Δε θα βαρεθώ ποτέ να τους ακούω και δεν θα βαρεθώ ποτέ να τους βλέπω ζωντανά. Είναι ένα από τα λίγα συγκροτήματα στα οποία πηγαίνω όποτε και αν τους πετύχω.
Ο ξυπόλητος πρίγκιπας με το όνομα Steven Wilson και η παρέα του, που γυρίζει τον μάταιο τούτο κόσμο κάτω από το όνομα Porcupine Tree, έχει προσφέρει πολλά στη μουσική.
Και δε θα σταματήσουμε ποτέ να ζητάμε και άλλα. Το concept album, “The Incident”, που κυκλοφόρησε το 2009, το οποίο ο Wilson εμπνεύστηκε όταν πέρασε δίπλα από κάποιο αυτοκινητιστικό δυστύχημα, μας χαροποίησε και τώρα, τρία χρόνια μετά, περιμένα κάτι καινούργιο από τους Porcupine.
Τα μέλη της μπάντας όμως, όντας πολυάσχολοι μουσικοί, αυτόν τον καιρό κάνει ο καθένας τα δικά του πράγματα, αφήνοντας εμάς με την προσμονή νέου υλικού. Και για να μας αποσπάσουν την προσοχή, ξεγελώντας την μουσική μας πείνα, οι Βρετανοί μας δίνουν το 3ο Live album τους, με τίτλο μία από της ενότητες του “The Incident”, “Octane Twisted”.
Ο τίτλος επιλέχθηκε έτσι ώστε, πεντακάθαρα να δηλώσει πως η κυκλοφορία αυτή είναι συνδεδεμένη με την πιο πρόσφατη studio δουλειά τους. Το “Octane Twisted” είναι ένα διπλό live album, όπου στο πρώτο δισκάκι παίζεται εν ολοκληρία τo “The Incident”, ζωντανά στο Chicago, ενώ στο δεύτερο, 5 κλασικά Porcupine Tree (Stars Die, Hatesong etc.) από την ίδια πόλη, μαζί με 3 highlights από την εμφάνιση τους στο Royal Albert Hall.
Όντας οπαδός του group και κοινωνός του ζωντανού τους ήχου έχω να πω ότι ο ήχος του live αυτού είναι τόσο παρθένος και ευθύς που ώρες ώρες, κλείνεις τα μάτια και τους βλέπεις μπροστά σου. Βέβαια, κανένα δισκάκι δεν μπορεί να αποτυπώσει ακριβώς τα συναισθήματα και την εμπειρία ενός αυτούσιου τους live.
Παρηγοριά στον άρρωστο αυτή η κυηκλοφοριά, αλλά πολύ γλυκειά παρηγοριά. Γρήγορα και πάλι στο studio, μάγκες!
626