“Το κύριο μέρος των ηχογραφήσεων έγινε κατά τους σκοτεινότερους μήνες του χειμώνα του Pacific Northwest, μεταξύ μεσονύκτιων βαρδιών κατά τις οποίες ο καλλιτέχνης παρείχε τεχνική υποστήριξη σε χειρουργικούς θαλάμους…
…Καθένα από τα κομμάτια του άλμπουμ δημιουργήθηκε σταδιακά και αυθόρμητα εν μέσω παρατεταμένου αυτοσχεδιαστικού ηχητικού διαλογισμού ως μέρος της προσωπικής διαδικασίας αυτό-ύπνωσης του δημιουργού, σε μία προσπάθεια να αφαιρεθεί η συνθετική σκοπιμότητα από την διαδικασία, αντί αυτού επιτρέποντας στη μουσική απλά να συμβεί”. Είναι ένα απόσπασμα από το δελτίο τύπου που συνοδεύει το άλμπουμ.
Κι αν με αυτόν τον τρόπο εξηγείται η δημιουργία των 6 μακρόσυρτων – ατμοσφαιρικών μεν μονότονων δε – συνθέσεων που απαρτίζουν το άλμπουμ αυτό που μένει να αιωρείται είναι η σκοπιμότητα του να επικοινωνήσει ο Ethernet την παραπάνω διαδικασία μέσω ενός εμπορικού αντικειμένου όπως το μουσικό cd.
Ας πιθανολογήσουμε.
Α) Το άλμπουμ δημιουργήθηκε για να προτείνει την διαδικασία αυτό-ύπνωσης με σκοπό την ψυχική κάθαρση του ακροατή. Ίσως αν το βρίσκαμε στα ράφια ενός φαρμακείου ή μίας κλινικής εναλλακτικών θεραπειών;
Β) Το άλμπουμ είναι ένα εξαιρετικά δουλεμένο demo κάποιου μοντέλου συνθεσάιζερ που δεν έφτασε ποτέ στην αγορά. Ίσως σε κάποιο μουσικό κατάστημα ως μέρος της συσκευασίας του συγκεκριμένου μοντέλου; (και για να είμαι ειλικρινής μάλλον θα έστριβα στο τμήμα με τις κιθάρες)
…
Χ) Δεν κατάλαβα σχεδόν τίποτα από το άλμπουμ. Ίσως φταίω εγώ, σε αυτή την περίπτωση προσπαθήστε κι εσείς.
Όπως και να έχει η απάντηση δίνεται και πάλι μέσα από το δελτίο τύπου. Το όλο εγχείρημα ήταν improvized, spontaneous, unintentional. Ας μην χρεώσουμε λοιπόν σε κανέναν κακή πρόθεση.
575 
