Με έναν καιρό που δε λέει να κατασταλάξει ακόμα, οι The Underground Youth επισκέφτηκαν για πρώτη φορά την Ελλάδα, έχοντας ως πρώτη στάση την Αθήνα (η δεύτερη είναι στις 12 Οκτωβρίου στη Λάρισα και η τρίτη, μια ημέρα μετά, στη Θεσσαλονίκη).
Από τις 21:00 που είχα φτάσει, υπήρχε ήδη αρκετός κόσμος που περίμενε έξω από το Six Dogs, με λογής πηγαδάκια και μπυρίτσα ανά χείρας. Λογικό, δεδομένου πως ο εν λόγω χώρος είναι πλέον από τα κατεξοχήν alternative μέρη, ενώ η σχεδόν πάντα φτηνή είσοδος δικαιολογεί και το γιατί έχει γίνει για πολλούς στέκι.
Εν τέλει, το Six Dogs γέμισε! Μια φυσική εξέλιξη βέβαια, καθώς το εισιτήριο για το live κόστιζε μόλις 10 euro στην προπώληση και 13 στο ταμείο (χρήματα που αλλού πληρώνεις για να δεις 1-2, συνήθως άγνωστες, εγχώριες μπάντες)!
Έτσι λοιπόν, λίγο μετά τις 21:45, ανέβηκαν στη σκηνή οι The Social End Products. Προσωπικά δεν τους είχα ξανακούσει και δεν ήμουν σίγουρος για το τι να περιμένω. Με περίσσιο επαγγελματισμό όμως και δέσιμο, που άλλα σχήματα ακόμα προσπαθούν, απασχόλησαν ευχάριστα τους παρευρισκόμενους, βγάζοντας αρκετή ενέργεια.
Το σύγχρονο garage που παρουσίασαν μέσω των συνθέσεών τους, απέσπασε ποικίλα θετικά σχόλια και αποτέλεσε ιδανικό ορεκτικό για τη βραδιά, μιας και παρότι οι περισσότεροι δε γνώριζαν τα τραγούδια τους, κουνιόντουσαν στο ρυθμό τους. Μικρό μείον ο σχετικά μέτριος ήχος, αλλά ελέω είδους, λίγη “βρωμιά” δε χαλάει το αποτέλεσμα.
Οι The Underground Youth live ήταν όπως ακριβώς τους περίμενα. Βουτηγμένοι σε μια ’80s αισθητική, έδωσαν ένα καθόλα μυσταγωγικό show, όπου οι ελιτιστικές μελωδίες τους σε ταξίδευαν σε άλλες εποχές. Η Sonic Youth χροιά τους, έκανε παιχνίδι με τις Velvet Underground επιρροές τους, ενώ παράλληλα τα μουσικά φαντάσματα των Jesus and Mary Chain και Joy Division γυρόφερναν στην ατμόσφαιρα, που η ίδια η μπάντα από τις πρώτες νότες είχε δημιουργήσει.
Το, κατά κύριο λόγο φωτεινό, background βοηθούσε στο όλο ψυχεδελικό σκηνικό, με τον ήχο να αποτελεί (την περισσότερη ώρα) σύμμαχο της μπάντας. Τα ίδια τα μέλη ήταν όσο μετρημένα όσο και οι λιτές συνθέσεις τους, χωρίς μπλα μπλα και ανούσιες ευχαριστίες. Όσοι λοιπόν βρέθηκαν στο γεμάτο Six Dogs είχαν την τύχη να δουν ένα group πάνω στην ακμή του, το οποίο δεν αποκλείεται σε μερικά χρόνια να θεωρείται “cult” από τη μουσική βιομηχανία.
Με το ρολόι να δείχνει 23:55, ο Craig Dyer και η παρέα του μας αποχαιρετά, αφήνοντας πολύ καλές εντυπώσεις! Τελευταία στάση, πριν βγω έξω, στον πάγκο για να αγοράσω τη δική μου “ΜΟΝΟ ΘΡΑΣ” μπλούζα (hell yeah!) και βουρ για τελευταίο μετρό (που να δίνεις λεφτά για ταξί… καλύτερα σε μπύρες).
Εν κατακλείδι, άλλη μια επιτυχημένη διοργάνωση από την CTS, που αποτελεί πλέον μια από τις πιο μεγάλες “μικρές” εταιρείες διοργάνωσης, που αποδεδειγμένα δε φέρνει τα ίδια και τα ίδια (εξού και η επιτυχία). Δώσε ποιότητα στο λαό, σε καλή τιμή, και αυτός θα σε ανταμείψει.
photos: Δημήτρης Μαρσέλος
ΥΓ φιλικούς και αγωνιστικούς χαιρετισμούς στα παιδιά από το Rockinathens. Η λαίλαπα της αντιγραφής υπό το πρίσμα της (δήθεν) μουσικής ιδεολογίας και η ευκαιριακή υποκουλτούρα, θα βρουν μάστορες (εν καιρώ).
621 
