Οι Chaostar άξια τραβάνε την προσοχή αυτή την εποχή, κυρίως στις τάξεις των ακόλουθων των Septic Flesh.
Λίγο πολύ, η ιστορία τους είναι γνωστή και ενδιαφέρουσα, αρκετά σημαντική φυσικά για την ελληνική σκηνή, ενώ η νέα τους αυτή δουλειά αποτελεί ένα είδος επανεκκίνησης.
Με το προαναφερθέν ελληνικό black σχήμα, εκτός από οποιουδήποτε άλλου είδους, μουσική συγγένεια δεν υπάρχει, τουλάχιστον στην επιφάνεια. Το “Anomima” μοιάζει με τη μελωδία της προσωπικής απελευθέρωσης ενός βασανισμένου ανθρώπου καθώς και την επανάσταση των πολλών καταπιεσμένων μαζί. Πακεταρισμένο σε μορφή soundtrackικού τύπου ήχο, κάτι που αργότερα μισούμε να αναφέρουμε σαν παρουσίαση, το τέταρτο album των Chaostar εξερευνά μουσικά μέρη ξεχασμένα από τον κόσμο του σκληρού ήχου, παρόλα αυτά φτιαγμένο από μέρος του, και καταφέρνει να ξυπνήσει τα πιο βαθιά συναισθήματα του ακροατή.
Πολιτισμικές ιδέες ξεχασμένες από τον καθένα μας αναπτύσσονται μέσα από τις συνθέσεις του δίσκου, μουσικές από άλλον κόσμο, εκκεντρικές πινελιές κατά στιγμές, φωνητική πανδαισία δια στόματος της lead vocalist Androniki και ένα υπέροχο ξεχωριστό περιβάλλον διαθέσιμο για παραμονή κατά την ακρόαση του “Anomima”.
Οι Chaostar έχουν πια αποδείξει και ζωντανά την ευκολία με την οποία μαγεύουν με τις μουσικές τους περιπλανήσεις. Το “Anomima” πράττει το ίδιο.
697 
