Street Dogs, Bad Movies, Vagabonds 77 (29/11/12) ΚΥΤΤΑΡΟ

Και την Πέμπτη μέρα, οι ουρανοί άνοιξαν. Και η ένταση ήταν τεράστια. Όχι, σήμερα, ρε γαμωβροχή… πρέπει ο κόσμος να πάει στο Κύτταρο!

Περίμενα λίγο κάτω από τη ασφάλεια της στέγης μου μέχρι να χαλαρώσουν τα καιρικά φαινόμενα του αλλοπρόσαλλου Νοέμβρη και να ξεκινήσω με την ιστιοσανίδα μου να κατεβαίνω πηδώντας κύματα πηγαίνοντας προς την Μεσογείων.

Μάλιστα, ήδη είχα φάει την ξενέρα της ειδοποίησης ότι ο φωτογράφος μας, MindFrame, είχε ένα ατύχημα και δε θα μπορούσε να παραστεί και έτσι να στερηθούμε όλοι της οπτικής εικόνας του τι θα περιγράψω. Και φυσικά, κρίμα που η τύχη στέρησε από τον ίδιο ένα τέτοιο live. Οπότε, αδερφέ, αυτό το live report είναι αφιερωμένο σε σένα. Περαστικά!

Τρέχοντας και δεν φτάνοντας για να μην αργήσω και χάσω κάποιο support, ακούγοντας τις μουσικές των Βοστονέζων στα ακουστικά μου, είχα βγάλει φτερά στα πόδια και με τη βοήθεια των ΜΜΜ έφτασα στο Κύτταρο σε χρόνο 0.

Έξω από το συναυλιακό χώρο λίγοι οι παρευρισκόμενοι και φυσικά, το set δεν είχε ξεκινήσει. Ευτυχώς, για μένα αυτό!

Αφού πέρασε λίγη ώρα και μαζεύτηκαν οι λίγοι, που είμαστε εκεί και στη σκηνή ανέβηκαν οι Vagabonds 77. Τα 5 παιδιά από την Αθήνα παίζανε ένα όμορφο και απλό Oi-punk θυμίζοντας The Business και Anti-nowhere League, των οποίων διασκεύασαν το “Let’s Break the Law”. Ωραίες μελωδίες και το χειροκρότημα, αν και από λίγους, ήταν έντονο και ζέσταναν καλά το χώρο για τη συνέχεια.

Στη συνέχεια, τους Vagabonds 77 αντικατέστησαν οι Θεσσαλονικείς Bad Movies punk rock & roll τους, που όπως είπε και ένας φίλος “Wannabe Social Distorion” μουσική. Αν και κάποιους ξένισε η ευρεία χρήση της ελληνικής γλώσσας, υπήρχαν και αγγλόφωνα και σε γενικές γραμμές το κοινό τους καταχειροκρότησε και έμεινε με καλές εντυπώσεις. Μου φάνηκε περίεργο βέβαια, η διάρκεια τους setlist τους που πρέπει να πλησίασε τη μία ώρα και σαν highlight βάζω το σπάσιμο της χορδής του Geom, που έτρεξε να βρει να φέρει άλλη κιθάρα και την όμορφη διασκευή του “All you fascists bound to lose” του μοναδικού Woody Guthrie.

Χωρίς να αργοπορήσουν οι τεχνικοί ήταν πολύ γρήγοροι και ο χώρος σκοτείνιασε υπό τους ήχους των Ramones. “Hey Ho Let’s Go”! Και οι Βοστονέζοι ανεβαίνουν στη σκηνή και ξεκινάνε λυσσασμένα με το “Rattle and roll” και τους ήχους των πολυβόλων στην αρχή. Ο Mike κινείται συνεχώς πάνω κάτω και φαίνεται πραγματικά το πόσο γουστάρει να βρίσκεται εκεί πάνω. Στη συνέχεια “Saving Hill” και “Strike A Blow” για να φτάσουμε στην εκτέλεση του “G.L.C.” των Menace, με όλους μας να τραγουδούν μαζί με τους Ιρλανδούς φίλους μας.

Μας είπε να συνεχίσουμε την επανάσταση μας (μάλλον νομίζουν ότι έχουμε ξεκινήσει κάτι) και αφιέρωσε στους Έλληνες το “Up The Union”. “Punk Rock and Roll”, “Yesterday” και “Not Without a Purpose” και οι λιγοστοί παρευρισκόμενοι έκαναν το δικό τους πάρτι σχεδόν αγκαλιασμένοι με το συγκρότημα και ένας ένας σκαρφάλωνε στα χέρια των άλλων για να δει τη μουσική από ψηλά.

Ο Mike ξαναλέει πόσο του αρέσει αυτή η πόλη από όπου ξεκίνησε ο κόσμος και της αφιερώνει και αυτής ένα τραγούδι. “Back To The world” και μετά “In Defence of Dorchester”, και εκεί φάνηκε το πόση φασαρία μπορούν να κάνουν 100 άτομα. Στο τελείωμα του τραγουδιού, ο Mike στο ρυθμό του τραγουδιού ρίχνει λάδι στη φωτιά. “From the East Coast to the East Coast, gotta gotta go” και παίρνουν όλα την πνοή των Agnostic Front. Χαιρετά όλους μας που αγκαλιάσαμε το Boston Hardcore και αναφέρετε ειδικά στους Slapshot, βλέποντας κάποιον με μπλούζα τους.

Αφού κάνει ένα μικρό γκάλοπ για το ποια album τους έχουμε, συνεχίζουν με τα “Tobe’s got a drinking problem” και “Two angry kids” και πάνε στα αποδυτήρια να ετοιμαστούν για την ολική καταστροφή.

Γυρνάνε πίσω με τον Mike να έχει βγάλει το πουκάμισο και να φοράει πλέον, την εμφάνιση των Boston Bruins (Ice Hockey) και να ξεκινάει ο σκοτωμός με 3 απανωτά κομμάτια των Dropkick Murphys. “Do or Die”, “Get Up”, “Never Alone” χαμός στο ίσιωμα και τελείωμα με το “Fighter” και την ενσωματωμένη όμορφη διασκευή στο “The Guns of Brixton” των The Clash.

Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος ότι τα θυμάμαι όλα, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι ότι οι Αθηναίοι φοβήθηκαν το Θεό και μείνανε σπίτι τους χάνοντας ένα Live με άντερα, από ένα συγκρότημα, που σέβεται το κοινό του και παίζει σε 100 σαν να παίζει σε 10000. Αυτές τις μουσικές θα έπρεπε να ακούμε αυτόν τον καιρό στην Ελλάδα…

NOT WITHOUT A PURPOSE, NOT WITHOUT A FIGHT!

Street Dogs setlist
Rattle and Roll
Savin Hill
Strike A Blow
G.L.C. (Menace cover)
Up the Union
Punk And Roll
Yesterday
Not without a purpose
Back to the world
In Defence of Dorchester
Tobe’s got a drinking problem
TwoAngry Kids
Do or Die
Get Up
Never Alone
Fighter (with The Guns of Brixton cover)

ΑΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΘΑ ΗΤΑΝ ΤΟΥ MINDFRAME!
CHEERS!

616
About Δημήτρης Μαρσέλος 2207 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.