Ψαρωτικό όνομα με επίσης ψαρωτικό τίτλο album.
Ήρθε στο νου μου το όνομα ΩΧΡΑ ΣΠΕΙΡΟΧΑΙΤΗ. Στιχουργικά, δεν έπεσα έξω αφού ο ποιητής είναι κόντρα στο κατεστημένο, αν και γέρνει προς το ρομαντικό περισσότερο.
Δεν είναι το δυνατό μου χαρτί η ακρόαση ελληνόφωνου ροκ, αλλά έχω ακούσει κατά καιρούς διάφορα. Από τη στιγμή που οι στίχοι δεν με κάνουν να γελάω, περνάμε το πρώτο στάδιο.
Μουσικά είναι ενδιαφέροντα παλικάρια, αν και σε σημεία η παραγωγή κουτσαίνει κάπως. Κρεμάει τον φιλότιμο τραγουδιστή και κάνει το ταμπούρο να ακούγεται σαν κάτι παραπάνω κενό από ότι είναι.
Δεύτερη δουλειά για τους Γέενα Πυρός, το “Έτος Μηδέν” και δεν είναι καθόλου άσχημη.
Αν πέρασες την εφηβεία σου, λατρεύοντας τις Τρύπες, τα Αρνάκια και το Γιώργο Τσίγκο, αλλά και όλη την Underground αντικαθεστωτική μουσική κίνηση, μπορείς ελεύθερα να κατεβάσεις τη δουλειά τους εδώ και να ακούσεις μόνος σου τραγούδια, όπως “Εικονικές ζωές”, “Terra Incognita” και “H εποχή των απανθρώπων”.
Θα μπορούσαμε να είμαστε πολύ σκληρότεροι με την παραγωγή, αλλά είναι σχεδόν όλη σπιτική και διατίθεται δωρεάν. Που σημαίνει ότι στο μόνο στο οποίο αποσκοπεί είναι να σε κάνει να έχεις το νου σου και να πας πάραυτα να τους παρακολουθήσεις ζωντανά.
820 
