Μέρος του κοινού εξέπληξε τους οπαδούς των Red Hot Chili Peppers. Αυτό το κοινό αποτελούταν από ολοκληρωτικά άσχετους με το live που σημαίνει κοπέλες της παραλιακής που λοξοδρόμησαν, μερακλήδες που βάλθηκαν για μια πολύ extreme βραδιά και γενικότερα ακροατές mainstream ραδιοφωνικών σταθμών (όπου άφθονα ακούγονται Οικονομόπουλοι, μέχρι και Ρουβάδες) που κάπου κάπου πετάνε ένα “By the Way” και αυτοαποκαλούνται η αποκάλυψη των Ελληνικών συχνοτήτων.
Στη πραγματικότητα κανένας από αυτούς δεν ήταν ο weirdo του ΟΑΚΑ. Τα “μεγάλα” ονόματα πάντα τραβούσαν… εναλλακτικό όπως το φως τραβάει τις μύγες. Οπότε αν για κάποιους υπήρξε έκπληξη, είναι οι ίδιοι που δεν πάνε και σε πολλά ανάλογα live.
Το αστείο Sunny Side of the Razor ξεκίνησε λίγο μετά τις 19:00 (;). Η τραγουδίστρια ειπώθηκε από πολλούς πως είναι γνωστή από τη τηλεόραση. Η προφορά της στην Αγγλική πάντως δεν άφησε καμία θετική εντύπωση. Κλασσική χαζοπερήφανη προφορά με το κλασσικό φετίχ για το γράμμα R (τύπου “σε λίγο θα δούμε τους Πέπρρρς”). Κάτι αντίστοιχο πρέπει να συνέβη και στα κομμάτια. Τίποτα δεν είναι σίγουρο όμως μιας και ο ήχος ήταν στοιχειωδώς υπαρκτός και δεν υπερκάλυπτε το πέταγμα μιας χρυσόμυγας σε λιγότερο από πενήντα μέτρα από τη σκηνή. Το “rock” που έπαιζαν ζητιάνευε για mainstream αποδοχή φέροντας ρυθμούς και μουσική χιλιοειπωμένα εδώ και χρόνια. Η ώρα παρόλα αυτά πέρασε, με ευκολία και το ΟΑΚΑ συνέχισε να γεμίζει και μετά το τέλος της εμφάνισης του Ελληνικού ονόματος.
As Able As Kane ή αλλιώς AAAK. Όσοι ανησύχησαν δεν θα πρέπει να συνεχίσουν να αγχώνονται. Οι AAAK δεν ήταν, δεν είναι και ούτε θα είναι ένα αξιοπρόσεκτο band. Για πολλούς ήταν πιο βαρετοί απ’ τους προκατόχους της σκηνής του ΟΑΚΑ. Για άλλους, ήταν και εκνευριστικοί. Έπαιζαν rock τύπου αποτυχημένοι Prodigy. Μερικές ιδέες που είχαν ήταν καλές, ήταν όμως και μεγάλης διάρκειας οπότε δεν ξέφυγαν του να κουράσουν. Δηλώνουν οπαδοί των Ministry και Revolting Cocks. Το ότι άνοιξαν όμως για τους Peppers δεν αποτελεί στόχο προς τις Ελληνικές διοργανώσεις μιας και το κάνουν εδώ και ένα μήνα. Ο ήχος τους δεν ήταν πολύ καλύτερος από πριν και η διάρκεια τους στη σκηνή δεν υπερτερούσε πολύ της μισής ώρας.
Σε αυτό το σημείο, κι ενώ ήδη το ΟΑΚΑ γέμιζε ακατάπαυστα από τη στιγμή του ανοίγματος των θηρών, άνοιξαν για την αρένα οι πίσω κερκίδες του σταδίου. Αυτό έγινε είτε επειδή άνθρωποι της διοργάνωσης κουράστηκαν να ακούνε παρακάλια και να παρακολουθούν τύπους να αναρριχώνται τα απαγορευτικά διαζώματα (και ταυτόχρονα να κάνουν και τα στραβά μάτια), είτε επειδή έπρεπε όπως και να‘ χει η αρένα να δείχνει γεμάτη. Το πώς κατά την έλευση των Peppers στη σκηνή ήταν γεμάτες και οι κερκίδες και η αρένα είναι ολίγον τι ανεξήγητο. Μάλλον τα εισιτήρια ήταν προαιρετικά.
Η πρώτη εμφάνιση των Red Hot Chili Peppers στην Ελλάδα άφησε ανάμεικτα συναισθήματα. Από την αρχή της εμφάνισης τους μέχρι και το τέλος ο ήχος έκανε λάδια σε πολλών την ακοή. Κάτι που δεν ακουγόταν η κιθάρα στα δεξιά της σκηνής, κάτι που το μπάσο δεν ήταν καθαρό στα δεξιά και κάτι που άτομα στις κερκίδες άκουγαν λες και βρίσκονταν στο διπλανό δωμάτιο. Πέρα των αναμενόμενων παραπόνων, ακόμη και πριν το live, στη πραγματικότητα ο ήχος των Peppers ήταν σε πολύ καλά επίπεδα, με προφανή προσοχή στο μπάσο. Αν κάποιος είναι συμφιλιωμένος μαζί τους σίγουρα δεν θα πιστεύει συνομωσίες εναντίον του Josh Klinghoffer.
Ο τελευταίος πέρασε τη πλειοψηφία της συναυλίας καθισμένος εξ’ αιτίας του πρόσφατου ατυχήματος που του απέφερε ένα σπασμένο πόδι. Ακόμα κι έτσι όμως “στάθηκε” σωστά στο ύψος του, μην καταφέρνοντας όμως να νικήσει τη προκατάληψη των Frusciante οπαδών. Άτομο κλειδί τελικά αφού έπαιξε σημαντικό ρόλο στα συχνότατα jams του group και στις alternative εκτελέσεις σημαντικότατων solos. Αυτά δεν άφησαν απαραίτητα καλές εντυπώσεις (βλέπε “Californication”) όμως οι Peppers συνηθίζουν να jamάρουν και κατά τη διάρκεια των κομματιών τους. Σχόλια τύπου “δεν μπορεί να παίξει τα original” λοιπόν είναι απλά κακοπροαίρετα.
Οι υπόλοιποι όπως τους ξέρουμε. Ένας ευχάριστος και χαρισματικός Chad Smith, ένας… υπερκινητικός και καταλυτικός Flea κι ένας επιβλητικός Kiedis. Ήδη για τον τελευταίο θα ακούσατε πως “σνόμπαρε το Ελληνικό κοινό”. Πιθανότατα να το ακούσετε από το ίδιο κοινό που εξεπλάγη από τη παρουσία “άσχετων”. Διότι όπως πολύ νωρίτερα έχει διαπιστωθεί, οι όποιες live δηλώσεις του είναι εκκεντρικά λιτές και περιορισμένες. Όπου και αν βρίσκεται. Όχι μόνο μπροστά από κλαψιάρηδες (προφανώς αφού όλα τα κακά σε εμάς βλέπουμε να συμβαίνουν).
Η απόδοση όλων ήταν πολύ καλή αλλά χωρίς κάτι συνταρακτικό. Παρουσίασαν απλά ένα καλό RHCP show. Το setlist ήταν σαν best of αλλά με βάση το “I’m With You”. Αυτό ήταν έκπληξη. Ή μήπως δεν ήταν; Προφανώς και όχι μιας και μιλάμε για την πρώτη τους εν Ελλάδι εμφάνιση, εξού και η παρουσία των κλασσικότερων κομματιών της πορείας τους. Ακόμη κι έτσι όμως υπήρχαν “διαφορετικές” επιλογές (βλέπε “I Like Dirt”).
Όσο γι’ αυτό το “I’m With You”… το περισσότερο ποσοστό του κοινού έχει αφήσει τους Peppers στο “Stadium Arcadium”. Δεν υπήρχαν απλά τα παράπονα για τη ποσότητα των νέων κομματιών στο set (η οποία ήταν κάτι παραπάνω από φυσιολογική) αλλά και εκείνη τη στιγμή το ΟΑΚΑ έπεφτε σε λήθαργο. Χαρακτηριστικότατη η στιγμή του “Ethiopia” όπου δεν ξεχώριζε στα σίγουρα το αν η μπάντα έχει επιστρέψει για το encore.
Κατά τα άλλα εκτελέσεις τύπου “Scar Tissue” και “Can’t Stop” με “Californication” και “Under the Bridge” ήχησαν σαν ύμνοι από τη μπάντα και ολόκληρο τον κόσμο του σταδίου μαζί. Το όλο σκηνικό των all time classics και των αμέτρητων jams συμπλήρωναν τα λογύδρια του Flea για το πόσο ευγνώμονες είναι όλοι τους για την ανταπόκριση του κοινού στη πρώτη τους Ελληνική επίσκεψη.
Οι Peppers παρουσίασαν ένα αξιοπρεπές και πάνω από καλό live σε μια διοργάνωση όπου αναπόφευκτα δεν θα απέφευγαν τα αρνητικά σχόλια. Στην ουσία έπαιξαν ισάξια με τις εμφανίσεις τους στο εξωτερικό και, αντίθετα με τις μετέπειτα συζητήσεις των παρευρισκομένων, φάνηκαν να το χαίρονται.
The Red Hot Chili Peppers setlist:
Monarchy of Roses
Dani California
Can’t Stop
Scar Tissue
Look Around
Strip My Mind
Parallel Universe
I Could Have Lied
The Adventures of Rain Dance Maggie
I Like Dirt
Under the Bridge
Higher Ground (Stevie Wonder cover)
Californication
Goodbye Hooray
By the Way
encore:
Chad & Mauro jam
Suck my Kiss
Ethiopia
Give it Away
Final Jam
photos: Thodoris Markou
Για περισσότερες φωτογραφίες, πατήστε εδώ.
644 
