5 Απριλίου, το σωτήριο έτος 2013, πρώτες ημέρες της άνοιξης και η σκηνή του 7sins φιλοξενεί τους Total Riot και τους φίλους τους, σε μια συναυλία – party για την κυκλοφορία του “One Wonder Late”.
Δυστυχώς απο δική μας ολιγωρία χάσαμε παραπάνω απο το μισό set των Unmasking The Betrayer. Για το λογό αυτό δεν μπορώ και να εκφράσω μια ολοκληρωμένη άποψη όσο αφορά το εκτελεστικό μέρος. Από τα λίγα που άκουσα όμως, μου φανήκαν αρκετά καλοί και με αρκετά καλό ήχο. Επιφυλασόμαστε για το μέλλον λοιπόν!
Ώρα 21.18 και στη σκηνή ανεβαίνει το δεύτερο opening act της βραδιας που δεν είναι άλλοι από τους Θεσσαλονικείς Kin Beneath Chorus. Μοντέρνο hardcore με μελωδίες που σε σημεία μου θύμισαν Dark Tranquillity. Δυνατοί, δεμένοι, με αρκετά καλό ήχο και αυτοί, έπαιξαν συνολικά 8 κομμάτια μεταξύ των οποίων και τα “Nothing Is Sacred” (τραγούδι που βρίσκεται τόσο στο EP τους, όσο και στον δίσκο “Futuristic Composed”),“Roads To Bloodshed” και “Greetings Atrocity”
Η ώρα περνάει και ο κόσμος αυξάνεται, γεγονός σημαντικό όταν πρόκειται για εγχώριες μπάντες (finally). Ώρα 22.07 λοιπόν και στην σκηνή αυτή την φορά εμφανίζονται οι Still Falling.
Μελωδικό, τεχνικό death metal με brutal φωνητικά, έπαιξαν από οσο μπόρεσα να συγκρατήσω, τα “Insulation” και “Counterfeit Existence” από το ομότιτλο EP, καθώς επίσης και μια διασκευή σε Gojira (αν δεν κάνω λάθος), ενώ τέλος μας ενημέρωσαν πως σε λίγο καιρό αναμένεται να κυκλοφορήσει το 2ο EP τους και μας αποχαιρέτησαν έπειτα από 40 λεπτά συνεχούς σκηνικής παρουσίας.
Τέλος, μέσα από καπνούς, κάπου μετά τις 23.00 εμφανίστηκαν και οι “εορτάζοντες” της βραδιάς, Total Riot .
Μας πληροφόρησαν για τις αλλαγές στο line up τους με την προσθήκη καινούριου κιθαρίστα, στον οποιο αφιέρωσαν και ένα τραγούδι. Δεμένοι, σε συνεχή επικοινωνία με το κοινό και με πολύ καλή διάθεση έπαιξαν συνολικά 8 κομμάτια ανάμεσα στα οποία και τα “Symptoms Conform”, “Karma on An Empty Face” και “Defeated”.
Ο συνδυασμός των φωνητικών του Romnick και του Άγη και οι εναλλαγές μεταξύ τους, καθώς και ο vib-ατος ρυθμός είναι μέσα στα συν. Δυστυχώς παρόλα αυτά νομίζω πως ίσως ο ήχος να τους αδίκησε.
Και ενώ τίποτα από τα παραπάνω “is my cup of tea”, που λένε και οι φίλοι μας οι Άγγλοι, παρόλα αυτά περάσαμε καλά, ακούγοντας καινούρια πράγματα που ίσως υπό διαφορετικές συνθηκές και περιστάσεις να μην το κάναμε.
Υ.Γ. Είναι ελπιδοφόρο να βλέπεις τόσο νέο (ηλικιάκα) κόσμο στο κοινό, ας ελπίσουμε ότι δεν θα είναι και εφήμερο .
photos: Ειρήνη Σταματογιαννοπούλου
702 
