Χρειάστηκαν δεκατέσσερα χρόνια για τη κυκλοφορία του διαδόχου του “Pure” μιας και οι Antropomorphia βάρεσαν διάλυση λίγο καιρό μετά τη κυκλοφορία του. Μπορεί το “Evangelivm Nekromantia” να δικαιολογήσει την επιστροφή τους;
Και ναι και όχι. Αποτελείται από εννέα old-school death κομμάτια κι ένα intro που δεν αναλώνεται στη συνηθισμένη μελωδία πιάνου που δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από τον υπόλοιπο δίσκο. Σε κάθε ένα από αυτά υπάρχουν αρκετά τεχνικά σημεία καθώς και περισσότερα από ένα riff. Αν και η μουσική είναι έξυπνα γραμμένη, τα φωνητικά είναι στη καλύτερη κατάσταση.
Τα σημεία που χάνει το “Evangelivm Nekromantia” είναι η μέτρια παραγωγή που χαντακώνει σε σημεία τον δίσκο, η επανάληψη του ίδιου μοτίβου ανά μερικά τραγούδια, οι standard καλές αλλά και απλές συνθέσεις που δεν διαφοροποιούνται από τη μάζα και η ταχύτητα με την οποία φαίνεται να τελειώνει ο δίσκος, έχοντας ταυτόχρονα ικανοποιητικές διάρκειες τραγουδιών.
Έχει περάσει καιρός και φαίνεται πως έστω και υποσυνείδητα το νέο αυτό album των Antropomorphia θα περαστεί ως ντεμπούτο μη δημιουργώντας το ενδιαφέρον για την αναζήτηση του “Pure”. Σαν ένα τέτοιο – ντεμπούτο δηλαδή – περνάει για άνω του μετρίου δίσκο απ’ τους πολλούς.
603 
