Cold in Berlin. Το female fronted κουαρτέτο από τη Βρετανία, που μάλλον προσπαθεί να αναβιώσει το rock της δεκαετίας του 70. Και δυστυχώς για εμάς, δε νομίζω να τα καταφέρνει και πολύ καλά.
Το “And Yet” είναι η δεύτερη κυκλοφορία τους και ομολογουμένως χρειάζεται κάμποση προσπάθεια για να ακούσει κάποιος το CD και δεύτερη ή τρίτη φορά. Ψιλοθυμίζουν κλασικό rock αλλά μέχρι εκεί. Δεν υπάρχει τίποτα ιδιαίτερο που να μπορεί να κρατήσει το ενδιαφέρον. Για την ακρίβεια, η πρώτη (και η δεύτερη) εντύπωσή μου, ήταν ότι ακούω παραλλαγές του ίδιου κομματιού. Μονότονο και βαρετό. Αν βάλουμε και τα φωνητικά… το ‘χουν χάσει το παιχνίδι σχεδόν από την αρχή.
Εκνευριστικά όσο δεν πάει, με φάλτσα και την τραγουδίστρια να το “χάνει” κάποιες φορές. Οι, σε μερικά σημεία, καλές κιθάρες χάνονται στη μετριότητα ενός άλμπουμ που θες απλά να τελειώσει. Υπάρχουν τόσες μπάντες και νέες κυκλοφορίες, τις οποίες μπορεί ο καθένας να ψάξει, που δε νομίζω ότι υπάρχει λόγος να ασχοληθεί μαζί τους.
525 
