Ας ξεκινήσουμε τετριμμένα: το “Comedown Machine” δεν είναι “Is This It” και ούτε πρόκειται για τη “μεγάλη επιστροφή των The Strokes στα μουσικά δρώμενα”.
Ο Julian Casablancas, είχε ήδη καταστήσει σαφές με το “Angles” του 2011, πως οι “νέοι” The Strokes θα είναι πιο “μπλιμπλικωτοί” σε σχέση με το παρελθόν και σίγουρα δεν αποζητούν τον ήχο που τους ανέδειξε. Στο “Comedown Machine” μάλιστα οι ‘80s επιρροές τους είναι πιο εμφανείς από ποτέ, με μονάχα το “All the Time” να παρεκκλίνει κάπως από τη νέα μουσική ταυτότητα της μπάντας.
Κατά τ’ άλλα έχουμε να κάνουμε με disco-boogie ρυθμούς που, άλλοτε είναι up tempo, άλλοτε σε κάνουν να βαριέσαι και σε γενικές γραμμές μιλάμε για τη φυσική συνέχεια του “Angles”. Η κύρια διαφορά του είναι πως είναι κάπως κατώτερο και από αυτό.
Συμπαθητικά τα “Tap Out”, “All the Time”, “80s Comedown Machine” και “Happy Ending”, αλλά το νέο πόνημα των The Strokes έχει ως μοναδικό παραλήπτη τους ορκισμένους fan τους. Τελεία, παύλα, θαυμαστικό και κρίμα…
700 
