NEIL YOUNG & THE CRAZY HORSE: “Psychedelic Pill”

Το άλογο είναι ακόμα μανιασμένο. Δεν σταματά να τρέχει, έστω και αν έχουν περάσει τόσα χρόνια και ο αναβάτης Neil Young δεν σταματά να αποδεικνύει, αν μη τι άλλο, ότι αγαπάει αυτό που κάνει. Για δεύτερη φορά φέτος με απασχολεί με μια κυκλοφορία που έχει τη διάρκεια ποδοσφαιρικού αγώνα παρά κάτι.

Το γνώριμο στυλ και η γνωστή αρχοντιά του Καναδού τροβαδούρου αποτυπώνεται για μια ακόμη φορά στο νέο διπλό του CD “Psychedelic Pill”.

Ανοίγοντας με το 27λεπτο “Driftin’ back”, δεν κατάλαβα ότι ήταν ακριβώς το ίδιο κομμάτι γιατί η ατμόσφαιρα του σε παρασέρνει σε ταξίδια μακρινά. Κάθε άνθρωπος που αγοράζει το δίσκο περιμένοντας groundbreaking rock είναι βαθιά νυχτωμένος. Όλοι ξέρουμε τον Neil Young και όλοι όσοι τον αγαπάμε, θα βρούμε όμορφες και ψυχεδελικές στιγμές σε αυτό τον ομολογουμένως, καλό δίσκο.

Όπως και ο Bob Dylan, έτσι και αυτός, δεν διστάζει από το να παραθέτει μακροσκελείς συνθέσεις, που λόγω χρόνου τις κάνει να αποκλείονται από τα ραδιόφωνα. Δεν έχει όμως, τέτοια ανάγκη, γιατί ένας rocker τέτοιου βεληνεκούς, έχει όλους εμάς να διασπείρουμε το λόγο του.

“I used to dig Picasso. Then the big tech giants came along and turned him into wallpaper” τραγουδάει στο εναρκτήριο τραγούδι, προτού μας σερβίρει το ψυχεδελικό του χάπι (“Psychedelic Pill”), που βρίσκεται σε ακόμη μια version στο τέλος του album.

Ακολουθεί μια 16λεπτη ιστορία αγάπης με τίτλο “Ramada Inn” και το μάλλον αυτοβιογραφικό “Born in Ontario”, που αποτελεί μία από τις καλύτερες στιγμές της δουλειάς αυτής.

Στο “Twisted Road”, στο οποίο υμνεί τον Bob Dylan, τον οποίο θεωρεί ως έμπνευση για να αρχίσει το δικό του μεγάλο ταξίδι (“First time I heard ‘Like A Rolling Stone’
I felt that magic and took it home”) και ξαναγυρνάει στο έρωτα γράφοντας για μια γυναίκα στο “She’s always dancing”.

Η μεγάλη στιγμή του δίσκου, όμως υπάρχει στο “Walk like a giant”, το οποίο επιλέχθηκε σαν πρώτο single. Σφυρίζοντας δηλώνει την απογοήτευση του για τη γενιά του θέλησε να αλλάξει τον κόσμο και απέτυχε.

“Me and some of my friends
We were gonna save the world
We were trying to make it better
We were ready to save the world
But then the weather changed
And the white doves stained
And we fell apart
It breaks my heart
to think how close we came
I used to walk like a giant on the land”

Ο Neil Young είναι και πάλι κοντά σου, εσύ θα τον αφήσεις να σε αγκαλιάσει ή θα αρνηθείς την πατρική του στοργή!
Γεια σου, πατέρα!

672
About Δημήτρης Μαρσέλος 2207 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.