Χρααατς! Και ανάβει το σπίρτο στην εισαγωγή του πρώτου κομματιού “This house will go down on fire” των Σουηδών Thalamus.
Μπαίνει η μουσική και αμέσως νιώθει κανείς τη σεβεντίλα διάχυτη στα riff και τη διάθεση και νομίζω στην αρχή πως κάπου εκεί μέσα υπάρχουν οι Nightstalker, οι οποίοι φεύγουν μαζί με τον ήχο του hammond.
Φαίνεται ιδιαίτερα η αγάπη τους για το hard rock της δεκαετίας του 1970, και ιδιαίτερα στον ήχο των Deep Purple, ειδικά της Coverdale περιόδου.
Οι κύριοι που απαρτίζουν τους Thalamus κοιμήθηκαν κάποια στιγμή με βινύλια των Uriah Heep και των Rainbow αγκαλιά και είχαν φωτογραφίες του Jon Lord στο κομοδίνο τους. Μεγαλώνοντας πήραν αυτούς τους ήχους και τους εμπλούτισαν με σύγχρονα Hard rock τερτίπια και έφτασαν αισίως στο τρίτο τους album, “Soul”.
To προηγούμενο τους “Subterfuge”, έκανε εγχώρια επιτυχία σκαρφαλώνοντας στα ψηλά στις σουηδικές λίστες και απέσπασε πολύ καλές κριτικές από τον διεθνή τύπο και φαντάζομαι πως τις ίδιες θα λάβει και ετούτο.
Αν και δεν είναι το είδος του rock, που ακούω στις προσωπικές μου στιγμές, πρέπει να ομολογήσω ότι ήταν τόσο ευχάριστο άκουσμα που θα το αναζητήσω στο μέλλον. Τα τραγούδια είναι καλοφτιαγμένα, καλοπαιγμένα και καλογραμμένα, με την παραγωγή του Daniel Bergastrand (In Flames, Meshuggah) και μελωδίες σαν αυτές στα “The Great Divorce”, “Eleven Maids” και “In my hour of dying” δεν σε αφήνουν ασυγκίνητο.
Πολύ καλή δουλειά από ένα συγκρότημα, που φαίνεται να ξέρει τι θέλει!
477 
