Το Σάββατο βρεθήκαμε παρέα με τους Black Soul Horde, ένα νέο συγκρότημα αποτελούμενο από μέλη με πολύχρονη παρουσία στον ακραίο ήχο.
Συγκεκριμένα από τον Γιάννη Τσιακόπουλο, (κιθάρα, μέλος των Speedblow, Thought Converter, ιδιοκτήτης του Moth Studio και της Trailblazer Records δημιουργός των one-man projects Inside It Grows και Jay Ohn, μουσικοσυνθέτης και παραγωγός), τον Δημήτρη Κότση (φωνή, μέλος των Mahakala και πρώην μέλος των The Great Black, Taste Of Grief, Black Ocean, Scums37, μουσικοσυνθέτης και στιχουργός), τον Δημήτρη Ζαφειρόπουλο (drums, μέλος των Sun Of Nothing, End), τον Κώστα Παπασπύρου (κιθάρα, μέλος των Speedblow, Engine-V) και τον Στέλιο Ντόγκα (μπάσο, μέλος των Χάος Εγένετο).
Με τέτοια βιογραφικά θα περίμενε κανείς ότι θα μας υποδέχονταν από τα ηχεία ανίεροι ρυθμοί, σκισμένα φωνητικά, και ξεκούρδιστα ριφ κατά την προακρόαση της επερχόμενης δουλειάς των Black Soul Horde. Προς γενική έκπληξη κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Οι Black Soul Horde είναι ένα σχήμα που ενστερνίζεται το Heavy Metal της δεκαετίας του ‘80, Ευρωπαϊκό όσο και Αμερικάνικο, και μάλιστα με τρομερή μαεστρία! Ας τα πάρουμε από την αρχή όμως…
Φτάνοντας στο Moth Studio μας υποδέχτηκαν ο Γιάννης Τσιακόπουλος και ο Δημήτρης Κότσης, κιθάρα και φωνή αντίστοιχα, με τις μπυρίτσες μας και τα πατατάκια μας, να ακούσουμε το υλικό από το ντεμπούτο των Black Soul Horde με τίτλο “Tales Of The Ancient Ones”. Πρόθυμοι να αποκαλύψουν τις σκέψεις τους γύρω από το συγκρότημα, την μουσική κατεύθυνση που ακολουθούν και το στιχουργικό μέρος της δουλειάς τους, πήρε η όλη διαδικασία ακρόασης ένα πιο παρεΐστικο ύφος, που δημιούργησε τέλειες συνθήκες να απολαύσουμε ένα τριπάκι μέσα από τις μυθολογίες του κόσμου στα χρόνια του σωλήνα, των γιλέκων με ραφτά και το ένα ή άλλο κυνήγι δράκων…
Track by track, here we go!
Let The Valkyries Ride: Το κομμάτι που ξεκινάει τον δίσκο, και το πιο radio friendly συνάμα, δίχως να σημαίνει κάτι αρνητικό. Σφιχτοδεμένα ριφ καλπάζουν με τους ρυθμούς και σε πιάνουν κατευθείαν. Πολύ σωστά τα φωνητικά από τον Δημήτρη που πιάνει τις ψηλές και τις πασάρει με αλήτικη χροιά. Θεματολογικά έχουν οι Βαλκύριες την τιμητική τους και το μακελειό ξεκινάει…
Horns of War (Evermore): Γρήγορο riffing, χύμα attitude, σολάρα, nuff said…
Hour of The Dragon: Το κομμάτι που μου δημιούργησε τις πρώτες ιδιαίτερα καλές εντυπώσεις! Πολύ δυνατό χτίσιμο, θεματολογία από την εποχή του Conan, είναι το κομμάτι που ανακάθεσαι να δώσεις ακόμα περισσότερη προσοχή τι θα γίνει μετά!
Demonon Tagmata: Επικούρα! Μελωδκά leads πετάνε από παντού, ρυθμοί που προστάζουν το Headbanging. Αρχαιοελληνικός τίτλος καταλαβαίνεις για που το βάλανε οι πολέμαρχοι…
Ancestor Of The Ancient Gods: Προσωπικό αγαπημένο με την μια! Δώσε μπάσο στο λαό! Η διάρκεια του κομματιού περί των 6 λεπτών, δεν γίνεται αντιληπτή μέχρι την στιγμή που μας το αποκαλύπτει ο Γιάννης. Απίστευτες μελωδίες και συνθετική ικανότητα στα κόκκινα, είναι το πιο εμπεριστατωμένο κομμάτι του δίσκου! Ξανά και ξανά και ξανά και ξανά!!!
Reborn In Fire And Blood: Το κομμάτι που δίνει το καλλιτεχνικό βιογραφικό των Black Soul Horde. Επίσης το πιο “ξύλο” κομμάτι του δίσκου, με ανεβασμένες ταχύτητες και σόλο στο ξεκίνημα και κατευθείαν στο ψητό.
Coming Home (Call Of Gaia): Η “μπαλάντα” του δίσκου κατά τον Γιάννη. Όχι γλυκανάλατες μπαρούφες όμως! Απλά μια ανάσα μετά το μακελειό. Με στίχους δανεισμένους από την Οδύσσεια, και μια εσάνς Iced Earth στα αυτιά μου, ξεσπά το κομμάτι πάλι σε μέταλλο!
The Light: Εισαγωγή, μπάσιμο και leads αποδεικνύουν πόσο καλά προβαρισμένοι και επικοινωνιακοί είναι οι κιθάρες των Black Soul Horde. Ό,τι πρέπει για live.
Eternal Flame: Με βαριές κιθάρες και τις NWOBHM αναφορές το κλείσιμο του δίσκου δεν χρησιμοποιεί την πεπατημένη του “ξεκινάμε δυνατά τον δίσκο, χαλαρώνουμε στο τέλος να είμαστε πιασάρικοι”! Μόνο Metal!
Εν κατακλείδι…
Καταρχήν να εκφράσω την έκπληξή μου για το μουσικό ύφος που επέλεξαν οι Black Soul Horde. Δεν περίμενα από άτομα που εκφράζονται καλλιτεχνικά με τις πιο ακραίες μορφές του σκληρού ήχου, να προσεγγίσουν τόσο σοβαρά και επαγγελματικά κάτι τόσο περπατημένο όπως το κλασικό Heavy Metal και να το κάνουν να ακούγεται εν έτει 2012 τόσο φρέσκο! Τι ωραία τι καλά που γίνονται τέτοια πράματα όμως, σε κάνει να πιστεύεις σχεδόν πως υπάρχει ο Αϊ Βασίλης τελικά! (για να είμαστε και στο πνεύμα των ημερών…)
Ο Δημήτρης έχει φωνή ιδανική για αλήτικο Heavy Metal, με δυνατές ψηλές, προφορά, γρέζι εκεί που πρέπει και μια περιπλανώμενη επικούρα. Respect. Ο δίσκος “Tales Of The Ancient Ones” έχει την δική του δυναμική, βγάζει μια ενέργεια που δείχνει γιατί αγαπάμε αυτήν την μουσική! Η διάρκειά του, που είναι περί τα 40 λεπτά, εκπνέει μια βινυλι-ίλα και κατεβαίνει μονοκοπανιά! Δεν υπάρχει χώρος για fillers, δεν δίνεται περιθώριο στο ενδεχόμενο κούρασης του ακροατή. Ο ήχος του βγαλμένος από τις ένδοξες δεκαετίες του βαρύ μέταλλου, έχει επιμεληθεί με προσοχή η ίδια η μπάντα. Το artwork είναι δημιούργημα του Vance Kelly, καλλιτέχνη εδραιωμένο μέσα από τις εικαστικές δουλειές για συγκροτήματα όπως οι Down, The Sword, Huntress. Μοναδικό μελανό σημείο, θα έλεγα, είναι τα λίγο απότομα τελειώματα των κομματιών, σε προσγειώνουν κάπως ατσούμπαλα, πράγμα το οποίο θα φροντιστεί στο μέλλον, είμαι σίγουρος… Και λέω μέλλον, γιατί εδώ μιλάμε για μια μπάντα που μέσα από την δουλειά και το μεράκι που έχει καταβάλλει, θα κάνει πολλά κεφάλια να χτυπηθούν! Με το καλό η κυκλοφορία… Ξανά το play και Heavy Metal ρε μουνιά!
603 
