Οι Therion επιστρέφουν κρατώντας ανθοδέσμη. Μπουκέτο αποτελούμενο από τα λουλούδια του κακού!
“Les Fleurs Du Mal” είναι ο τίτλος του νέου τους album και μυρίζει παρισινή υγρασία σε ομιχλώδη ημέρα του 19ου αιώνα. Η γαλλική γλώσσα μάλιστα, είναι η επικρατούσα στο δέκατο πέμπτο studio album των Σουηδών, μιας και το όλο εγχείρημα αποτελείται από διασκευές σε γαλλικά τραγούδια των δεκαετιών του ’60 και τους ’70!
Ο δίσκος ξεκινάει επιθετικά με αυτόν τον μοναδικό πομπώδη νεοκλασικό ήχο των Therion επενδυμένο με αιθέρια οπερετικά φωνητικά της mademoiselle Lori Lewis (“Poupee de cire, poupee the son”). To δεύτερο, “Une fleur dans le coeur”, είναι πιο χαλαρό σε ταχύτητα και τελειώνει με τα ροκ υψηλά φωνητικά του Thomas Vikström. Ακολουθεί το “Initials B.B” όπου εμφανίζεται πρώτη φορά η χορωδία να εναλλάσσεται με μια αισθησιακή ποιητική απαγγελία.
Όσο πάει όμως, αρχίζουν και ενοχλούν τα γαλλικά, ειδικά κάποιους που τα ψιλοκαταλαβαίνουν, αφού φαλτσάρουν αρκετά και χάνουν το παιχνίδι.
Το εγχείρημα του Christofer, αυτή τη φορά είναι πάρα πολύ δύσκολο, αλλά δεν νομίζω ότι είναι τελείως κακό. Βέβαια μετά από τόσα ωραία album, ποιος θα το θυμάται αυτό;
Δεν ξέρω. Είμαι διχασμένος! Λόγω αγάπης μου για το συγκρότημα αυτό, θέλω να είμαι απαλός αλλά η “δημοσιογραφική” μου ιδιότητα με αναγκάζει να είμαι ειλικρινής… Το ακούς μια, το ακούς δυο και την τρίτη, ξανατσεκάρεις τον τίτλο για να σιγουρευτείς ότι δεν είναι μια γαλλική αντιγραφή των Therion.
Προτείνω την επόμενη φορά να μείνουν στα αγγλικά, με τα οποία τόσο πολύ τα καταφέρνουν. Κατά τα άλλα, οι οπαδοί των Therion, ούτως ή άλλως θα το τσιμπήσουν, ενώ οι άλλοι θα πάνε στο ράφι τους και θα βάλουν να ακούσουν κάτι από τα παλαιότερα μνημεία τους.
Αναμένω να ακούσω σε λίγα χρόνια από τώρα, εκείνη την rock opera, που μας υποσχέθηκε! Ήταν τόσο μέτριο το “Les Fleurs Du Mal”, που με κάνει να κλαίω!
672 
