Βλέπω αυτό εξώφυλλο και σκέφτομαι. “Τι να είναι αυτά; @@ είναι;”. Μπορεί και να είναι, αλλά από επιστημονικής σκοπιάς περασμένα, αφού αυτό που κρύβεται πίσω από το εξώφυλλο είναι ένα όμορφο δείγμα mathcore, συνομοταξίας Meshuggah και Periphery.
Σκληρά φωνητικά, βαθιά ή και άλλοτε “σκισμένα” με ρυθμικά μέρη, γεμάτα παύσεις, που θαρρείς είναι μια σαδιστική απεικόνιση της jazz νοοτροπίας και μια εξαιρετική παραγωγή να συμπληρώνει το σύνολο.
Μετά από το ντεμπούτο τους “Illusion” και ένα ΕΡ (“Synthetic”), οι Lifeforms επανέρχονται με το “Multidimensional”, να ραγίσουν τα μάρμαρα.
Αβυσσαλέα breakdowns, post apocalyptic μελωδίες από την κιθάρα που κόβουν διαμάντι, να αποτελούν κομμάτι που θα ακούσεις ξανά λύνοντας κάποια εξίσωση ή παίζοντας tichu.
Πιάνοντας τα βήματα της ακολουθίας Fibonacchi, οι Lifeforms μας προσφέρουν ένα πανέμορφο δείγμα djent σύνθεσης, που θα πάρει το μυαλό οποιουδήποτε φίλου του είδους.
Ανοίγοντας με μια εισαγωγή με τίτλο “Descend into madness”, αυτό ακριβώς σου συμβαίνει. Κάνεις κατάβαση μέσα στην άβυσσο της τρέλλας με τους science ήχους των Lifeforms, που έρχονται για να μείνει σκαρφαλωμένοι κοντά στα μεγαθήρια της σκηνής.
Ευτυχώς, οι διάρκειες των κομματιών είναι normal αλλά δυστυχώς, το album μόλις που φτάνει τα 30 λεπτά.
Αξίζει κάθε λεπτό του από την άλλη και δε θα χάσεις το χρόνο σου, αν τους εμπιστευτείς!
Όπως λέει και ο τίτλος είναι πολυδιάστατη η μουσική τους.
613 
