Οι Generous Maria είναι ένα συγκρότημα από τη δυτική ακτή της Σουηδίας και πιο συγκεκριμένα το μουσικογεννές Göteborg.
Εν ζωή, από το 1998, αλλά μόλις φτάσανε στο τρίτο full length τους album, μετά από δύο τρία splits και πολλές συμμετοχές σε συλλογές και tributes.
Έχοντας ακούσει και τις δύο προηγούμενες δουλειές τους, με χαρά έλαβα και την τρίτη τους ξέροντας πως θα ακούσω μουσική γεμάτη ενέργεια και όμορφες, to be a hit, ιδέες.
Και έτσι ακριβώς είναι! Ξεκινάει δυναμικά και χορευτικά, με το μοναδικό τρόπο που οι Generous Maria, ερμηνεύουν το Hard rock, με το “Something weird” και συνεχίζει με το “Got it all”, με το παίξιμο στο πιάνο να θυμίζει συμπατριώτες τους (βλέπε The Hellacopters).
Η μουσική τους έχει πολλές διαφορετικές επιρροές, που πάνε από Aerosmith και Guns ‘n’ Roses, ως τους Hellacopters και τους Queens of the Stone Age.
Ο frontman Goran Florstrom έχει πολύ καλή sleazy χροιά, με το φίλο κιθαρωδό Dan Johansson να δίνει ώρες ώρες κλίμα The Cult στη μουσική τους, που με κάνει να θέλω να βγω στο δρόμο με τα ακουστικά τραγουδώντας μαζί τους.
Το “Black Stone” όντας ένα από τα καλύτερα τραγούδια αυτού του album δείχνει πως οι Generous αποφασίσανε να πάνε σε πιο rock ‘n’ roll φόρμες, βγάζοντας από τις κιθάρες τους το fuzzy συναίσθημα των δύο προηγούμενων album, που παρέπεμπε σε stoner rock ακούσματα.
Τα τραγούδια ένα και ένα, με το “Wrong” να υπερισχύει ξεκάθαρα, όπου ο Goran τα δίνει όλα και με κάνει να θέλω να ξανακούσω από την αρχή το album για να φτάσω πάλι ως εκεί.
Αν λοιπόν αγαπάς το hard rock, με την “παντελονάτη” έννοια του, θα ευχαριστηθείς απόλυτα ακούγοντας τα “Wicked Little Girl”, “Anger” και “All insane”.
7 χρόνια πέρασαν από το “Electricism”, και πίστεψα πως οι τύποι πούλησαν τα όργανα και πήγαν στα βόρεια της Σουηδίας να μαζέψουν φρούτα του δάσους, αλλά τσουπ εμφανίζονται με το ιδρωμένο τους rock και με βγάζουν από τα ρούχα μου.
ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ!
538 
