Έχω προηγουμένως εκθειάσει τα πρώτα δύο μέρη της Blackjazz τριλογίας των Shining, το ίδιο δηλαδή το “Blackjazz” αλλά και το “Blackjazz Live”. Τώρα είναι και η σειρά της ολοκλήρωσης με ένα album συνθέσεων ικανών να σταθούν επιτυχημένα ξεχωριστά έκαστες, εξού και το τριπλό “One One One”.
Με το αποτέλεσμα του εγχειρήματος έχουμε εννέα απολύτως ικανοποιητικά ηλεκτρονικά black στέμματα στα χνάρια της νέας εποχής των Νορβηγών Shining. Επιπροσθέτως, το υλικό που έδειχνε εξ’ αρχής να διαφέρει με αφοπλιστικά ενδιαφέρον τρόπο, μένοντας παρόλα αυτά σε δεύτερη μοίρα, καταλήγει η βάση του “One One One”: τα φωνητικά.
Όλη η πρόοδος που χαίρουν της τιμής να φέρουν στον ήχο οι Shining, πάντα φυσικά με τον πιο εκκεντρικό και “παραμορφωμένο” τρόπο, μεγαλοποιείται με τον συνολικά έβδομο δίσκο τους, και ίσως τον καλύτερο όλων. Η αμεσότητα του πειραματισμού και της δυναμικότητας τους, στοιχεία που θριάμβεψαν στο “Blackjazz Live”, αποτυπώθηκαν με τον ιδανικό τρόπο στο “One One One”, όπου η μουσική και η παραγωγή έσμιξαν για την απόλυτη μουσική πανδαισία.
Κάπου εδώ φτάνουμε να είμαστε ακροατές σε έναν από τους καλύτερους δίσκους του 2013, ένα album που σημαίνει την λήξη της καλύτερης αλυσιδωτής δουλειάς των σπουδαίων και υπερταλαντούχων Shining.
627 
