Ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι… Σίγουρα όχι για κάποιο αξέχαστο, αλλά σε γενικές γραμμές με ενδιαφέρον…
Οι Γάλλοι Eclectika παρουσιάζουν το τρίτο τους full length, συνεχίζοντας το μοτίβο του post black ήχου τους, που τους ακολουθεί εδώ και αρκετά χρόνια.
Η εκτενής χρήση ορχηστρικών μερών και η υφή των συνθέσεων, έχουν ως αποτέλεσμα ένα κράμα επικού space metal με black νοοτροπία και γυναικεία φωνητικά. Λογικά σας μπέρδεψα περισσότερο, αλλά έτσι είναι…
Σκεφτείτε την κλασική συνταγή “κάφρος και παρθένα”, υπό πομπώδεις συνθέσεις που έχουν τη διάθεση να πειραματιστούν και, όπως ανέφερα και στην αρχή, να σε ταξιδεύσουν. Και για μεγάλο μέρος, το καταφέρνουν, χωρίς όμως να εξαντλούν τα όρια που τους αφήνουν οι επιρροές τους και οι ηχητικές διαδρομές που έχουν επιλέξει. Τουτέστιν, το “Lure of Ephemeral Beauty” έχει αρκετές καλές στιγμές, αλλά και αρκετές αδύναμες, με το σύνολό του να σου δείχνει πως ο ιθύνων νους, Sebastien Regnier, μπορεί να καλύτερα.
Κάτι δε μου κόλλησε καλά με τα black φωνητικά (δεν έχω καταλήξει ακόμα εάν είναι θέμα παραγωγής ή ότι απλά δεν κόλλαγαν με τις συνθέσεις), ενώ κάποια τραγούδια ήταν μεγαλύτερα από ότι θα ήθελε το αυτί μου.
Από την άλλη βέβαια, τα φωνητικά της Noemie Sirandre “δένουν” πιο καλά, σε σχέση με εκείνα της Alexandra Lemoine (που τραγουδούσε στα πρώτα δύο album). Το ατού του “Lure of Ephemeral Beauty” είναι πως δίνει ιδιαίτερη βάση στη μουσική, φέρνοντας στο νου soundtrack, κάτι που για μένα είναι άκρως θετικό.
Επειδή όμως είναι από τις λίγες φορές που δε μπορώ να γίνω απόλυτα σαφής για το ποιόν των Eclectika, συν του ότι θεωρώ πως είναι από εκείνες τις μπάντες που είτε θα τις γουστάρεις απευθείας, είτε θα τις μισήσεις, μπείτε στο site τους (www.eclectika.fr/) και τσεκάρετέ τους οι ίδιοι…
551 
