Το να βρίσκεται μία μπάντα πάνω από 15 χρόνια στο μουσικό στερέωμα μόνο τυχαίο δεν μπορεί να είναι. Ή καλή μουσική παίζει ή καλό manager έχει.
Οι Jungle Rot ανήκουν σαφέστατα στην πρώτη κατηγορία μιας και ποτέ δεν έγιναν μεγάλο όνομα στον χώρο του death metal από τη μία και πάντα κατάφερναν να παρουσιάζουν αξιοπρεπέστατες δουλειές από την άλλη. Το “Terror Regime”, που αποτελεί αισίως την όγδοη ολοκληρωμένη τους δουλειά, είναι ένα ακόμη μικρό διαμαντάκι.
Στην περίπτωση των Jungle Rot ξεχάστε τα blast beats και τις ταχύτητες. Εδώ έχουμε να κάνουμε με αργό γκρουβάτο death metal με slayer-ικές επιρροές. Έντεκα συνθέσεις που σε γραπώνουν από το λαιμό σε κολλάνε στον τοίχο και σου επιβάλουν να κουνήσεις το κεφάλι σου ρυθμικά. Τα groovy riffs ακολουθούνται από ένα επιβλητικό drumming που ανάλογα με την περίπτωση γκρουβάρει και αυτό στον ρυθμό τους ή επιταχύνει με επιβλητικό τρόπο ορίζοντας τις αντιδράσεις του ακροατή.
Η σχετική απλότητα που χαρακτηρίζει τα κομμάτια μπορεί να αποτελεί παγίδα για αντίστοιχες κυκλοφορίες όχι όμως και για το “Terror Regime” μιας και ο δίσκος ακούγεται άνετα από την αρχή μέχρι το τέλος περιέχοντας τα απαραίτητα κομμάτια που θα σου κεντρίσουν αρχικά το ενδιαφέρον (“I Am Hatred”, “Pronounced Dead”) και ένα γενικό ύφος που θα σε κάνει να θες να τον ακούσεις ξανά. Μιλώντας για το ύφος της μπάντας να πούμε ότι τόσο ο ήχος όσο και το συνολικό στυλ προσδίδουν μια αρκετά cult αισθητική.
Κάτι που μπορεί κάποιος να κατηγορήσει τους Jungle Rot είναι η έλλειψη ενός άκρως προσωπικού ήχου. Σίγουρα θα σας έρθουν στο μυαλό μπάντες όπως οι Obituary και οι Benediction και πολλοί θα αναρωτηθείτε γιατί υπάρχει ανάγκη να επαναλαμβάνονται κάποια πράγματα. Την απάντηση θα την βρείτε πιθανότατα στις επιβλητικές συνθέσεις και στην άρτια δομή του “Terror Regime” που αποτελεί άξιο συνεχιστή του έργου που ομολογουμένως ξεκίνησαν κάποιοι άλλοι χρόνια πριν.
Για να συνοψίσουμε, το “Terror Regime” αποτελεί μία αξιοπρεπέστατη κυκλοφορία που περιέχει δέκα αργόσυρτες death metal συνθέσεις και μία διασκευή έκπληξη στο “I Don’t Need Society” των D.R.I. προσαρμοσμένη στο ύφος των Jungle Rot. Για να εξηγούμαστε, ούτε για τον δίσκο της χρονιάς πρόκειται, ούτε για μπάντα έκπληξη. Μπορεί άνετα πάντως να “κολλήσει” πάντως στο CD player σας, να σας κάνει να αναπολήσετε παλαιότερες δεκαετίες και να ξεχάσετε για λίγο τους μοντερνισμούς και την ανάγκη για κάτι διαφορετικό.
718 
