Υπάρχει ένα κίνημα ανθρώπων που θα ήθελα να πράγματα (τουλάχιστον τα μουσικά) να ήταν πίσω στις δεκαετίες 60 και 70 και κάνουν ότι μπορούν να αναβιώσουν εκείνοι την περίοδο, με το ντύσιμο τους, τη μουσική και τους στίχους τους.
Μουσική εμπνευσμένη από εκείνη την περίοδο παίζουν οι Λονδρέζoι Early Mammal. Σε ένα μουσικό σύνολο, όπου η ατμόσφαιρα καθορίζεται κυρίως από τους διαστημικούς ήχους, που βγάζουν τα σύνθια του Deniz Belendir, ο οποίος θεωρώ κοιμάται παρέα με ομοίωμα του Dave Brock (Hawkwind).
Αλλά η μουσική έχει πάρει τη “βρώμα” της σύγχρονης Stoner/Desert rock σκηνής (μην αναφέρω συγκροτήματα, είναι περιττό) και τα φωνητικά του Rob Herian είναι βασανισμένα και γδαρμένα, με την κιθάρα να βλέπει οράματα με τον Josh Homme. Ένας φίλος πριν λίγες μέρες μου είπε, με στεναχώρια, όχι άλλο Kyuss, ρε φίλε! Και όντως αν εξαιρέσεις τα παλαιού τύπου hammond organ-ικά και την ατμόσφαιρα psych rock, τύπου Captain Beefheart, το υπόλοιπο που μένει είναι οι Kyuss.
Καθόλου άσχημο δισκάκι το “Horror at Pleasure”, και ακόμα και αν μου κρατάει πολύ καλή παρέα είναι κάτι από αυτά τα εκατοντάδες, που ακούω συνήθως και δε θα το θυμάμαι ιδιαίτερα τον επόμενο χρόνο.
Έχουν δυνατότητες για καλύτερα πράγματα και θα ήθελα να τα ακούσω την επόμενη φορά και να ανακαλύψω ότι έχουν βρει την δική τους ταυτότητα και δεν είναι άλλο ένα κολάζ, ήδη δοκιμασμένων ήχων.
Μέχρι τότε άκου τα “Demon or Saint”, “Money Shot” και “Resurrection Men” και δέξου την τιμιότητα του εγχειρήματος τους!
Δεν διαρρηγνύω τα ιμάτια μου, αλλά συμπαθητικοί και ελπιδοφόροι!