TESSERACT: “Altered State”

Από τότε που πήρα την εντολή να γράψω για το ΕΡ τους, “Perspective”, περίμενα πως και πως την επόμενη ολοκληρωμένη δουλειά τους.

Η αλλαγή στη θέση του τραγουδιστή, με τον Ashe O’Hara να αντικαθιστά τον Elliott Coleman, τους πήγε λίγο πίσω στο πρόγραμμα, αλλά οι Βρετανοί έχουν αποδείξει την εργατικότητα τους και έτσι, έρχονται τώρα, δύο χρόνια μετά το “One”, με το “Altered State”.

Όπως αναφέρουν και οι ίδιοι, η ιδέα πίσω από τη δημιουργία του album αυτού είναι η αλλαγή που έρχεται με τη ζωή και βέβαια, το γεγονός πως το συγκρότημα κατάφερε παρά τις αντιξοότητες να παραμείνει στο προσκήνιο.

Δεν ξέρω, για αυτούς αλλά η μουσική τους σίγουρα, μπορεί να αλλάξει κάτι στις δικές μας ζωές. Μουσική με εξαιρετική δομή, μαθηματικό σχεδιασμό και ένας τραγουδιστής παραπάνω συναισθηματικός από όσο περιμέναμε.

Ένα άκουσμα που ταιριάζει σε όλες τις ώρες, όλες τις καταστάσεις και όλες τις δραστηριότητες. Ακούγοντας το, μπορείς να μαγειρέψεις, να διαβάσεις, να τρέξεις ή να κάνεις έρωτα, ή και όλα μαζί αν αντέχεις.

Το album φαίνεται να είναι χωρισμένο σε 4 ενότητες. Ύλη, Μυαλό, Πραγματικότητα και Ενέργεια και συνθέσεις σαν το “Resist” είναι έτοιμες να σε στοιχειώσουν.

Πες το Progressive, πες το Djent, πες το όπως θες, αλλά μην ξεχάσεις να το ακούσεις.

Τα ρυθμικά μέρη με την μαεστρία των Williams (μπάσο) και Postones (drums) κάνουν και πάλι εξαιρετική δουλειά, ξεκλειδώνοντας όλα τα εγκεφαλικά σου ντουλάπια και οι κιθάρες των Kahney και Monteith φαίνεται να post-rockάρουν σε κλίμα Sigur Ros, κάτω από πολύπλοκα μουσικά σχήματα.

Μια εξαιρετική κυκλοφορία από ένα group που δεν κάνει εκπτώσεις στην ποιότητα του και ελπίζω κάποια στιγμή να κρατήσει κάποιον vocalist και περισσότερο από ένα δίσκο!

Η όποια σταθερότητα θα δώσει ακόμα μεγαλύτερη δημιουργική ώθηση σε αυτά τα παιδιά και εμείς πρέπει να καθαρίσουμε τα αυτιά μας και να ακούσουμε με προσοχή!  
 

922
About Δημήτρης Μαρσέλος 2208 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.