Πολύ ταλαιπωρημένη μπάντα οι Vision Of Disorder από την Νέα Υόρκη…
Hardcore στην καταβολή τους, hardcore όμως και στην επιμονή να παραμείνουν ζωντανοί ανάμεσα στα crossover μουσικά στοιχεία που εμπλουτίζουν τον ήχο τους και στην “σύγχρονη” αντίληψη της ακραίας μουσικής.
Ο πέμπτος δίσκος τους “The Cursed Remain Cursed” μετά από 20+ χρόνια παρουσίας με αμέτρητα σκαμπανεβάσματα μέσα και γύρω από την μπάντα, και πρώτος μετά από 11 (!) χρόνια αδράνειας, βρίσκει τους Vision Of Disorder να πρέπει να αποδείξουν ότι δεν την πατήσανε όπως οι Metallica με το “Load”! Μην στραβώνεις και τσιτώνεσαι, άκουσε τον δίσκο… και μετά άκου και το “Load” να γουστάρεις.
Μουσικά παραμένουν πιστοί στο ανατολικής ακτής hardcore με τα gang vocals, το πολιτικό-κοινωνικό-εσωτερικό στιχουργικό περιεχόμενο, ενώ πετάνε και την μια και την άλλη μεταλκοριά μέσα στο μείγμα, όπως επίσης και τα πιο μελωδικά ρεφρέν και περάσματα έχουν την τιμητική τους. Σκέψου κάτι τύπου Slipknot ή τους Acid Bath, χωρίς να πιάνουν την αρρώστια των τελευταίων βέβαια, ή τους Life Of Agony.
Οι συνθέσεις έχουν δυναμικές, τα τύμπανα είναι κολασμένα, τα ριφ είναι σφιχτά, το μπάσο δονεί τα πάντα και τα ρεφρέν μένουν στο κεφάλι λυσσαλέα ή χαλαρά, κάτι που κάνει την κάθε ακρόαση πιο απολαυστική!
Πόντο παίρνουν οι Vision Of Disorder και με την διάρκεια του δίσκου, που κυμαίνεται στα 40 και κάτι λεπτά, άρα όχι χώρος για fillers και φλυαρίες και μια υποχθόνια oldschool-ιά του φετίχ του βινυλίου. Κομμάτια που ξεχώρισα με την πρώτη είναι τα “Loveless”, “Blood Red Sun”, “The Enemy” (με το Alice In Chains on cocaine feeling του) και το “Heart And Soul” που κλείνει τον δίσκο, πιο φλώρικο σε σχέση με τα υπόλοιπα κομμάτια του “The Cursed Remain Cursed”, δείχνει όμως πιο έντονα την ικανότητα των Vision Of Disorder να παίζουν με τα είδη μουσικής που ενστερνίζονται.
Δυνατό και οργισμένο comeback! Έχει όλα τα προσόντα να αποδείξει πως εκτός του ότι “The Cursed Remain Cursed”, ισχύει και ότι The Vision Of Disorder Remains Active!
602 
