RANDY RHOADS (1956-1982)

June 6, 2009 Super User ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ 0

Γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου του 1956 στο St. John Hospital στη Santa Monica της California. Ήταν ο μικρότερος από τα τρία αδέρφια της οικογένειας, τον μεγαλύτερο Doug, ο οποίος πορεύτηκε με το όνομα Kelle Rhoads -ήταν κιθαρίστας, τραγουδιστής και διεύθυνε κλασσικά έργα – και η αδερφή του Kathy.

Όταν ο Randy Rhoads ήταν 17 μηνών ο πατέρας του William Arthur Rhoads παράτησε τη μητέρα του και τα τρία παιδιά τους αλλά κράτησε επαφή με τον Randy μέχρι και τον θάνατό του. Η μητέρα του λειτουργούσε ένα ωδείο το Musonia School Of Music, στο βόρειο Hollywood της California, από το 1949. Ο Randy Rhoads έμαθε κιθάρα στην ηλικία των 6.5 πάνω σε μια παλιά Gibson “Army – Navy” classical acoustic κιθάρα του παππού του, οπού και έμαθε να παίζει folk κιθάρα. Στην ηλικία των 14 σχημάτισε τους Violet Fox (= από το μεσαίο όνομα της μητέρας του, Violet) με τον μεγαλύτερο αδελφό του Kelle στα drums οπού και έπαιξαν αρκετά lives στο ωδείο της μητέρας τους. Μετά τη διάλυση των Violet Fox, έμαθε μπάσο στον καλύτερό του φίλο Kelly Garni και μαζί σχημάτισαν τους The Whore, οπού έπαιξαν αρκετά lives σε διάφορα parties στο Los Angeles. Αργότερα μαζί με τον Kelly Garni σχημάτισαν τους Quiet Riot οταν ο Randy ήταν 17 χρονών. O Kevin Dubrow αφού έπεισε τελικώς τα δύο μέλη να δοκιμαστεί αν αξίζει τη θέση του τραγουδιστή, ύστερα από μία audition στη κουζίνα του σπιτιού του Randy Rhoads, επιλέχτηκε ως ο Lead singer. Αργότερα προστέθηκε και ο Drew Forsyth στα drums και αυτή ήταν η πρώτη original σύνθεση για τους θρυλικούς Quiet Riot. Κυνήγησαν το όνειρο να υπογράψουν σε δισκογραφική εταιρία της Αμερικής αλλά τελικά κατάφεραν να υπογράψουν το 1977, στο Ιαπωνέζικο label CBS/Sony Records, κάτω από τη στέγη της οποίας ηχογράφησαν δύο άλμπουμ τα ‘Quiet Riot’ και ‘Quiet Riot II’ τα οποία δυστυχώς κυκλοφόρησαν μόνο στην Ιαπωνία και πλέον αποτελούν διαμάντια για τους συλλέκτες του είδους. Το 1979 ο Ozzy Osbourne μετά την αποχώρηση του από τους BLACK SABBATH, ήταν σε σκέψεις να σχηματίσει την δική του προσωπική μπάντα. Ήταν σε αναζήτηση κιθαρίστα μέχρι τη στιγμή που ο μπασσίστας Dana Strum (Slaughter, Vinnie Vincent Invasion), του πρότεινε τον Randy Rhoads που τότε έπαιζε για τους Quiet Riot.

Μπήκε μέσα με την Les Paul του και τον μικρό ενισχυτή που είχε για εξάσκηση για να προθερμάνει τα δάχτυλα του. Με τον που τον άκουσε ο Ozzy να παίζει αμέσως τον πήρε στο συγκρότημα του! Όπως είπε αργότερα και ο ίδιος ο Ozzy σε δηλώσεις του, ένιωσε με το παίξιμο του Randy Rhoads σαν τον Θεό να εισχωρεί στη ζωή του. Όσο για τον ίδιο τον Randy Rhoads, έμεινε έκπληκτος καθώς το μόνο που έκανε ήταν απλώς κούρδισμα και να παίξει μερικά riffs! Την θέση στους Quiet Riot πήρε ο φίλος του, Greg Leon και μετά τον Νοέμβριο του 1979 αναχώρησε για την Αγγλία για να ηχογραφήσει με τον Ozzy Osbourne. Το 1980 κυκλοφορεί το ‘Blizzard Of Ozz’, ένα άλμπουμ απλά το κορυφαίο μεταλ άλμπουμ για πολλούς όλων των εποχών. Η ελευθερία που έδωσαν οι Ozzy και BobDaisley στον Randy Rhoads, εκτόξευσε τόσο το παίξιμο του Randy όσο και τις συνθέσεις των κομματιών με χαρακτηριστικά κομμάτια τα ανυπέρβλητα ‘Mr. Crowley’ και ‘Crazy Train’. Την ίδια χρονιά (1980) κυκλοφορεί και το Live E.P. – το οποίο ηχογραφήθηκε live στο Southampton της Αγγλίας – και για πρώτη φορά τότε μπορούσε κάποιος να ακούσει live το ασύλληπτο παίξιμο του Randy Rhoads στα κομμάτια ‘Mr. Crowley’, ‘You Said It All’ και ‘Suicide Solution’. Το κομμάτι ‘You Said It All’ δε κυκλοφόρησε ποτέ πουθενά επίσημα εκτός αυτού του Live E.P. και αποτελεί πλέον ένα σπάνιο διαμάντι για τους συλλέκτες και τους πολυάριθμους πορωμένους οπαδούς του Randy Rhoads, καθώς είναι ένα live κομμάτι το οποίο ποτέ δε κυκλοφόρησε επίσημα σε άλλες κυκλοφορίες και αποτελεί το μόνο “μη γνωστό’ live track ηχογραφημένο με τον Randy Rhoads, το οποίο υπάρχει σε καλή ποιότητα ήχου. Τον Οκτώβριο του 1981 κυκλοφορεί το φανταστικό ‘Diary Of A Madman’ με το παίξιμο του Randy Rhoads για μία ακόμη φορά να οδηγεί τον ακροατή σε ένα ταξίδι που μόνο τα κιθαριστικά μέρη της φοβερής Karl Sandoval κιθάρας του, μπορούσαν να πραγματοποιήσουν. Το κομμάτι ‘You Looking At Me, Looking At You’ αποτελεί ένα σπάνιο κομμάτι, στο οποίο μπορούμε να παρατηρήσουμε την κιθαριστική δεινότητα και τις μουσικές γνώσεις του ύψιστου Randy Rhoads διατυπωμένες πάνω στη χιλιοπαιγμένη ταστιέρα της θρυλικής πια κιθάρας του. Εκείνη ήταν και η περίοδος οπού ο ίδιος ο Randy Rhoads εκμυστηρεύτηκε στους φίλους του, ότι σκεφτόταν να αποσυρθεί από τη rock scene και συνεπώς από τους Ozzy Osbourne για κάποια χρόνια, με σκοπό να σπουδάσει στο UCLA με απώτερο στόχο να πάρει το πτυχίο στη κλασσική κιθάρα. Σύμφωνα με δηλώσεις του Kelly Garni, αν ο Randy Rhoads συνέχιζε στη rock μουσική, τότε μάλλον θα ακολουθούσε πιο keyboard- driven rock μονοπάτια. Σιγά – σιγά το απίστευτο κιθαριστικό ταλέντο του Randy Rhoads άρχισε επιτέλους να αναγνωρίζεται, με αποκορύφωμα τη συμφωνία με την εταιρία Jackson Guitars η οποία τον προμήθευσε με δύο πρωτότυπα κιθάρες της σειράς Jackson Randy Rhoads ή Randy Rhoads Pro, μία σε μαύρο χρώμα και μία σε άσπρο. Δυστυχώς πέθανε πριν αυτή η σειρά των κιθαριστικών μοντέλων βγει στην αγορά. Το Δεκέμβριο του 1981 ψηφίστηκε και κέρδισε το βραβείο Best New Talent από το περιοδικό Guitar Player όπως επίσης και το Best Heavy Metal Guitarist από τους αναγνώστες του περιοδικού UK-based Sounds.

Το τελευταίο live του Randy Rhoads ήταν την Πέμπτη 18 Μαρτίου του 1982 στο Knoxville Civic Coliseum στο Knoxville του Tennessee. Στις 19 Μαρτίου του 1982 η μπάντα ήταν να παίξει σε ένα φεστιβάλ στο Orlando της Florida. Ύστερα από το πολύωρο κουραστικό ταξίδι με το λεωφορείο της μπάντας, σταμάτησαν σε μια έκταση η οποία άνηκε στον Jerry Calhoun, ιδιοκτήτη του ‘Florida Coach’ στη περιοχή Leesburg της Florida. Σε αυτή την έκταση υπήρχε ένας μικρός αεροδιάδρομος με μικρά ελικόπτερα και αεροπλάνα και δύο σπίτια. Το ένα σπίτι άνηκε στον οδηγό του tour bus της μπάντας Andrew Aycock και το άλλο στον Jerry Calhoun. Ο Aycock μίλησε στον keyboardist της μπάντας Don Airey και τελικά τον έπεισε για μια δοκιμαστική πτήση με ένα Beechcraft Bonanza F-35 του 1955. Σ’ αυτή την πτήση ήταν και ο manager της μπάντας Jake Dunkan. Η συγκεκριμένη πτήση πήγε μια χαρά και το αεροσκάφος προσγειώθηκε με ασφάλεια στο έδαφος. Τότε ο Andrew πήρε τον Randy Rhoads και τον κομμωτή/στυλίστα της μπάντας Rachel Youngblood, για μία δεύτερη πτήση. Ο Don Airey έπεισε τον Randy να κάνει την πτήση, παρά τον φόβο που είχε ο τελευταίος για τα αεροπλάνα. Ο Randy δέχτηκε για δύο λόγους. Πρώτον επειδή ο Rachel είχε πρόβλημα με την καρδιά του και συνεπώς ο Aycock συμφώνησε να μη κάνει επικίνδυνα κόλπα κατά τη διάρκεια της πτήσης και δεύτερον θα ήταν μια ευκαιρία για τον Randy Rhoads να τραβήξει εναέριες φωτογραφίες, μιας και η φωτογραφία ήταν ένα από τα hobby του. Κατά τη διάρκεια της πτήσης έγιναν απόπειρες να πλησιάσουν κοντά στο tour bus ώστε να ξυπνήσουν με το θόρυβο του αεροπλάνου αυτούς που εκείνη την ώρα κοιμόντουσαν μέσα στο λεωφορείο. Αυτό το κατάφεραν δύο φορές. Στην τρίτη απόπειρα όμως το αριστερό φτερό του αεροσκάφους βρήκε στο πίσω μέρος του tour bus, έσκισε την fiberglass οροφή του λεωφορείου και μετά συνέχισε με ελικοειδής ανεξέλεγκτους ρυθμούς. Το αεροσκάφος έκοψε την κορυφή από ένα πευκόδεντρο και εν συνεχεία συντρίβει σ’ ένα κοντινό garage έπαυλης οπού και τυλίχτηκε στις φλόγες. Ο Randy Rhoads σκοτώθηκε ακαριαία, όπως επίσης οι Andrew Aycock, 36 και Rachel Youngblood, 58. Τα σώματα και των τριών ανδρών είχαν καεί εντελώς σε τέτοιο σημείο, ώστε η ταυτοποίηση των πτωμάτων έγινε αργότερα με κλινικό έλεγχο των δοντιών τους. Στον τοξικολογικό έλεγχο που ακολούθησε, αποδείχτηκε πως o Andrew Aycock ήταν υπό την επήρεια κοκαΐνης . Επίσης τα ιατρικά διαπιστευτήρια του είχαν λήξει ενώ η ημερήσια παράθεση πτήσεων που απαιτείται για όλους τους πιλότους, ήταν εκπρόθεσμη. Η κηδεία του ύψιστου κιθαρίστα Randy Rhoads, έγινε στην First Lutheran Church στο Burbank της California, το μέρος οπού και μεγάλωσε, ενώ η ταφή έγινε στο Mountain View Cemetery στο San Berdardino της California, το κοιμητήριο οπού αναπαύονταν ήδη οι παππούδες και οι γιαγιάδες του. Στις 19 Μαρτίου του 1987, πέντε χρόνια ακριβώς μετά τον θάνατο του Randy Rhoads, κυκλοφόρησε το live άλμπουμ ‘Tribute’, το οποίο αποτελεί το καλύτερο αποδεικτικό στοιχείο της κιθαριστικής ικανότητας ενός εκ των κορυφαίων κιθαριστών που έχουν γεννηθεί ποτέ. Τα λόγια είναι περιττά για να περιγράψουμε το απίστευτο onstage live παίξιμο του μοναδικού αυτού κιθαρίστα. Έντεκα χρόνια μετά το θάνατο του Randy, θα κυκλοφορήσει το 1993 από τους Quiet Riot το άλμπουμ ‘The Randy Rhoads Years’, το οποίο ήταν αφιερωμένο στον Randy Rhoads και περιείχε unreleased tracks όπως επίσης και κομμάτια από τα δύο πρώτα άλμπουμ με τον Randy Rhoads στη σύνθεση της μπάντας, τα οποία είχαν κυκλοφορήσει μόνο στην Ιαπωνία. Στις 18 Μαρτίου του 2004, επιτέλους τιμήθηκε αυτός ο ύψιστος κιθαρίστας όπως έπρεπε, καθώς – έστω και καθυστερημένα – μπήκε στο Guitar Center Rock Walk. Το 2008 η εταιρία ενισχυτών MARSHALL, κατασκεύασε σε περιορισμένο αριθμό το μοντέλο 1959RR, το οποίο αποτελεί φόρο τιμής στον φοβερό αυτόν κιθαρίστα και στον ήχο που τον έκανε γνωστό σ’ όλο το κόσμο. Τον Μάιο του ίδιου έτους, κατατέθηκε μια αίτηση για το προσωπικό αστέρι του Randy Rhoads στο Hollywood Walk Of Fame, η οποία και δεν εγκρίθηκε. Θα επανεξετασθεί τον Ιούνιο του 2009 και αν εγκριθεί, τότε το 2010 ο Randy Rhoads θα έχει επιτέλους το δικό του Αστέρι.

Εδώ παραθέτουμε, το σύνολο του εξοπλισμού που ο Randy Rhoads χρησιμοποίησε κατά τη διάρκεια της καριέρας του:

Guitars

1974 Cream Gibson Les Paul Custom
1957 Black Gibson Les Paul Custom
Karl Sandoval Polka Dot Flying V
White Jackson Randy Rhoads w. black pinstripes (called the “Concord” and was a prototype at the time)
Black Jackson Randy Rhoads
Guild 12 string acoustic
Mid 60s Fender Stratocaster
Gibson Firebird 12 string electric guitar
Martin 6&12 string acoustics

Effects