Πέρασαν 13 ολόκληρα χρόνια για να έχουμε το τρίτο πόνημα των Burning Rain με τίτλο “Epic Obsession” και δε θα συμφωνήσω με αυτούς που ισχυρίζονται ότι η μπάντα άλλαξε τη μουσική της κατεύθυνση και εκφράζουν δυσαρέσκεια γι’ αυτό.
Άλλωστε οι καιροί αλλάζουν, έχει αλλάξει η δεκαετία, ο ήχος είναι πιο μοντέρνος και το “Epic Obsession” σίγουρα ηχεί περισσότερο heavy, πιο “κοφτερό” και περισσότερο επιθετικό.
Σίγουρα υπάρχουν τα στοιχεία που τους καθιέρωσαν από τα δύο πρώτα άλμπουμ, όπως το funky εναρκτήριο “άσμα” το “Sweet Little Baby Thing”, που θυμίζει το αντίστοιχο από το πρωτόλειο τους αλλά με χροιά 21ου αιώνα.
Ακόμη μία φορά η κιθαριστική δουλειά του Aldrich είναι σίγουρα εκρηκτική με εκπληκτικά σολαρίσματα, αλλά και η φωνή του St John παραμένει δυναμική, παθιασμένη, συναισθηματική.
H πρώτη μπαλάντα, το “Heaven Gets Me By”, θα μπορούσε να είναι σε δίσκο των Bon Jovi, πριν όμως δύο δεκαετίες (καθόλου άσχημα)! Οι συγκρίσεις με τους Coverdale και Plant ακόμη είναι ολοφάνερες, ειδικά στο μέγιστο “Our Time Is Gonna Come”, που βασίζεται σε εξαιρετικό ριφ οργάνου Hammond (R.I.P Jon Lord) και την μπλουζ διάθεση του Aldrich στην κιθάρα, αλλά ο St John προσδίδει με τη φωνή του όλο το κλίμα που γαλούχησαν οι δύο τεράστιοι αυτοί τραγουδιστές!
Το τρίτο λοιπόν έργο τους, το μόνο που διαφέρει συγκρινόμενο με τα παλαιότερα, είναι η καλύτερη παραγωγή, καθώς ο ήχος είναι καθαρότατος και τα όργανα ακούγονται ξεκάθαρα σε ένταση και όγκο. Αγοράζονται όλα ή τίποτα!
544 
