Στο 6 dogs μερικά λεπτά πριν το live ο κόσμος είναι ήδη αρκετός.
Στο κλίμα της συναυλίας έχει αναλάβει να τον εισαγάγει ο Ghone, καθιστός με την Les Paul του στα χέρια, ένα looper και αρκετά πετάλια μπροστά του. Το ηχητικό περιβάλλον που δημιουργεί είναι μεν ενδιαφέρον και μάλλον ικανοποιεί όσους αρέσκονται σε ambient/noise ακούσματα αλλά δυσκολεύει απεναντίας αφτιά ανεκπαίδευτα σε παρόμοιο ύφος μουσικής. Όταν ολοκληρώνει την εμφάνιση του, στον χώρο βρίσκονται σχεδόν όσοι άνθρωποι χωράνε αναμένοντας να ακούσουν ζωντανά την μπάντα των νεαρών από την Δανία.
Οι Τales of Murder and Dust εμφανίζονται πολύ λίγα λεπτά αργότερα για πρώτη φορά στην Ελλάδα – πρώτη τους εκτός Δανίας περιοδεία – μπροστά σε ένα κοινό με αυξημένες προσδοκίες, γεγονός δικαιολογημένο από την μικρή, παρόλα αυτά εντυπωσιακή τους ως τώρα δισκογραφική παρουσία η οποία περιλαμβάνει ένα EP (Peyote/2009) και κυρίως ένα από τα album εκπλήξεις της περασμένης χρονιάς (Hallucination of beauty/2012).
Έξι νεαροί μουσικοί γεμίζουν την σκηνή και αρχίζουν το live με το The Creeping Wave σε ένα τέμπο κατά τι γρηγορότερο από ότι εκείνο του δίσκου. Η ίδια αίσθηση, του ελαφρώς ταχύτερου ρυθμού, επιμένει και στα επόμενα κομμάτια ενισχύοντας κατά την γνώμη μου την δραματικότητα και την ένταση των κομματιών τους.
Η μπάντα αποδεικνύεται ιδιαίτερα καλοδουλεμένη, οι δύο κιθάρες με τα άφθονα εφέ σφιχτοδεμένες πατούν πάνω σε μία στιβαρότατη ρυθμική βάση από ντράμς και μπάσο ενισχυμένη από έναν ακόμα μουσικό με κρουστά την στιγμή που η μοναδική κοπέλα του γκρουπ προσθέτει πινελιές με το βιολί και τα φωνητικά της και δημιουργεί ηχητικές “πλάτες” με τα πλήκτρα της.
Γρήγορα παρασύρουν τον κόσμο στην όσο μονότονη απαιτούν οι ψυχεδελικές καταβολές τούς ατμόσφαιρα που συχνά διακόπτεται από νευρώδη, δραματικά μουσικά ξεσπάσματα. Καταφέρνουν να φέρουν στο νου δεκάδες αγαπημένα συγκροτήματα και μουσικές όπως φερ’ ειπείν οι Velvet Underground ή οι Black Angels χωρίς ωστόσο να μαϊμουδίζουν και να μιμούνται κανένα. Άλλωστε ο ήχος τους κινείται στις μισγάγγειες που σχηματίζουν πολλά και αρκετά ανομοιογενή μουσικά ροκ ιδιώματα – post rock, shoegaze, ψυχεδέλεια των 60s ακόμα και μουσική βγαλμένη από spagghetti western – σχηματίζοντας έναν μουσικό ποταμό που δεν κατατάσσεται ξεκάθαρα σε ένα και μόνο συγκεκριμένο ύφος. Στις λίγες φορές που θα πουν μερικά λόγια στο μικρόφωνο μεταξύ των κομματιών τους αφήνουν να φανεί κάποια – σχεδόν παιδική – αμηχανία και δηλώνουν έκπληξη για το γεμάτο 6 dogs.
Κατεβαίνουν από την σκηνή έχοντας παίξει εννέα κομμάτια για να επανέλθουν σχεδόν αμέσως με δύο ακόμα σαν enchore. Μεταξύ των συνολικά 11 κομματιών – σκεφτείτε ότι έχουν μόλις 16 δισκογραφημένα – που εκτέλεσαν επέλεξαν και δύο νέα κομμάτια τα οποία ομοιάζουν σε ύφος με εκείνα της περυσινής τους κυκλοφορίας και μας δίνουν το δικαίωμα να ελπίζουμε σε έναν επόμενο εξίσου καλό δίσκο.
Με την συναυλία τους στο 6 dogs οι Τales of Murder and Dust δείχνουν ότι το μουσικό ύφος στο οποίο ειδικεύονται είναι φτιαγμένο για να παρουσιάζεται ζωντανά. Η εμφάνιση τους είναι τουλάχιστον αντάξια του δισκογραφικού τους ξεκινήματος, τα – όχι πολλά ούτως ή άλλως – ηχητικά ψεγάδια μη ικανά να μας αλλάξουν άποψη για το ότι πιθανόν βρισκόμαστε μπροστά στην γέννηση ενός συγκροτήματος που θα μας απασχολήσει και θα μας εκπλήξει κι άλλες φορές ευχάριστα στο μέλλον.
Tales of Murder and Dust setlist
Creeping Wave
Hypnotized Narcissist
On my mind
Trembling in the sun
Desert flower
Laid Bare
Dead Eyes (hall
Love is gambling
In Apathy
When she takes a hold of you
Silence
596 
