MOB RULES: “Cannibal Nation”

Οι εκ Γερμανίας Mob Rules, έχουν κάνει πολύ δρόμο στα power metal δρώμενα.

Από το εξαιρετικό ντεμπούτο “Savage Land” (1999) και το μετέπειτα “Temple of Two Suns” (ίσως η καλύτερη δουλειά τους μέχρι και σήμερα), στην (ποιοτική μεν) στατικότητα των “Hallowed Be Thy Name” και “Among the Gods” (2002 και 2004 αντίστοιχα), και από την μετριότητα του “Ethnolution AD” στην μερική ανάκαμψη με το “Radical Peace” του 2009, οι Mob Rules συνεχίζουν να δηλώνουν παρόντες στη μελωδική power metal σκηνή.

Το “Cannibal Nation” παίρνει τη μουσική σκυτάλη από τον προκάτοχό του και διατηρεί τον prog power χαρακτήρα που φλερτάρει μέρος των συνθέσεων, μιας και είναι ξεκάθαρο εδώ και χρόνια πως οι Mob Rules θέλουν να ξεφύγουν από το “τραλαλά” μοτίβο και τις “γιουπιγιάγια” φόρμες που άλλοι συνάδελφοί τους ακολουθούν.

Η σκληρή αλήθεια όμως είναι πως και αυτή η δουλειά, όσο και ποιοτική και ενδιαφέρουσα μπορεί να είναι, δεν πρόκειται να τους βάλει σε ευνοϊκότερο σημείο στον παγκόσμιο metal χάρτη. Σίγουρα θα ικανοποιήσει τους οπαδούς (που ούτως ή άλλως ξέρουν a priori τι να περιμένουν), αλλά το “Cannibal Nation” δεν θα φέρει αλλαγές (aka νέο αίμα) στο συγκρότημα.
Από την άλλη, η ύπαρξη “μανιέρας” μπορεί να είναι και το ζητούμενο για τη μπάντα, μιας και με αυτόν τον τρόπο πιθανότατα να διατηρεί τους ακροατές της.

Όπως και να έχει, τα “Ice & Fire”, “Soldiers of Fortune”, “Tele Box Fool” και το ομώνυμο, “Cannibal Nation”, θα ικανοποιήσουν γενικά τους fan του είδους, οπότε μια “επίσκεψη” στο “έθνος κανιβάλων” των Mob Rules, σίγουρα αξίζει. 

553
About Στέφανος Στεφανόπουλος 1413 Articles
Γεννήθηκε την ίδια ακριβώς ημέρα με τα CD και μάλλον για αυτό ασχολείται τόσο πολύ με τη μουσική. Όταν δεν γράφει για αυτή, αγοράζει CD, και όταν δεν αγοράζει, θα τον βρείτε είτε να παριστάνει τον dj σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας, είτε να προσπαθεί να κατεβάσει κάποια ιδέα για διαφήμιση. Στο Rockway.gr εντάχθηκε το 2010 και κάπως, κάπου, κάποτε, βρέθηκε να κρατάει και τα κλειδιά του. Δεν συμπαθεί τους ψευτοκουλτουριάρηδες, τους ξερόλες και τη μουστάρδα. Δηλώνει εγωιστής, κυνικός και fan του Philip Dick.