Πως τα φέρνει ο ρημάδης ο χρόνος… Εκεί που κάθεσαι ωραία και καλά στο θρόνο σου, έρχονται οι συγκυρίες και τσουπ (!) πέφτεις και για τα πέντε (ίσως και περισσότερα για μερικούς) επόμενα χρόνια (μάταια) προσπαθείς να βρεθείς ξανά στο ίδιο σημείο.
Από τη μία η κατακόρυφη πτώση του nu metal, από την άλλη η έλλειψη σαφής εξελικτικής φόρμας, δε θέλει και πολύ… Το περσινό “The Path of Totality”, όπως είχα γράψει και στο review, λειτούργησε ως “ένα πρόσκαιρο φιλί ζωής” και ουσιαστικά ξεκίνησε κάτι παντελώς νέο για τα δεδομένα της rock, καθώς συνδύασε το dubstep με τη μουσική των Korn, και το αποτέλεσμα τους δικαίωσε (κυρίως εμπορικά).
Το “Live at the Hollywood Palladium” αποτελεί το ζωντανά ηχογραφημένο ντοκουμέντο αυτής της επιτυχίας, σε μια εμφάνιση γεμάτο guests, όπως Skrillex, Excision, Datsik, Downlink, Kill the Noise και 12th Planet.
Βάσει λοιπόν των παραπάνω ονομάτων, είναι προφανές πως ένα μεγάλο μέρος του live βασίζεται στο “The Path of Totality” και για να είμαι πιο ακριβής, τα επτά πρώτα τραγούδια, είναι παρμένα από αυτό. Δεν είμαι σίγουρος πάντως πως ζωντανά λειτουργούν εξίσου καλά με τις studio versions, αλλά οκ. Από το πρώτο μέρος της συναυλίας εύκολα ξεχωρίζουν τα “Chaos Lives In Everything”, “Illuminati”, “Narcissistic Cannibal” και το εναρκτήριο “Get Up!”.
Το δεύτερο μέρος της εμφάνισης αποτελείται από πιο κλασσικά Korn κομμάτια. Για αρχή, έχουμε το “Here To Stay” (“Untouchables”- 2002) και το κοινό φαίνεται να ενθουσιάζεται περισσότερο με την rock τροπή που παίρνουν τα πράγματα. Συνέχεια με το “Freak On a Leash” (“Follow the Leader”- 1998) και “Falling Away From Me” (“Issues”- 1999), ακούγοντας τους Korn που όλοι αγαπήσαμε. Έκπληξη στο setlist το “Predictable” (“Korn”- 1994), ενώ η διασκευή στο “Another Brick In the Wall” (“Greatest Hits Vol. 1”- 2004), παρότι καλή, έχει αρχίσει να με κουράζει πλέον και θα προτιμούσα να άκουγα κάτι άλλο στη θέση της.
Το encore ξεκινάει με το “Shoots and Ladders” (“Korn”- 1994) και η εν μέρει παραγκώνιση του πρόσφατου παρελθόντος τους είναι εμφανής πλέον. Ύστερα από το “One” (των Metallica) σε “σφηνάκι”, μιας και αυτή τη φορά το έπαιξαν από τις “τριπλές” και μετά, έρχεται το ξεσηκωτικό “Got the Life” (“Follow the Leader”- 1998). Το set κλείνει, ως είθισται, με το “Blind” (“Korn”- 1994), χωρίς να χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω.
Έχουμε λοιπόν το παρόν (και όπως δείχνει, και μέλλον) των Korn σε ένα live συγκερασμό με το παρελθόν τους, αφήνοντας παράμερα την περίοδο 2003- 2010. Σίγουρα μου έλειψαν από μια τέτοια κυκλοφορία διάφορα κομμάτια από το “Issues” ή το “Life Is Peachy”, ενώ δε θα με χάλαγε μια σχετική αντιπροσώπευση από τα “Take a Look In the Mirror” και “See You On the Other Side”, αλλά ούτως ή άλλως οι Korn αποφασίζουν τι θα παίξουν και τι όχι.
Το “Live at the Hollywood Palladium” φέρει τον υπότιτλο “Rock Changes Again”, μια έξυπνη ατάκα για να διαφημίσουν έμμεσα αυτό που πάει να κάνει ο Jonathan Davis και η παρέα του. Δεν ξέρω εάν θα καταφέρουν να αλλάξουν το rock (ξανά), αλλά και μόνο το ότι επανέκαμψαν το τελευταίο διάστημα, ρισκάροντας παράλληλα με την ολοκληρωτική καταστροφή, είναι ήδη αρκετά σημαντικό.
585 
