Οι VEGA είχαν δείξει τα “δόντια” τους πριν από περίπου δύο χρόνια με το εκπληκτικό ντεμπούτο τους.
Ετούτη η μπάντα έχει δώσει καινούργια πνοή στον λεγόμενο μελωδικό ήχο και έχει κατορθώσει να εξελίξει αρκετά τις συνθέσεις στο είδος και το κυριότερο δεν έχει μείνει στάσιμη ώστε να επαναλαμβάνει φωνακλάδικα και πιασάρικα ρεφρέν που χαρακτηρίζει πολλά συγκροτήματα που έχουν το ανάλογο μουσικό ύφος.
Ένα επιπλέον στοιχείο που τους δίνει αρκετά bonus είναι ότι εμπλουτίζουν τον ήχο τους, όχι μόνο με aor/melodic ρυθμούς από την Αμερική (Bon Jovi), Βρετανία (FM, Strangeways) ακόμη και από τον Καναδά (Loverboy) αλλά υπάρχουν παράλληλα διάσπαρτες επιρροές από U2, Muse και Killers. Αν ακούσετε τα κομμάτια “Raise Ya Game”, “Fade Into The Flames” και “Saviour” νομίζω ότι θα επιβεβαιώσετε την σκέψη μας. Αυτό νομίζω ότι είναι ένα πετυχημένο μίγμα που τους κάνει ξεχωριστούς και ιδιαίτερους αφού ούτε αλλοιώνουν τη μελωδικότητα τους, ούτε χάνουν την έμπνευσή τους αλλά αντιθέτως ακούγονται σύγχρονοι και χαρισματικοί.
Στις περισσότερες συνθέσεις τα πλήκτρα έχουν τον πρώτο λόγο ενώ η φωνή του Nick Workman είναι το βαρύ πυροβολικό του “What The Hell!” αφού η ζεστή ερμηνεία του και το πάθος που τον διακατέχει είναι μοναδικά. Βέβαια στο νέο άλμπουμ των VEGA υπάρχει και αρκετή δόση από hard rock γοητεία με δυνατές κιθάρες και υπέροχα σόλο που δείχνουν ότι δεν ξεχνούν τις ρίζες τους. Ακούστε τα “You Can’t Run”, “Cry”, “She Walks Alone”, και τον μελωδικό ύμνο “Not There For You” που έχει ένα ρεφρέν που ξεσπά και σε καθηλώνει και θα νιώσετε την μαγεία ενός συναρπαστικού σχήματος.
To μόνο μικρό παράδοξο που υπάρχει στην συγκεκριμένη κυκλοφορίας είναι ότι τόσο το εξώφυλλο όσο και ο τίτλος του δίσκου δεν σε παραπέμπει σε ένα προοδευτικό aor/melodic rock συγκρότημα αλλά θυμίζει κάποιο “μαχητικό” και κοινωνικοποιημένο metal γκρουπ με την γνωστή σε όλους χειρονομία. Παρόλο λοιπόν το παραπλανητικό αλλά “επαναστατικό” εξώφυλλο οι VEGA κατόρθωσαν να μας στείλουν πολλαπλές δονήσεις φρέσκιας και ανανεωμένης melodic hard rock μαγείας.
602 
