Ζήσαμε ανεπάναληπτες στιγμές στις 28 Μαίου στο Ολυμπιακό Στάδιο.
Οι χιλιάδες τυχεροί που βρεθήκαμε εκείνη την Πέμπτη το βράδυ νιώσαμε μαγικά απολαμβάνοντας την καλύτερη live μπάντα του πλανήτη.
Οι ΑC/DC κατόρθωσαν την τέταρτη δεκαετία της ιστορίας τους να παραμένουν μεγάλοι και αστείρευτοι από ενέργεια και ροκ πάθος.
Ας πάρουμε όμως τα πράματα από την αρχή.
Την βραδυά άνοιξαν οι εκπληκτικοί Ιρλανδοί Answer και κατάφεραν στα 45 λεπτά που έπαιξαν να ζεστάνουν με τον καλύτερο τρόπο τον κόσμο για την καταιγίδα που θα ερχόταν.
Με καινούργιο άλμπουμ και διθυραμβικές κριτικές οι Answer αποδείχτηκαν άξιοι μαθητές μεγάλων γκρουπ της δεκαετίας του ’70.
Η αναμονή του κόσμου για τους Aυστραλούς ρόκερ όλο και μεγάλωνε και γύρω στις 9:30 οι AC/DC με μία φοβερή σιδηροδρομική… εισαγωγή από τα video wall ξεκινάνε το μεγαλύτερο και καλύτερο rock ‘n rol party που έγινε ποτέ στην Αθήνα!
Το “Rock ‘n roll Train” από το νέο τους άλμπουμ δίνει το σύνθημα και το «Hell ain’t a bad place to be» μας βάζει στον ρυθμό.
Στη συνέχεια το πρώτο δυνατό κτύπημα λεγόταν «Βack in Black» και αφού ακολουθεί άλλο ένα τραγούδι από το «Black Ice» έρχεται η πρώτη ισοπέδωση με τα αθάνατα «Dirty Deeds Done Dirt Cheap», «Shot Down In Flames» και «Thunderstruck».
Ο τρομερός Angus Young έχει πάρει το παιχνίδι όλο πάνω του και δίνει μοναδικό ρεσιτάλ στο «The Jack» σε σημείο να κάνει μέχρι και στριπτιζ ενώ ο σκηνοθέτης της συναυλίας παίζει έξυπνα με τις κοπέλες της αρένας που είναι ανεβασμένες στους αντρικούς ώμους!
Ήρθε η σειρά του καταπληκτικού «Hells Bells» με τον Brian Johnson να κρεμιέται σαν έφηβος στην καμπάνα που τους… συνόδευε επί σκηνής και μετά ακολουθεί το κλασικό «Shoot To Thrill», ύστερα μερικά κομμάτια πάλι από το τελευταίο άλμπουμ και η θύελλα των AC/DC δεν σταματά αφού τα «You Shook Me All Night Long», «ΤΝΤ» με την φουσκωτή Rosie να δίνει το έναυσμα για σχόλια και άλλους είδους… πονηρές σκέψεις και με τα «Whole Lotta Rosie» και «Let There Be Rock» να μας αποτελειώνουν κυριολεκτικά.
Φυσικά στο «Let There Be Rock» ο Angus Young συνέχισε το κρεσέντο του αφού έτρεχε ασταμάτητα και έφτασε στο κέντρο του σταδίου σολάροντας σε βαθμό υστερίας και τον κόσμο να έχει πάθει ντελίριο ενθουσιασμού και ροκ έξαψης.
Το γκρουπ αποχωρεί αλλά όμως το κοινό είχε αντίθετη άποψη και οι ΑC/DC ξαναβγαίνουν στη σκηνή με το εκπληκτικό «Highway to Hell» να παλεύουν να μας αποτελειώσουν κάτι που το κατάφεραν με τα κανόνια του «For Those About To Rock (We Salute You)».
Είναι περιττό να αναφέρουμε ότι όσοι δεν παραβρέθηκαν σε αυτή την συναυλία δεν έχασαν μόνο μία μεγάλη μπάντα αλλά έχασαν να δουν από κοντά πως παίζεται απλά με ενέργεια, πάθος και ψυχή το αυθεντικό ροκ.
I ‘m Highway to hell !!!!!!!!!!
Φώτης Μελέτης
576 
