Κοίτα να δεις που σιγά σιγά θα αποκτήσουμε στη χώρα μας και female fronted metal σκηνή!
Οι Seed of Sadness έχουν όλα τα φόντα ώστε να μπουν στον ενεργό δισκογραφικό χώρο, μιας και οι συνθέσεις που απαρτίζουν το ομώνυμο EP τους δεν έχουν να ζηλέψουν κάτι από παρεμφερή σχήματα του εξωτερικού. Όχι, δε θα αμολήσω γραφικές φανφάρες, συγκρίνοντάς τους με μεγάλα ονόματα, αλλά σε σχέση με κάτι female fronted σαβούρες που μας ταΐζουν κατά καιρούς οι ανά τον κόσμο εταιρείες, οι Seed of Sadness έχουν κάθε λόγο να ελπίζουν σε κάτι πραγματικά καλό! Διότι και ωραίες ιδέες έχουν, και κολλητικές μελωδίες, και Bob “είμαι παντού” Katsionis σα συμμετοχή, και φυσικά τη δυναμική φωνή της Stellaria.
Το ερμηνευτικό στυλ είναι αρκετά θεατρικό, οπότε μην περιμένετε άριες και “τραλαλά- τραλαλό”, αλλά κάτι πιο κοντά σε Lacuna Coil, Within Temptation και Elysion (για να παινέψουμε και τα εγχώρια τέκνα μας), ενώ διακρίνω και μια 80s χροιά η οποία είναι σαφώς ευπρόσδεκτη. Επίσης, η προϋπηρεσία της Stellaria σε μπάντες ποικίλου μουσικού χρωματισμού, όπως blues, jazz, funk, latin και pop, θεωρώ πως συντελεί άκρως θετικά, μιας και όταν είσαι “ανοιχτός”, παίζεις μπάλα με μεγαλύτερη ευκολία.
Πέντε συνθέσεις και καμία μέτρια στιγμή, με τα “Remnant of a Dying Smile”, “King of Loss” και “Is This The Way?”, να ξεχωρίζουν ελαφρώς από τις υπόλοιπες δύο.
Η παραγωγή είναι πολύ καλή και προσεγμένη και το μόνο ψεγάδι που βρίσκω είναι πως σε στιγμές τα φωνητικά ακούγονται λίγο πιο μπροστά από ότι θα έπρεπε, χαλώντας έτσι την εναρμόνισή τους με τα υπόλοιπα όργανα.
Όχι, οι Seed of Sadness δεν είναι έτοιμοι να κατακτήσουν τον κόσμο με αυτό το EP, αλλά κάνουν ένα πρώτο βήμα άξιο αναφοράς και πολλαπλής ακρόασης. Θα αναμένω την ολοκληρωμένη δουλειά τους με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
575 
