FIREWIND

November 24, 2012 Στέφανος Στεφανόπουλος ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ Comments Off

Δέκα χρόνια Firewind= δέκα χρόνια ανοδικής πορείας και καταξίωσης, μέσω σκληρής δουλειάς και προσήλωσης. Αφορμή για την κουβέντα που έκανα με τον Κώστα (παγκοσμίως γνωστός ως Gus G), ήταν τα επετειακά live του σχήματος, τα οποία οριοθετούν μια άκρως επιτυχημένη δεκαετία. Παρόλα αυτά, μην περιμένετε να διαβάσετε λεπτομέρειες περί Ozzy, ούτε να βρείτε ερωτήσεις τύπου “Πως νιώθεις που οι Firewind έχουν γίνει ευρέως γνωστοί”, ή “Πως αισθάνεσαι που παίζεις με τον Ozzy”… και στις δύο περιπτώσεις, η απάντηση θα ήταν “Γαμάτα”! Μιλήσαμε για τους Firewind, για το μουσικό “κυνήγι”, για το κατά πόσο χρειάζεται “ταλέντο”, για την ενδεχόμενη πρώτη του solo δουλειά και για διάφορα άλλα… Απλά και ξεκάθαρα πράγματα τέλος πάντων, με έναν ακομπλεξάριστο rock star (ναι έτσι λέγονται αυτοί οι “περίεργοι” που κάνουν όντως καριέρα… deal with it).

Καλησπέρα Κώστα… Που σε πετυχαίνω;
Γεια σου Στέφανε. Θεσσαλονίκη είμαι τώρα! Επιτέλους σπίτι!

Η έδρα σου γενικά ποια είναι;
Τον μοιράζω το χρόνο μου μεταξύ εδώ και Αμερικής…

Λοιπόν, καταρχάς πες μου τα νέα από το στρατόπεδο των Firewind…
Ετοιμάζουμε διάφορα πράγματα γενικά… Όπως ήδη ξέρεις φαντάζομαι, θα παίξουμε τέσσερα επετειακά show στην Ελλάδα (σ.σ. δύο Θεσσαλονίκη και δύο Αθήνα), γιορτάζοντας έτσι τα δέκα χρόνια της μπάντας στη δισκογραφία. Μάλιστα αυτές οι εμφανίσεις θα ηχογραφηθούν για ένα live album που θα κυκλοφορήσουμε μέσα στην επόμενη χρονιά. Από εκεί και πέρα θα περιοδεύσουμε στην Αμερική το Φεβρουάριο και το Μάρτιο του 2013, έχουμε ήδη κλείσει κάποια festival για το επόμενο καλοκαίρι, ενώ θα εμφανιστούμε και στην Αυστραλία για κάποια show. Παράλληλα θα υπάρξουν και κάποιες επανακυκλοφορίες των Firewind… Όπως καταλαβαίνεις λοιπόν, έχουμε πολλά πλάνα για την επόμενη χρονιά!

Οι επανακυκλοφορίες θα αφορούν το παλαιό υλικό σας, να φανταστώ;
Αυτό που ξέρω μέχρι στιγμής σίγουρα είναι το ότι θα επανεκδοθεί το “The Premonition”, με ένα bonus live disc ένα από τα δύο cd του “Live Premonition”, σε προνομιακή τιμή. Θα ακολουθήσουν και άλλες αλλά δε γνωρίζω λεπτομέρειες, ενώ υπάρχουν και συζητήσεις για κάποιο box set.

Τα live που θα ηχογραφήσετε θα είναι εξολοκλήρου από την Ελλάδα;
Το μεγαλύτερο μέρος σίγουρα ναι. Υπάρχει περίπτωση να βάλουμε και κάποια κομμάτια από την περιοδεία που κάναμε πρόσφατα στην Ευρώπη. Πάντως, επειδή σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα θα έχουμε στο setlist συνθέσεις που δεν τις παίζουμε ποτέ live, συνολικά θα έχουμε στη διάθεσή μας πληθώρα τραγουδιών για να επιλέξουμε και με βάση την Ελλάδα, θα έχουμε ένα πολύ ωραίο live πακέτο.

Πάμε λιγάκι στο παρελθόν… Όταν πρωτοξεκίνησες, φανταζόσουν τους Firewind να παίζουν σε μεγάλα festival και να γίνονται “όνομα”;
Κοίτα, προφανώς αυτό ήταν πάντα ο στόχος (γέλια). Αυτά είναι τα όνειρα που κάνει κάθε νέος μουσικός! Παρόλα αυτά ουδέποτε πήρα κάτι ως δεδομένο και το ότι τελικά τα κατάφερα αποτελεί ένα πολύ όμορφο συναίσθημα.

Πως και αποφάσισες να φύγεις στην Αμερική από τα 18 σου;
Για διάφορους λόγους. Καταρχάς δεν είχα κάποια μπάντα εδώ, ή μουσικούς για να κάνω κάτι, ενώ παράλληλα ήθελα να ταξιδέψω στο εξωτερικό για να γνωρίσω άλλα μέρη και κουλτούρες. Έχοντας μάλιστα υποτροφία για το Μουσικό Πανεπιστήμιο του Berklee, ήταν η ιδανική ευκαιρία. Σε τελική ανάλυση ήθελα να ξεκινήσω κάτι δικό μου με τους δικούς μου όρους, μιας και μεγαλώνοντας δεν είχα την τύχη να έχω 3-4 φίλους μουσικούς από τη Θεσσαλονίκη για να ξεκινήσουμε ένα group. Όντας μόνος λοιπόν, αποφάσισα να πάω να ψάξω την τύχη μου αλλού!

Από τότε έχουν περάσει περίπου 15 χρόνια και η φυγή σου είχε ιδιαίτερα ευχάριστη κατάληξη. Θεωρείς πως καλό είναι οι νέοι μουσικοί να δοκιμάζουν την τύχη τους στο εξωτερικό, ή πλέον γίνεται να προοδεύσουν μένοντας Ελλάδα;
Δεν έχω καμία συμβουλή να δώσω σε αυτόν τον τομέα! Ο καθένας φτιάχνει τη δική του ιστορία και τις δικές του ιστορίες! Δεν έχει σημασία το που θα είσαι. Άμα είναι να μην κάνεις αυτό που θέλεις να κάνεις, ακόμη και στην καρδιά των πραγμάτων να βρίσκεσαι, δε θα το κάνεις, τελεία και παύλα. Εάν θέλεις κάτι πάρα πολύ τον βρίσκεις τον τρόπο όπου και να είσαι. Θέλει κυνήγι! Και για να είμαι ειλικρινής, το ότι βλέπω τα τελευταία χρόνια λογής εγχώριες μπάντες να κυκλοφορούν πολύ προσεγμένες και αξιόλογες δουλειές, θεωρώ πως αποτελεί εν μέρει μια απάντηση σε όλο αυτό.

Αν θέλει κάποιος να κάνει “καριέρα”, πέρα από ταλέντο, χρειάζεται να έχει και τις σωστές γνωριμίες και ενδεχομένως έναν καλό manager;
Το θέμα “manager” είναι ένας μύθος! Τα πράγματα δεν είναι όπως παλιά! Εγώ, για παράδειγμα, που παίζω με μεγάλα ονόματα, δεν έκανα καριέρα επειδή με “ανακάλυψε” κάποιος ή είχα γνωριμίες! Απλά σκοτώθηκα στη δουλειά! Το σημαντικό για μένα είναι να προωθείς αυτό που κάνεις, αρκεί να το κάνεις καλά, ώστε μέσω live πχ να αρχίσεις να “ανεβαίνεις” από μόνος σου, χτίζοντας εσύ τα όνειρά σου.

Στην Αμερική που ανέφερες ότι θα πάτε, έχει αγορά για τη μουσική των Firewind;
Αμερική πηγαίνουμε πλέον σχεδόν κάθε χρόνο. Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει μεγάλη αγορά και το κοινό που ακολουθεί αυτόν τον ήχο, συνήθως κινείται σε πιο underground μονοπάτια. Γενικά το στυλ που παίζουμε δεν είναι ιδιαίτερα “popular” πλέον…

Το καλύτερο κοινό που το έχετε συναντήσει; Και δε σε ρωτάω για να μου πεις σώνει και καλά την Ελλάδα…
Θα ακουστώ κοινότυπος, αλλά δεν είναι ψέμα: στην Ελλάδα έχουμε το πιο φανατικό κοινό! Δε λέω, και με την Ιαπωνία έχουμε από πολύ παλιά μια καλή σχέση, αλλά εκεί πλέον έχει αλλάξει κάπως η αγορά. Θεωρούμαστε ξεπερασμένοι ηχητικά κάπως στην Ιαπωνία, αν και αυτό είναι πάντα ρόδα και γυρίζει, σε ότι αφορά τη μουσική.

Εσύ παίζεις με τον Ozzy, ο Bob μόλις κυκλοφόρησε νέα solo δουλειά, ενώ παράλληλα διατηρεί και τους Outloud, ο Apollo συνεργάζεται με τους Spiritual Beggars… Όλη αυτή η συνεχής ενασχόληση με άλλα σχήματα θεωρείς πως αναζωογονεί τους Firewind, ή ενδεχομένως να προκαλέσει προβλήματα στο μέλλον;
Αν υπήρχε κάποιος που θα δημιουργούσε προβλήματα, αυτός θα ήμουν εγώ, διότι ελέω Ozzy, εγώ πλέον έχω πάντα το πιο βεβαρημένο πρόγραμμα! Οι περιοδείες με τον Ozzy παίρνουν αρκετό καιρό, οπότε θαρρώ πως η ενασχόληση των υπολοίπων με άλλα projects είναι κάτι απόλυτα υγειές, καθώς είχαν το χρόνο να ασχοληθούν με αυτό που είναι ούτως ή άλλως καλοί: την παραγωγή μουσικής.

Εσύ, ελεύθερο χρόνο έχεις καθόλου;
Σκέψου πως αυτήν τη στιγμή είμαι σπίτι μου, ύστερα από τρία χρόνια στο δρόμο! Και παρόλο που είμαι εδώ, έχω πάλι πολλή δουλειά! Για να καταλάβεις διακοπές έχω να πάω χρόνια. Πέρυσι απλά πήγα για δύο ημέρες στη Σαντορίνη και πολύ μου ήταν! Δεν παραπονιέμαι όμως… Το ότι πήζω στη δουλειά το θεωρώ πολύ θετικό…

Έχεις συμμετάσχει ως guest σε πάρα πολλά σχήματα…
Έχοντας κάνει πολλούς φίλους στο μουσικό στερέωμα τα τελευταία χρόνια, είναι συχνό φαινόμενο να μου ζητούν κάποιο solo για το album τους. Από εκεί και πέρα, στις αρχές κυρίως της καριέρας μου έπαιζα ταυτόχρονα σε τέσσερα σχήματα, ώσπου το 2005, μετά από τη live συνεργασία μου με τους Arch Enemy, αποφάσισα να επικεντρωθώ στους Firewind και να αφήσω όλα τα άλλα.

Και εκεί είναι που οι Firewind άρχισαν να ανεβαίνουν περισσότερο…
Ακριβώς! Συνειδητοποίησα πως αν δεν αφιερώσω το 100% στη μπάντα, δε θα μπορούσα να την πάω παραπέρα.

Αν και από τη στιγμή που συνεργάζεσαι με τον Ozzy, είναι περίεργη η ερώτηση που θα σου κάνω, αλλά με ποιόν καλλιτέχνη θα ήθελες να συνεργαστείς γενικά;
(γέλια) Η αλήθεια είναι πως θαυμάζω πολλούς καλλιτέχνες, αλλά καταλαβαίνεις πλέον πως δεν έχω κάποιο ουσιαστικό απωθημένο (γέλια). Πάντως, με τους Apocalyptica, που μου αρέσουν πολύ, συνεργαστήκαμε στο τελευταίο μας album (σ.σ. στο τραγούδι “Edge of a Dream”), οπότε δε μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο τώρα.

Επειδή διαβάζω πολλά και διάφορα τον τελευταίο καιρό… ένας καλός κιθαρίστας χρειάζεται ταλέντο ή τελικά είναι όλα θέμα εξάσκησης;
Σαφέστατα χρειάζεται ταλέντο! Είναι το κύριο συστατικό! Όσο εξάσκηση και να κάνεις δε λέει τίποτα… Και μια μαϊμού να βάλεις να μάθει κάτι, θα το κάνει σε κάποια φάση. Όλοι μπορούν να μάθουν να κουνάνε γρήγορα τα δάχτυλά τους. Το ταλέντο όμως παίζει ρόλο στη σύνθεση! Το να είσαι φοβερός “εκτελεστής” δε λέει κάτι απαραίτητα, εάν δε μπορείς να γράψεις ένα τραγούδι. Και από την άλλη, μπορεί να είσαι θεόκουλος και να συνθέτεις κομματάρες! Για παράδειγμα, ο Kurt Cobain ήταν μέτριος τεχνικά, αλλά η μουσική του δημιούργησε ένα ολόκληρο κίνημα!

Θα δοκίμαζες να παίξεις κάτι διαφορετικό;
Έχω παίξει κατά καιρούς, συμμετέχοντας στους Nightrage και στους Arch Enemy. Σίγουρα αυτό που με εκφράζει πιο πολύ είναι το heavy metal, ή το power, πες το όπως θες. Ίσως να γούσταρα κάτι σε πιο blues rock ύφος, αλλά πολλές φορές που τζαμάρω σε αυτό το είδος, μετά από λίγο “γκαζώνω” και το γυρνάω στο metal. Τελικά είμαι ένας αμετανόητος metalhead (γέλια)!

Σκέψεις για κάποιο solo δίσκο υπάρχουν;
Αμέ! Ήδη βρίσκομαι σε διαδικασία σύνθεσης τραγουδιών για κάτι τέτοιο!

Δεν έχεις δηλαδή που δεν έχεις ελεύθερο χρόνο, συνεχίζεις ακάθεκτος!
Ισχύει (γέλια)! Κοίτα, αντί να πηγαίνω για καφέδες με τα φιλαράκια μου, πηγαίνω στο studio και δοκιμάζω νέες ιδέες.

Instrumental;
Όχι απαραίτητα. Έχω γράψει και τραγούδια για φωνή. Στο τέλος θα τα συγκεντρώσω όλα και θα επιλέξω ποια θα κρατήσω και καλώς εχόντων των πραγμάτων, μπορεί να κυκλοφορήσει μέσα στο 2013.

Ποια είναι η γνώμη σου για τους instrumental δίσκους, εν έτει 2012; Δεν είναι κάπως ρίσκο;
Κοίτα, αρχίζει και ανεβαίνει ξανά αυτή η σχολή! Από την άλλη βέβαια, ξέρει όποιος βγάζει έναν instrumental δίσκο το ότι δεν απευθύνεται σε μεγάλο κοινό. Και να σου πω και κάτι; Το νόημα της μουσικής δεν είναι το να γράφεις κάτι για να ακουστεί απαραίτητα από τους πολλούς! Όσοι δηλαδή συνθέτουν πρώτα για τους άλλους και μετά για τους ίδιους, κάνουν τεράστιο λάθος. Στην τελική, άμα θέλεις να βγάλεις λεφτά παίζοντας heavy metal, είσαι σε λάθος μαγαζί!

Εσύ πάντως ζεις από τη μουσική σου, έτσι;
Ναι, τα έχω καταφέρει, αλλά ποτέ δεν ήταν αυτοσκοπός! Πάντα μπορείς να βγάζεις λεφτά, αλλά ποτέ δεν ξεκινάς με αυτή τη νοοτροπία, γιατί πολύ απλά, η μουσική που θα παράγεις θα είναι ψεύτικη και οι fan πρωτίστως θα το καταλάβουν και εκεί είναι που δε θα βγάλεις δεκάρα!

Μεγάλα στάδια ή μικρά club;
Να σου πω την αλήθεια, νιώθω πολύ τυχερός που μπορώ να κάνω και τα δύο (γέλια)! Εμένα με ενδιαφέρει να παίζω μουσική… είτε αυτό είναι μπροστά σε 200 άτομα, είτε σε 2000, είτε σε 20000. Είναι ωραίο το να παίζεις σε μεγάλα κοινά μεν, αλλά αυτό δεν είναι πάντοτε δεδομένο.

Πάντως για την Αθήνα, κλείσατε στο Κύτταρο και για Θεσσαλονίκη στο Μύλο…
Θέλαμε αυτήν τη φορά κάτι πιο μικρό σε σχέση με τις προηγούμενες και πιο άμεσο. Επειδή γνωρίζουμε πως θα έρθουν πολλοί σκληροπυρηνικοί μας fan, λόγω του ότι θα παίξουμε κομμάτια που δεν παίζουμε συνήθως, είχαμε τη διάθεση να δώσουμε έναν πιο “underground”, αν μπορούμε να το πούμε έτσι, χαρακτήρα στις συναυλίες.

Τα setlist θα είναι όντως διαφορετικά για την κάθε βραδιά;
Δεν έχουμε καταλήξει ακόμα. Ίσως να υπάρχουν ελάχιστες ομοιότητες, αλλά το 90% θα είναι διαφορετικό!

Οκ Κώστα, οπότε θα τα πούμε λογικά σε κάποιο από τα live σας λοιπόν! Σε ευχαριστώ για το χρόνο σου!
Εννοείται Στέφανε! Καλό σου βράδυ!