Μετά την επιτυχία του παρθενικού τους άλμπουμ “A Mind’s Chronicle” του 2011, οι Ιταλοί Infinita Symphonia, σπεύδουν να εκμεταλλευτούν την επικαιρότητά τους και κυκλοφορούν το δεύτερο, ομώνυμο αυτή τη φορά, δίσκο.
Ο δρόμος που επέλεξαν να κινηθούν, βρίσκεται στην οδό Power – Progressive και Symphonic γωνία. Η μπάντα αποτελείται από τους Luca Micioni (Φωνή), Gianmarco Risacoli (κιθάρα και δεύτερη φωνή), Alberto De Felice (μπάσο και δεύτερη φωνή) και Ivan Daniele (τύμπανα).
Στο σύνολό του, το cd, περιέχει 10 κομμάτια. Η ηχογράφηση και η μίξη του έγινε στα Outer Studio από τον Giuseppe Orlando (November) και το mastering από τους Henkka Niemistö και Svante Forsbäck στο Chartmakers Studio (Sonata Arctica, Apocalyptica). Στα θετικά του δίσκου, βρίσκεται και η συμμετοχή θρυλικού τραγουδιστή Michael Kiske (ex-Helloween, Unisonic) στο τραγούδι “Fly”.
Το Infinita Syphonia, είναι βασισμένο σε μια θεματολογία που έγραψε το συγκρότημα και ξετυλίγει το σκεπτικό τους όσον αφορά “τη ζωή που φτάνει στο τέλος της”. Έξυπνο θέμα και το διαπραγματεύονται πολύ όμορφα μέσα από τους στίχους τους.
Μουσικά στα συνολικά 49 περίπου λεπτά που διαρκεί, δε μπορώ να πω ότι καταφέρνουν να με συγκινήσουν, χωρίς αυτό να σημαίνει πως πρόκειται για κακό δίσκο. Ακούγεται με ευκολία και πολλές φορές θα έλεγα, αλλά δεν βρήκα κάποιο κομμάτι που να μου κάνει το παραπάνω κλικ ή κάτι να μου κρατήσει το ενδιαφέρον αμείωτο. Οι απόψεις πάντως διαφέρουν από αφτί σε αφτί και πιστεύω ότι θα υπάρχουν κάπου εκεί φίλοι του συγκεκριμένου ήχου που θα τους αρέσει. Για τα δικά μου δεδομένα πάντως, κρίνεται πολύ μέτριο. Ο χρόνος θα δείξει.
827 
