Είναι γνωστό ότι οι δισκογραφικές δουλειές των FM είναι όπως τα μέσα μαζικής μετακίνησης: κυκλοφορούν ανά αραιά διαστήματα.
Γι’ αυτό προξενεί εντύπωση τούτη δω η κυκλοφορία, που αξίζει να σημειωθεί ότι δεν αποτελεί ούτε απομεινάρια του “Rockville I”, ούτε διαφορετικές μίξεις ή ζωντανές/ ακουστικές εκτελέσεις παλαιότερων συνθέσεων τους.
Θεωρώ ότι περαιτέρω μαθήματα ιστορίας περί των FM δε χρειάζονται, διότι σε προηγούμενες παρουσιάσεις δίσκων της αγγλικής μπάντας, δόθηκαν με επάρκεια.
Η εξαιρετική φωνή του Overland αλλά και η μουσικότητα των Merv Goldsworthy στο μπάσο, Jim Kirkpatrick στην κιθάρα, Jem Davis στα πλήκτρα και του Pete Jupp στα τύμπανα είναι δοκιμασμένα και επιτυχημένα σε διάρκεια και υλικό αντίστοιχα, για δεκαετίες!
Το οργανικό “Desolation Station” που οδηγεί στο “Runaway Train” μπορεί να ηχεί αρκετά heavy στα αυτιά των μυημένων στον ήχο της μπάντας, αλλά η ενορχήστρωση που ακολουθεί, τα πλήκτρα που την διανθίζουν και μία μοναδική φωνητική απόδοση του Overland κάνουν την σύνθεση να απογειώνεται. Οι υπόλοιπες συνθέσεις που απαρτίζουν το δίσκο είναι ευχάριστες, κλασικές, ραδιοφωνικές AOR δημιουργίες, συμπεριλαμβανομένων των “Living For The Weekend”, “Forever And A Day”, “Paradise Highway” του “Brother Take Me Home” ενώ το “Last Chance Saloon” θυμίζει αρκετά Eagles με μία δόση Dare σε μουσική ανάμειξη! Το “High” στην πραγματικότητα πρωτοεμφανίστηκε στο Brass Monkey, το άλμπουμ που κυκλοφόρησαν οι So! (ένα project που δημιούργησαν οι Overland και Jupp στα 1998) κρίθηκε σκόπιμο μετά από 15 χρόνια να παρουσιαστεί με την FM εκδοχή και πιστέψτε με, πραγματικά άξιζε τον κόπο.
Η καθαρόαιμη AOR σύνθεση είναι το “Guilty”, που είναι η απόλυτη συναυλιακή- χορωδιακή δημιουργία της μπάντας. Το “Living For the Weekend” είναι μία πρώτης τάξης AOR δημιουργία του συγκροτήματος, η απόλυτη συνταγή για αυτούς που θέλουν να δημιουργήσουν μοναδικές συνθέσεις! Δε λείπει βέβαια και η μπαλάντα, που είναι το “Forever and a Day”, όπου ο Steve Overland πραγματικά ξετυλίγει τη βελουδένια χροιά της φωνής του. Ακόμη ένα παράδειγμα τι πρέπει να στοχεύουν οι μπάντες στο μελωδικό χώρο, ενώ το “Paradise Highway” είναι ένας ακόμη καλοκαιρινός ύμνος.
Σίγουρα και οι δύο κυκλοφορίες (Rockville I και Rockville II) είναι απαραίτητες για τους οπαδούς των FM καθώς και για τους φίλους του μελωδικού χώρου! Τα περισσότερα γκρουπ θα ήταν κάτι περισσότερο ευχαριστημένα εάν είχαν κυκλοφορήσει το “Rockville II”, ως πρώτη και κύρια κυκλοφορία τους!
873 
