SERENITY: “War of Ages”

Ίσως η πιο πολλά υποσχόμενη μπάντα συμφωνικού metal των τελευταίων χρόνων, με τέσσερα album που δύσκολα ένας fan του είδους μπορεί να προσπεράσει.

Οι αλλαγές στις τάξεις της μπάντας, με το Mario Hirzinger, ιδρυτικό μέλος και keyboard player να αποχωρεί και την Celementine Delauney να αναλαμβάνει γυναικεία φωνητικά δίπλα από τον Georg Neuhauser, προσδίδουν ένα βαθμό δυσκολίας για το “War of Ages”, μόνο που κρίνοντας εκ του αποτελέσματος το συγκρότημα εξακολουθεί να βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα!

Κύριο ατού από τις απαρχές του group είναι η μελωδία, η οποία αποτελεί το βασικό συστατικό για μια ακόμη φορά, με τη φωνή του Georg Neuhauser να “κεντάει” και την Celementine Delauney να supportάρει επάξια τις συνθέσεις, οι οποίες κινούνται σε πιο ατμοσφαιρικά μονοπάτια από ότι στο “Death & Legacy”. Φυσικά δε λείπει και ο prog χαρακτήρας της μπάντας, ο οποίος, όπως και στην προηγούμενη δουλειά τους, φέρνει στο νου Shadow Gallery, δίχως όμως να υπερτερεί του συμφωνικού στοιχείου.

Δέκα συνθέσεις υψηλής ποιότητας και αισθητικής , με μέσο όρο το 5λεπτο, συντελούν σε ένα δισκογραφικό θρίαμβο για τη μπάντα Αυστριακή μπάντα, με συνθέσεις όπως “Wings of Madness”, “The Art of War”, “The Matricide” και “Legacy of Tudors” να αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση για το είδος, με τα υπόλοιπα τραγούδια να μην υστερούν σε έμπνευση και μελωδία.

Τέλος, οφείλω να σχολιάσω και το πολύ καλό εξώφυλλο δια χειρός Seth (δεύτερη φορά που συνεργάζονται ύστερα από το ντεμπούτο τους), το οποίο, σε αντίθεση με την προηγούμενη δουλειά τους, ταιριάζει με το περιεχόμενο.

Έχουμε λοιπόν ένα, από κάθε άποψη, εξαιρετικό πακέτο συμφωνικού μελωδικού metal που οι φίλοι σχημάτων όπως Shadow Gallery, Symphony X και Kamelot οφείλουν να αποκτήσουν. Αγοράστε το, αναθεματισμένοι!

692
About Στέφανος Στεφανόπουλος 1413 Articles
Γεννήθηκε την ίδια ακριβώς ημέρα με τα CD και μάλλον για αυτό ασχολείται τόσο πολύ με τη μουσική. Όταν δεν γράφει για αυτή, αγοράζει CD, και όταν δεν αγοράζει, θα τον βρείτε είτε να παριστάνει τον dj σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας, είτε να προσπαθεί να κατεβάσει κάποια ιδέα για διαφήμιση. Στο Rockway.gr εντάχθηκε το 2010 και κάπως, κάπου, κάποτε, βρέθηκε να κρατάει και τα κλειδιά του. Δεν συμπαθεί τους ψευτοκουλτουριάρηδες, τους ξερόλες και τη μουστάρδα. Δηλώνει εγωιστής, κυνικός και fan του Philip Dick.