Μια μόλις εβδομάδα πριν τη κυκλοφορία του τρίτου τους δίσκου, οι Flyleaf ανακοίνωσαν την αποχώρηση της πολύ καλής frontwoman τους, Lacey Sturm, γεγονός συναινετικό και, αν κρίνουμε απ’ τη ποιότητα του album, δυσάρεστο.
Το τρίτο studio album των Αμερικανών, διάδοχος των “Flyleaf” και “Memento Mori”, περιέχει τις καλύτερες στιγμές που έχει προσφέρει το συγκρότημα μέχρι σήμερα. Οι συνθέσεις του “New Horizons” κλείνουν προς το… σκοτεινότερο θυμίζοντας κομμάτια όπως “Beautiful Bride” και “Chasm” καταφέρνοντας να τα ξεπεράσει. Πως τα καταφέρνει;
Με την εξαιρετική φωνή της Lacey η οποία δοκιμάζεται στις πιο εύθραυστες, τις πιο δυναμικές – ή και στις εναλλαγές μεταξύ των δύο – ερμηνείες της. Η φωνή της δεν έχει υποστεί την μετάλλαξη που πολλοί θα περίμεναν τρία χρόνια μετά το “Memento Mori” (ή δύο χρόνια μετά το “Broken Pieces” με τους Apocalyptica) όμως ακούγεται περισσότερο συγκεντρωμένη και ισορροπημένη από ποτέ.
Οι καλύτερες στιγμές του δίσκου βρίσκονται, πέραν του ομότιτλου κομματιού, στα “Fire Fire”, “Cage on the Ground”, “Bury Your Heart” και “Freedom”. Υπάρχουν ακόμα επτά τραγούδια στο “New Horizons” όπου οι Flyleaf παραδίδουν τον καλύτερο τους δίσκο. Η αντικαταστάτρια της Sturm, η Kristen May, μειώνει αισθητά το ενδιαφέρον της νέας περιοδείας του συγκροτήματος – είτε είναι καλή, είτε όχι – και το γεγονός ότι οι νέες συνθέσεις της female fronted μπάντας δεν θα ακουστούν live ποτέ με την αυθεντική τους σύνθεση είναι ατυχές.
629 
