Στα βήματα εναλλακτικών Cynic, οι Disaffected παίζουν μοντέρνο heavy metal παρουσιάζοντας μια αρκετά εκκεντρική άποψη του ιδιώματος με το “Rebirth”, ένα album με τα κάτω του και τα πάνω του αλλά με ένα κύριο μειονέκτημα.
Λέγοντας “μοντέρνο” δεν εννοούμε απαραίτητα κάτι που στέκεται απλά ως δυσνόητο ή αρκετά ουδέτερο ώστε να μπορέσουμε να το βαφτίσουμε τέχνη. Το “Rebirth” λοιπόν έχει το μειονέκτημα ότι δεν κάνει την παραπάνω λογική να φαίνεται λάθος. Οι Disaffected μέσα από ορισμένα κομμάτια μεγάλης διάρκειας, και λίγα μικρής που χρησιμοποιούνται σαν γέφυρες, αποδίδουν τον όρο “μοντέρνο” στο τεχνικό jamάρισμα που οποιαδήποτε progressive μπάντα κάνει προς προσωπικό της πειραματισμό.
Η ουσία λοιπόν χάνεται αναπόφευκτα και μένει η τεχνική στην οποία και οι Disaffected είναι καλοί. Δυστυχώς όμως τα κομμάτια δεν ολοκληρώνονται ορθά αφού εν μέσω του κάθε μεμονωμένου track το ύφος και η κατεύθυνση αλλάζει κοφτά μπερδεύοντας και σίγουρα μην αφήνοντας θετικές εντυπώσεις.
Το “Rebirth” στη πραγματικότητα πρόκειται για ένα πειραματικό progressive album χωρίς την απαραίτητη ψυχή που θα χρειάζονταν για να αποτελέσει κάτι στοιχειωδώς δυνατό.
562 
