Κυριακή μεσημέρι. Το ξύπνημα σου, ακολουθεί την πεπατημένη. Τα έσπασες χθες. Hangoverίτης με τη βούλα. Μισείς οτιδήποτε παράγει θόρυβο άνω του 0.5 db. Ρουφάς μια χορταστική τζούρα από το καφεδάκι, ανάβεις το πρώτο τσιγαράκι της ημέρας και μέσα στο συνονθύλευμα των σκέψεων σου, αναρωτιέσαι με τι θα ξεκινήσεις το soundtrack της ημέρας σου.
Με τα ισχύοντα δεδομένα λοιπόν, η Θεά Τύχη μάλλον σου χαμογέλασε. Το δισκάκι που επέλεξες, το “Tänk Själv”, 4ο full-length album των Magnolia του μπασίστα/ συνθέτη Ronny Eriksson, θα σε συνεφέρει σαν καλοσυνάτη, περιποιητική νοσοκόμα. Ένα απολαυστικό χωροχρονικό μουσικό ταξίδι πίσω, στις απαρχές τις αγαπημένης μας μουσικής, όταν πλημμύριζε ο ντουνιάς από τον χείμαρρο του ηλεκτροφόρου, άγριου late 60’s- early 70’s blues/ hard rock. Ένας δίσκος – φόρος τιμής, στον ήχο που καθιέρωσαν και δόξασαν τεράστιες μπάντες της εποχής, όπως οι ομοεθνείς τους November, οι Cream του Eric Clapton, οι Κing Crimson, οι “θολοί” Pink Floyd του Syd Barrett ή ακόμη και οι πρώιμοι Black Sabbath, Uriah Heep, Deep Purple, Led Zeppelin.
Ο δίσκος ξεκινά με το “Duell Med Djävulen”, ένα κομμάτι που θυμίζει το heavy blues των Black Sabbath, στακάτο και απέριττο. Και εδώ σου αποσπάται αμέσως η προσοχή. Γιατί; Γιατί οι στίχοι εκφράζονται στα Σουηδικά. Είμαι κι εγώ της άποψης, ότι η φυσική γλώσσα του rock, είναι η αγγλική. Αν θες, έτσι έχουμε συνηθίσει και το έχουμε θέσει αυτό ως default κατάσταση. Όμως αυτό το γεγονός, δεν αφαιρεί ούτε πόντο στη διάθεση του album. Τα φωνητικά, παρά το ασυνήθιστο της γλώσσας, είναι φοβερά, ποτισμένα “αντρίλα”, σκληρά και δυνατά και συνυπάρχουν άψογα με τη φύση της μπάντας. Και ίσως και να συνιστά υπέρ αυτή η κίνηση, με τη διαφοροποίησή της από το προφανές. Στα ίδια πλαίσια τα “Mr. Hårding” και “Idag Så Bad Du Mig Att Dra”, με υψηλές δόσεις groove, δύο τραγούδια που φέρνουν έναν US αέρα, θυμίζοντας σχήματα όπως οι Mountain και οι Grand Funk. Πολύ αξιόλογα, με όμορφα refrain.
To “Oväntat Finbesök”, είναι ένα μικρό δίλεπτο jazz fusion jam, με τα μέλη να σολάρουν βασισμένα σε ρυθμούς κρουστών ενώ το “Svara Mig”, μακροσκελές κομμάτι, είναι μια καταπληκτική σύνθεση πρωτόλειου progressive rock, με συνοδεία hammond. Σαφείς επιρροές από τις ατμόσφαιρες των King Crimson και των φοβερών εκείνων Granicus, στον τρόπο που αποδίδεται. Ένα εξαιρετικό νοσταλγικό πισωγύρισμα.
Το “Andrum”, ένα κιθαριστικό ακουστικό ιντερλούδιο, με τη μελωδία του βουτηγμένη στα αρχέγονα μαύρα blues με τον τρόπο που τα ανέδειξε ο Jimmy Page, ουσιαστικά αποτελεί το εισαγωγικό θέμα του ομότιτλου “Tänk Själv” (που απ’ ότι μου είπε μια ψυχή που αρχίζει από Έψιλον, σημαίνει κάτι σαν “Αγωνίσου και ο ίδιος για τον εαυτό σου”). Ένα καθαρόαιμο hard rock τραγούδι, στο ύφος του “Woman from Tokyo” των Deep Purple, που πιθανότατα θα αποτελεί και μέρος του live setlist του συγκροτήματος.
Όπως ίσχυε σε όλο αυτό το ρεύμα κυρίως λόγω της φύσεως της μουσικής και της σχετικής πνευματικής ελευθερίας που απολάμβανε εκείνο τον καιρό ο δυτικός κόσμος, η prog πτυχή ήταν άρρηκτα δεμένη με την εξέλιξη του rock της εποχής. Και το “Jag Finns Här” είναι η κατάθεση των Magnolia σ’ αυτό το σκέλος. Ένα μεγάλο σε διάρκεια εγχείρημα, με υπνωτιστικά riff, ένα ταξιδιάρικο, φευγάτο άκουσμα. Αρχέγονο heavy metal στο “Dit Vi Går”, με Woodstock διαθέσεις και την αύρα του Jimi Hendrix να το περιτυλίγει.
Το “Rötterna Går Djupt”, ένα ακόμη οργανικό ξέσπασμα, με κυρίαρχο όργανο τα drums (τα οποία μου θύμισαν, τον καταπληκτικό Nτίνο των Nightstalker, γιατί όχι;), που συνοδεύουν ένα ξέφρενο κιθαριστικό solo, αποτελεί και την αρχή του επιλόγου, αυτού του άρτιου συνόλου. “Gudinna”, ένας επίλογος – σύνοψη όλων των επιμέρους στοιχείων του album, ρυθμικό, doomοειδές, χωμένο στην κεντρική ιδέα των Black Sabbath. Eιδικά το riff που κλείνει το τραγούδι, είναι κάτι που σε συνεπαίρνει. Ιδανικό τελείωμα, αντάξιο όλης της δουλειάς.
Στο σημείο αυτό, να προσθέσω ότι ο Ronny συμμετέχει σε δυο albums των My Brother The Wind, συνακόλουθου psychedelic rock σχήματος, όπως επίσης και ότι η καλαίσθητη φωτογραφική δουλειά της κυκλοφορίας, είναι έργο της “δικιάς” μας Ελένης Λιβεράκου (μάτς-μούτς Αστέρω μου, πάντα τέτοια).
Συνολικά, ο Ronny Eriksson και οι Magnolia του, με εντυπωσίασαν με το “Tänk Själv”. Είναι μια πανέμορφη ακολουθία τραγουδιών που είναι σε θέση να συγκινήσει, όλους τους φίλους της ποιοτικής hard rock μουσικής. Μουσική βασισμένη σε όλες εκείνες της σταθερές που συνειδητά όρισαν το μουσικό σου χαρακτήρα, ως δηλωμένου ακόλουθου του μακροβιότερου καλλιτεχνικού κινήματος που ζει (ακμαιότατο, να σημειώσω) ως σήμερα.
Για τους παλαιότερους ειδικά, τους hard rockers at heart, εγγυώμαι ρίγη συγκινήσεως. Συγχαρητήρια, τα σέβη μου και όσο δυνατόν, πάντα τέτοια.
Σαν να έστρωσες φίλε… Είδες που σου’ λεγα;
(Για τον φίλο μου τον Alhazred, που με κάτι τέτοια, αναπνέει. Νικόλα, μιλάμε…)
716 
