Ήδη από όταν ανακοινώθηκε ο μελλοντικός ερχομός του, πολλοί το περίμεναν, όπως πριν 2013 χρόνια το Μεσσία.
Αναμφισβήτητα, είναι μία από τις πιο αναμενόμενες κυκλοφορίες του τρέχοντος έτους και το ακολουθεί μία φρενίτιδα, όπως εκείνη των πιστών αυτομαστιγοθέντων στο Πακιστάν.
Οι Clutch είναι πλέον κάτι σαν αίρεση για πολλούς ροκάδες και έχουν μεγάλη ακολουθία και στη χώρα μας,, τόσο που κανένα rock πάρτι δεν ξεχνάει τα “The Regulator” και “Electric Worry”.
Και έτσι μετά από το πανέμορφο “Strange Cousins for the West” το 2009, κανείς δεν περίμενε να περιμένει ολόκληρα 4 (περίπου) χρόνια για μια νέα δουλειά.
Ήρθε λοιπόν, η ώρα του “Earth Rocker” με τον Neil Fallon σε μεγάλα κέφια, από το καλοκαίρι ήδη και το ΕΡ των The Company Band, για να ταράξει τα ήρεμα νερά.
Στην παραγωγή, ο Machine, άνθρωπος που βρισκόταν στην ίδια θέση στο “Blast Tyrant” και η καθαρότητα του ήχου είναι δεδομένη.
Το album ξεκινάει με το ομότιτλο, πρώτο single, που έκανε αρκετούς να εκσπερματίσουν το προηγούμενο μήνα, ακούγοντας το και ανυπομονώντας για να σφίξει το νέο album στα χέρια του. Από το δεύτερο κιόλας, “Crucial Velocity” καταλαβαίνεις ότι έχει δύναμη το θέμα, με τα επιβλητικά τύμπανα του Jean Paul Gaster και τα όμορφα riffs του Tim Sult.
“Mr. Freedom” και τα μυαλά στα κάγκελα, τα οποία παίρνουν φωτιά στο “D.C. Sound Attack”, πιθανότατα ΤΟ κομμάτι του δίσκου, όπου εμφανίζεται και η φυσαρμόνικα να δίνει μια folk διάθεση στη μουσική τους.
Δυνατά μπαίνει και το “Unto The Breach” που μοιάζει να είναι κάποια ιστορία διάρρηξης και κυνηγητού στο Βατικανό με την Ελβετική Φρουρά (“Waiting on the corner for the Swiss Guard to arrive”) και αφήνει τη σκυτάλη στην μπαλάντα του δίσκου “Gone Cold”, με την ήρεμη και αποδοτική μπασογραμμή του Dan Maines, να κρατά στιβαρά τις κιθάρες.
Στη συνέχεια όμως, πάλι με το μπάσο να είναι πολύ ευδιάκριτο στο ξεκίνημα του, έχουμε ένα εκπληκτικό ακόμα, κομμάτι ονόματι “The Face”, με πολύ όμορφους στίχους που θες να τους τραγουδάς με πάθος μέχρι και στον ύπνο σου.
Ύμνος για την Άγρια Δύση με κάποιον desperado πρωταγωνιστή είναι το “Book Saddle & Go”, που μάλλον είναι το πιο αδιάφορο τραγούδι του “Earth Rocker”, που αν και είναι πολύ καλό είναι κάτι επίπεδα χαμηλότερο από τα προηγούμενα, αλλά και από το επόμενο “Cyborg Bette”, που στιχουργικά, πηγαίνει μπροστά στο μέλλον.
“Oh Isabella” και το άκουσμα είναι ο κλασσικός Clutch ήχος, που όλοι ξέρουμε και αγαπούμε! Μια ακόμη, ιστορία γραμμένη από τον Fallon για τους Ισπανούς κατακτητές, ενορχηστρωμένη και αυτή ιδανικά σε ένα δυνατό σύνολο 11 τραγουδιών σε 44 λεπτά, που τελειώνουν με το “The Wolfman Kindly Requests…” και μου δίνει ένα album, που θα κολλήσει στο mp3 player μου για αρκετό καιρό.
Δεν έχεις να κάνεις τίποτα καλύτερο από το να το αφήσεις στο repeat και να χοροπηδάς ωσάν αιγοπρόβατο που ακούει την μεθυστική φλογέρα του αφέντη-τσοπάνη του, τρέχοντας στα μουσικά λιβάδια των Clutch ,μην ανησυχώντας για το που θα σε βγάλει ο δρόμος!
Αφέσου στη δύναμη της μαγείας! ΜΗΝ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΣΑΙ! “The Wolfman is coming out!”.
713 
