Σκανδιναβοί και goth είναι ένας αρκετά καλός και επιτυχημένος συνδυασμός, οπότε θεωρούσα ότι και οι Φινλανδοί To Die For δε θα αποτελούσαν εξαίρεση.
Η αλήθεια είναι ότι μάλλον ξεφεύγουν από τον κανόνα, κάτι που ομολογώ ότι ψάχνοντας λίγο παραπάνω δεν αποτελεί και μεγάλη έκπληξη. Πώς να περιμένουμε από ένα συγκρότημα που στις μεγαλύτερες επιτυχίες του συγκαταλέγει τη διασκευή του “In the heat of the night” (pop hitάκι της Sandra από τα ’80s) κάτι διαφορετικό;
Το έκτο τους άλμπουμ “Samsara” παρόλο που ξεκινάει με τις καλύτερες προϋποθέσεις, κάπου μας το χαλάει. Ένα πολύ καλό πρώτο κομμάτι, κάποια καλά solo, η ομολογουμένως καλή διασκευή του “Cry for love” (Iggy Pop) και τα αρκετά βραχνά φωνητικά (σε σημείο που τα λες και φάλτσα κάποιες φορές, αλλά νομίζω ότι μια ιδιαιτερότητα την έχουν) είναι τα υπέρ του άλμπουμ.
Όταν όμως από τα δέκα κομμάτια τα μισά είναι μέτριες προς καλές μπαλάντες και πέραν των 2-3 κομματιών που βαράνε και στέκονται εύκολα σαν single, τα υπόλοιπα είναι ψιλοαδιάφορα, μάλλον οι τύποι έχουν κάμποσο δρόμο ακόμα ώσπου να φτάσουν στη νιρβάνα τους. Πάντως ένα τσεκάρισμα στα “Kissing the flames” και “Hail of bullets” επιβάλλεται. Αν αντί να αναλώνονταν στις μπαλάντες είχαν μερικά ακόμα όπως αυτά, ο δίσκος θα έλεγε πολύ.
613 
