Οι In Utero Cannibalism δημιουργήθηκαν το 2004 και έχοντας ήδη κυκλοφορήσει 2 ολοκληρωμένες δουλειές υπέγραψαν συμβόλαιο με την Sleaszy Rider Records μέσω της οποίας κυκλοφορούν την καινούργια τους δουλεία με τον τίτλο “Sick”.
Αυτή είναι ίσως μια ευκαιρία για την μπάντα να ξεφύγει από τον χώρο του underground και να κάνει κάποια παραπάνω. Και λόγω την μεταβίβασης τους σε καινούργια εταιρία που μπορεί να τους προσφέρει μια μεγαλύτερη προώθηση αλλά και λόγω της αξιόλογης δουλειάς που παρουσιάζουν στο “Sick”.
Ακολουθώντας τα βήματα των παλιών καλών Incantation και Immolation οι In Utero Cannibalism μας προσφέρουν περίπου 40 λεπτά παραδοσιακότατου καλοπαιγμένου brutal death που τόσο πολύ μας έχει λείψει. Η ριφολογία τα φωνητικά και ωμή αλλά άκρως δυναμική παραγωγή μας μεταφέρουν αυτομάτως στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Ο πλουραλισμός στις συνθέσεις, οι εναλλαγές από τα θορυβώδες υπερηχητικά σημεία σε mid-tempo αργόσυρτες δικασιές και σε ογκώδεις γκρουβίλες εδώ και εκεί συμβάλουν στην απομάκρυνσή κάθε είδους μονοτονίας κατά την ακρόαση. Επίσης, τα σαδιστικά intro (βλ, Carcass στο “Necroticism”) προσθέτουν ακόμη μία δόση cult-ίλας στην κυκλοφορία. Ένα ακόμη θετικό στοιχείο στο “Sick” είναι ότι καταβάλετε από μία σκοτεινή ατμόσφαιρα και μια που βοηθάει στην ανάδειξη της death metal αισθητικής.
Είναι προφανές πως οι In Utero Cannibalism δεν προσπαθούν να ταράξουν τα νερά του σύγχρονου death metal με πρωτοπορίες και νεοτερισμούς. Ούτε κάτι αξιοπερίεργο ούτε κάτι καινοτόμο είναι το “Sick”. Όσοι ασχολείστε με το είδος θα συναντήσετε πολλά σημεία που θα σας κάνουν να δαγκώσετε τα χείλη σας και να σκεφτείτε “βρε, κάπου το έχω ξανακούσει αυτό”.
Παρόλα αυτά όπως προείπα, πρόκειται για μία αξιοπρεπέστατη δουλεία καλοπαιγμένου brutal death metal που δεν περιορίζετε μόνο σε ιλιγγιώδης ταχύτητες και blast beats αλλά περιέχει πολλά περισσότερα στοιχεία και προσφέρει μία άκρως ενδιαφέρουσα brutal εμπειρία στον ακροατή. Είναι βέβαιο πως οι φίλοι του παραδοσιακού brutal death δεν θα χρειαστούν πολύ χρόνο για να λατρέψουν την εν λόγω κυκλοφορία. Για άλλη μια φορά πατάμε το “play” λοιπόν.
509 
