Τρίτη βραδάκι και η υγρασία full. Full και η διάθεση μας, να απολαύσουμε έναν από τους θρύλους της παγκόσμιας punk σκηνής.
Από τις 9 κιόλας ουρά στο ταμείο του Fuzz, δίνοντας υποσχέσεις για γεμάτο χώρο και τρέλα στα ύψη. Γνωστές συναυλιόφατσες είχαν γεμίσει τον δρόμο απέξω, ο περιπτεράς και ο σουβλατζής έτριβαν τα χέρια τους και το πεζοδρόμιο είχε γεμίσει άδεια τενεκεδάκια πολύ πριν ξεκινήσει το event.
Πρώτοι στη σκηνή οι Αθηναίοι NoMind. Ήχος παραδοσιακός στα πλαίσια του Punk, με Motorhead και φωνή βαριά και “ξυσμένη”. Η μουσική τους crustάρει λίγο και φέρνει στο μυαλό anarcho punk groups σαν τους Casualties, αλλά με περισσότερες μελωδίες στις κιθάρες τους. Αν και έχουν συμμετάσχει σε πολλά φεστιβάλ αλληλεγγύης, δεν είχα καταφέρει να τους δω πριν και με το “The End of Love”, με έκαναν να κουνηθώ αρκετά! Περιμένω με χαρά να ολοκληρωθεί το album τους και να φτάσει στα αυτιά μου!
Χωρίς αργοπορία, ανέβηκε στη σκηνή το μεγαλύτερο (κατά τη γνώμη μου) Punk συγκρότημα που έχει ακούσει ποτέ η Ελλάδα. Deus Ex Machina και ο κόσμος στις μπροστά σειρές είχε αρχίσει να παίρνει θέσεις “μάχης”.
Ζεσταίνοντας σταδιακά τον κόσμο στο Fuzz, που τους υποδέχτηκε με πολύ δυνατά χειροκροτήματα διέλυσε κάθε ομίχλη υγρασίας με τις μεγάλες τους επιτυχίες, “Different”, “Insight”, “Streets on Fire” με τον Σταύρο να γίνεται ένα με το κοινό πολλές φορές, και να κάνει crowdsurfing τραγουδώντας τον απόλυτο punk ύμνο “Execute”.
Είναι τεράστια εμπειρία να βλέπεις τους Deus πάνω στην σκηνή και όποιος δεν το κάνει απλά, επιμένει να αγνοεί ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής μουσικής σκηνής. Για αυτό το λόγο, για δεύτερη φορά είναι αυτή που ανοίγουν τη συναυλία του Jello Biafra και των Guantanamo School of Medicine. Και αν δεν πιστεύετε εμένα, πιστέψτε τον Jello που εκθείασε και πάλι τους Deus, λέγοντας πως είναι από τα αγαπημένα του συγκροτήματα στην Ευρώπη.
Αρκετή ώρα μετά την εντυπωσιακή (ξανά) εμφάνιση των Deus Ex Machina, ήρθε η ώρα να εμφανιστούν στη σκηνή οι The Guantanamo School of Medicine και να αρχίσουν να παίζουν μελωδικά ένα κάλεσμα για τον Jello, ο οποίος μπήκε με πολύ θεατρικό-χοροπηδηχτό τρόπο στη σκηνή, φορώντας ένα σακάκι λεοπαραδαλέ που θα έκανε ακόμα και τον Γιάννη Φλωρινιώτη να προσκυνήσει το μεγαλείο του γερο-πάνκη.
“Brown Lipstick Parade” και σιγά σιγά το κοινό ανάβει πράσινο. Ο τραγουδιάρης μας ευχαριστεί και αρχίζει να μιλάει με το γνωστό γλαφυρό του τρόπο και να συνδέει τα τραγούδια του με την σύγχρονη πολίτικο-οικονομική κατάσταση, στην οποία όλοι ζούμε. Δίνοντας ως παράδειγμα του αποπροσανατολισμού της μάζας, με τη στοχοποίηση ενός ανθρώπου στον οποίον φορτώνουν όλα τα δεινά, ξεκινάει την ιστορία για τον γκάνγκστερ “John Dillinger”, που έδρασε στις αρχές του αιώνα στις Η.Π.Α., εν καιρώ ύφεσης.
Το επόμενο, τραγούδι που είχε πρώτη φορά παίξει σε μια διαδήλωση στο Seattle, στηλιτεύει την νέα τάξη φεουδαρχών. “New Feudalism” και τα μυαλά έχουν αρχίσει να ανεβαίνουν στα κάγκελα. “Road Rage”, ”Panic Land”, με αναφορά σε όσους ψηφίζουν Χρυσή Αυγή και ότι εμείς πρέπει να τους εξηγήσουμε ότι κάνουν λάθος, μόνο από το φόβο τους, για να φτάσουμε στο περιπαιχτικό “Barackstar O’Bummer”, όπου ο Jello βγάζει το παράπονο του για τον πρώτο μη-λευκό πρόεδρο των Η.Π.Α.
Πολύς κόσμος να βουτάει από τη σκηνή, με τους περισσότερους να καταλήγουν στο πάτωμα και ήρθε η ώρα για την πρώτη μεγάλη “σφαγή”. “California Uber Alles”. Αλλάζει τον Jerry Brown, με τον Schwanzeneger και ξεκινούν πολλαπλά stage diving και μετά και άλλο stage diving και στη συνέχεια βουτάει και ο ίδιος ο Jello, ο οποίος στην προσπάθεια του να γυρίσει πίσω πέφτει στο χαντάκι των φωτογράφων και σκίζει το παντελόνι του. Αλλά μαθημένος από τέτοια, όντας ακόμα ξάπλα στη σκηνή, βρίσκει ξανά το μικρόφωνο και συνεχίζει κανονικά!
“Να πάει να γαμηθεί η λιτότητα” μας λέει ανάμεσα στους στίχους του τραγουδιού και “καταδικάζοντας” το οικονομικό κατεστημένο συνεχίζει με το “Werewolves of Wall Street”. Για μια ακόμη φορά, τιμητική θέση να λάβουν οι Νεοναζί, οι οποίοι μαζί με τους μπαχαλάκηδες χάλασαν κάποτε το κλίμα στις Punk συναυλίες. “Nazi Punks Fuck Off” και παράνοια ξανά.
“Hollywood Goof Disease” και “White People and the Damage Done”, που θα είναι και ο τίτλος του επερχόμενου δεύτερου LP τους. Η συνέχεια πολύ δυνατή. “Chemical Warfare” και “Pets eat their masters”, που θα βγάλει από τη σκηνή την μπάντα.
Θα επιστρέψουν βεβαίως, για να μας παίξουν τον ύμνο των Αμερικανών Ρεπουμπλικάνων, κατά Biafra, ”Kill The Poor” και στην αρένα βγαίνουν πάλι τα λιοντάρια.
Αφού διαφημίζει την πραμάτεια του και το νέο single “SHOCK-YOU-PY!”, λέγοντας ότι όσο πιο πολλά αγοράσετε, τόσα λιγότερα θα έχουμε να κουβαλήσουμε, ακούγεται και το κομμάτι.
Μας ευχαριστεί για μια ακόμη φορά και σε λίγο, τσα! Πάλι έξω με “Police Truck”, “Three Strikes” με μια εισαγωγή, στην οποία μας συμβουλεύει να μην επιτρέψουμε ποτέ την δημιουργία ιδιωτικών φυλακών και στο τέλος παραμόνευε το αγαπημένο του “Holiday in Cambodia”. Ο Jello γονατίζει βγάζει την ιδρωμένη του μπλούζα και τη στύβει πάνω από το κεφάλι του, όπου και στο τέλος την τοποθετεί. Κάποιος σκαρφαλώνει στη σκηνή και πάει να την βουτήξει, ο τρελάρας τον απωθεί και συνεχίζει κανονικά να απολαμβάνει το αγαπημένο του τραγούδι. Προς το τέλος του τραγουδιού, φοράει μια μπλούζα πάνω από το κεφάλι και πρόσωπο του και κάνει την παντομίμα μιας εκτέλεσης και σε λίγο όλο το Fuzz ουρλιάζει POL POT, POL POT! Μας ευχαριστεί όλους άλλες εκατό φορές, ευχαριστεί τους Deus Ex Machina και τους NoMind, παρουσιάζει όλα τα μέλη της αποστολής του, και όχι μόνο τους μουσικούς και μας καλεί στο Spoken Word του στο Τώρα Κ44 στις 23 Οκτωβρίου!
Αυτή ήταν η συναυλία της χρονιάς, από πολλές απόψεις!
Highlights: Οι βουτιές από τη σκηνή, τα λόγια του ανάμεσα στα τραγούδια, το γεμάτο μαγαζί, το σκισμένο του παντελόνι, η θεατρική του εμφάνιση, η φιλικότητα του road crew απέναντι σε όσους ανέβαιναν στη σκηνή και το κατακόρυφο του ανάμεσα στα μόνιτορ στο “Chemical Warfare”.
Jello Biafra And The Guantanamo School of Medicine setlist
Brown Lipstick Parade
John Dillinger
New Feudalism
Road Rage
Panic Land
Barackstar O’Bummer
California Uber Alles
Werewolves of Wall Street
Nazi Punks Fuck Off
Hollywood Goof Disease
White People and the Damage Done
Chemical Warfare
Pets Eat Their Master
Kill The Poor
SHOCK-YOU-PY!
Police Truck
Three Strikes
Holiday in Cambodia
photos: MindFrame
736 
