Μετά την κυκλοφορία του τρίτου τους δίσκου (“ΜΜΧ”) οι War From A Harlots Mouth άφησαν πίσω τον χαρακτηρισμό “μια πολλά υποσχόμενη μπάντα” και καθιερώθηκαν στο mathcore/deathcore στερέωμα ως μία αξιόλογη, πολύ καλή θα έλεγα. Ο πήχης είχε ανέβει ήδη πολύ ψηλά αλλά με την καινούργια τους δουλειά που φέρει τον τίτλο “Voyer” τον υπερπηδούν και τον τοποθετούν ακόμη πιο ψηλά.
Αυτό που πιστεύω ότι έλειπε, από τις πρώτες κυρίως δουλειές τους, ήταν η ισορροπία ανάμεσα στα κομμάτια ώστε το αποτέλεσμα να καταφέρει να είναι συμπαγές. Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε με μια άψογη δουλειά. Ο ήχος είναι πιο ογκώδης από ποτέ και οι αυξανόμενες επιρροές σε Meshuggah ενσωματώνονται άψογα στα κομμάτια και προσδίδουν κάτι άκρως θετικό μέσα σε αυτόν τον πλουραλισμό ήχων και επιρροών που έχουν να επιδείξουν οι WFAHM. Το “Voyer” μου έφερε στο μυαλό τις πρώτες δουλείες των καναδών The End που έχω νοσταλγήσει εδώ και τόσο καιρό. Μιλώντας για επιρροές να τονίσω ότι οι WFAHM δεν χάνονται μέσα σε αυτές. Αντ’ αυτού, έχουν χτίσει την δική τους ταυτότητα και έχουν δημιουργήσει τον δικό του χαρακτηριστικό ήχο.
Τόση πολυπλοκότητα και τόσες εναλλαγές ρυθμών που μετά από μερικά ακούσματα βλέπεις ότι ακολουθούν μια συγκεκριμένη πορεία. Μια πορεία απίστευτη που θέλεις να την περπατήσεις ξανά και ξανά. Εντάξει, τεχνικά οι τύποι είναι άπαιχτοι αλλά το τελευταίο πράγμα που κάνουν είναι να αναλώνονται στο να ανεβοκατεβάζουν κλίμακες και να πλατειάζουν. Απλά χρησιμοποιούν τις απίστευτες τεχνικές τους για να εκφράσουν τις μουσικές τους ανησυχίες. Τα πάντα είναι χειρουργικά κομμένα και ραμμένα. Με έναν τρόπο άκρως αφύσικο που από την μία κάνει τα νεύρα σου να θέλουν να βγουν έξω από το σώμα σου τις περισσότερες φορές και από την άλλη τα πάντα μοιάζουν να υποχωρούν και οι ήχοι μοιάζουν να έχουν καταπραϋντική ικανότητα.
Κλασικά deathcore περάσματα, mathcore πολυπλοκότητες και grind core αναλαμπές συνιστούν στην δημιουργία του “Voyer”. Όλα φιλτραρισμένα και τοποθετημένα στο κατάλληλο σημείο. Ενδεικτικά σημειώνω μερικά κομμάτια για να πάρετε μια πρώτη γεύση για να πειστείτε να αγοράσετε τον δίσκο και να ξεχάσετε αργότερα να τον βγάλετε από το player σας. Τα “Temple”, “Terrifier”, “To The Villains” καθώς και το αργόσυρτο “Krycek” νομίζω ότι θα κάνουν εύκολα την δουλειά. Μαζέψτε πολύ υπομονή για την ακρόαση και πατήστε play. Έτσι κι αλλιώς το καλό πράγμα αργεί να φανεί.
550 
