The Dogs D’ Amour στο παρελθόν, ίσως ότι στις μέρες μας έχουμε κυκλοφορίες πολύ ανώτερες και πιο τσαμπουκαλεμένες… Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στην μέση. Τα τραγούδια είναι καλοδουλεμένα, με ωραίες ενορχηστρώσεις και η φωνή του Tyla σε ταξιδεύει σε άλλες αποχές. Η απόφαση δική σας.
947