–Πούτσες Μπλε…
–Μία έκφραση παντελώς άσχετη η οποία όμως (όλως τυχαίως) μπορεί κάλλιστα να περιγράψει μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων του κοινοβουλίου…
–Μνημόνιο 3 (“η επιστροφή”) λοιπόν και ότι και να γραφτεί, δε θα είναι διαφορετικό από τα όσα έχουν ειπωθεί εδώ και πολλούς μήνες… Θα μπορούσα να κάνω και εγώ ένα ωραιότατο copy paste από παλαιότερα άρθρα μου και να παραμείνω καθόλα επίκαιρος.
–Διότι το μόνο που αλλάζει σε αυτή τη ρημαδοχώρα είναι ο σχηματισμός της κυβέρνησης… Κατά τ’ άλλα, τι είχες Αντώνη μου, τι είχα πάντα…
–Για αυτό λοιπόν, φίλε αναγνώστη, μην ξεχνάς: 153 κατασκευαστές μνημονίου συνιστούν… μπρικ! Διότι μόνο εκείνοι είναι σε θέση να τρώνε αυγά σολομού, την ώρα που εσύ τη βγάζεις με ψωμί, ελιά και ταπεράκι από τη μάνα σου.
–Να πω όμως πως δεν τα ήθελε η κωλάρα μας; Να σου τα ντέρτια, να σου οι (δήθεν) καημοί, να σου εν τέλει οι δόσεις για τη Μερσέντα και το εξοχικό/ σαλέ στην Αράχωβα, για να καταπραΰνουμε τον πόνο της καταναλωτικής μας ευεξίας.
–Δάνεια προς όλες τις κατευθύνσεις προκειμένου να αποκτήσουμε την πρόσκαιρη δυνατότητα να ζήσουμε ωσάν βασιλιάδες, απλώνοντας τις γεμάτο λίπος κορμάρες μας στα Μυκονιάτικα τα bar, πληρώνοντας το οινόπνευμα με αίμα και το νερό με χρυσάφι.
–Γιατί το κάναμε αυτό; Γιατί το έκανε και η Σούλα, και η Κούλα, και ο Φίφης, και ο Ριρής, και όλη τέλος πάντων η (μεταπολιτευτική) τρελοπαρέα…
–Και από εκεί που ο μέσος έλληνας πέταγε λέλουδα και επιδίδετο σε διαδοχικά “ώπα σινανάι”, όντας πάντα πρώτο τραπέζι πίστα, ο ίδιος έχει πλέον γίνει (τρόπον τινά) πρώτο τραπέζι πλύστρα…
–Πάνε λοιπόν τα ταξίδια, τα φρουφρού, τα αρώματα και το νεοελληνικό lifestyle. Ούτε καν μπουρδελότσαρκες δεν κάνεις. Όχι επειδή είναι ακριβά… επειδή πολύ απλά άπαξ και κολλήσεις τίποτα, τρέμεις να πληρώνεις τους γιατρούς!
–Και παρότι φτάνεις στο σημείο να ελπίζεις πως ο εθνικός αναβρασμός θα σπάσει το καπάκι από τη χύτρα, συνειδητοποιείς πως είτε το μάτι δεν είναι ανοιχτό, είτε πως η κουζίνα έχει χαλάσει…
–Αλλά δε θέλει και πολύ ο έλληνας να συνηθίσει και να τραβήξει πλώρη για άλλα μονοπάτια που οδηγούν ξανά στη θαλπωρή της υποκουλτούρας. Θα βρει τρόπους να συνεχίσει να είναι ανόητος και με τη βοήθεια της τηλεοπτικής αποχαύνωσης, θα καταφέρει να επαναφέρει το “εγώ” του στην απραξία και τον “ωχαδερφισμό”, με τη μόνη διαφορά πως θα γνωρίζει και λίγα τούρκικα.
–Και κάπου εδώ (αντί επιλόγου) θα επαναφέρω μια πρόταση που είχα γράψει πριν κάποιο διάστημα: “Αυτή είναι η φύση μας ρε παιδί μου… “Δε γαμιέται” και άγιος ο (όποιος) θεός. Επαναστάτες στα χαρτιά και παραθεριστές στην πολιτική! Μόλις μειωθούν άραγε κι άλλο οι μισθοί και οι συντάξεις, ποιος ψηφοφόρος της τριαρχίας δε θα κλάψει;”
779 
