Ευστοχότατος ο τίτλος του τρίο από το Αμπερντήν της Σκοτίας, αφού όλο αυτό το άλμπουμ είναι σκοτεινό και νταουνιάρικο μέχρι που σε κάνει να προμηθευτείς αντικαταθλιπτικά από το γείτονα σου φαρμακοτρίφτη.
Στη δεύτερη τους δουλειά, αυτή τη φορά κάτω από τα φτερά της Van Records, οι Winters κυκλοφορούν το “Berlin Occult Bureau” και σύμφωνα με το δελτίο τύπου είναι πιο ραδιοφωνικό από το πρώτο. Δεν ξέρω τι λένε αυτοί, σε ελληνικό ραδιόφωνο δεν θα ακουστούν ούτε αν λαδώσουν τον Μάκη Πουνέντη.
Αυτό βέβαια, μόνο κομπλιμέντο μπορεί να ακουστεί, αν αναλογιστεί κανείς σε τι κατεστραμμένη κατάσταση είναι το ραδιόφωνο μας. Οι Winters έχουν δημιουργήσει έναν ήχο πολύ μοναδικό και περίεργο, τουλάχιστον για τα αυτιά μου. Είναι λες και πήραν τους Ghost και το ανατριχιαστικό τους doom, και λίγο από Nirvana και Pixies και τα μίξαραν με έναν τρόπο που να μην χτυπάει άσχημα στο αυτί. Έτσι ακριβώς, μου φάνηκε το “Schwarze Kraft”.
To δισκάκι ξεκινά, λες και τελειώνει, με σύνθεση που τιτλοφορείται “Goodbye” και περιέχει και κάποια κομμάτια με γερμανικό τίτλο, γεγονός που δικαιολογείται μιας που η μπάντα περνάει ένα μεγάλο μέρος του χρόνου στο Βερολίνο, εξ ου και το “Ausländer”, που σημαίνει “οι αλλοδαποί”.
Το “Berlin Occult Bureau” είναι 38 λεπτά μαυρίλας και καταχνιάς και σίγουρα, συναισθηματικά, αν όχι παικτικά, μόνο ως doom μπορεί να καταχωρηθεί. Δυστυχώς, λόγω του ότι είναι κάτι εξαιρετικά περίεργο, ίσως να μην σας βοήθησε η κριτική μου, αλλά μπορώ να σας δηλώσω ότι κάτι κινητοποιήθηκε μέσα στην ψυχή μου στο άκουσμα των Wnters.
Highlights τα “On your street again”, “No tomorrow” και το “Ace Frehley”, που είναι και το hit του δίσκου, αφιερωμένο στον ήρωα των Kiss!
Αν είστε τύποι σκοτεινοί, μεγαλωμένοι αγκαλιά με βινύλια Sabbath και King Diamond, ενώ στην εφηβεία σας γράφατε με ανεξίτηλο μαρκαδόρο στα θρανία σας στίχους των Nirvana ή των Jesus and the Mary Chain, τότε θα σας σηκωθεί η τρίχα!
629 
