Ένα νέο συγκρότημα με νέες προοπτικές, εμπειρίες από άλλα γκρουπ, κάνει την εμφάνισή του με το νέο του άλμπουμ «Sinners». Ξεκίνησαν το 2004 στην Αθήνα με ζωντανές εμφανίσεις στο «An Club», στο «Rodeo», στο «Mo Better» και στο «Underworld».
Ο Jim Lord στα φωνητικά είναι από το ροκ συγκρότημα «Lord 13», ο Γιώργος στα ντραμς από τους «Make – Believe», ο Νίκος στην κιθάρα από τους «Human Asteroid» και ο Dorian στο μπάσο από τα heavy metal groups «Clairvoyant» και «Night Guest». Μετά από ζωντανές εμφανίσεις τους, πήραν μέρος και στο ροκ φεστιβάλ της «Αντίπαρου» και την άνοιξη του 2007 ξεκίνησαν την ηχογράφηση του άλμπουμ τους «Sinners», για το οποίο υπέγραψαν με την αμερικανική εταιρεία «Poison Tree Records» και κυκλοφόρησε τον Σεμπτέβριο του 2008, περιλαμβάνοντας 11 τραγούδια. Ο Rockway, θαυμάζοντας τη δουλειά αυτών των νέων, πήρε συνέντευξη από τους «Madleaf» για να γνωρίσουμε καλύτερα το εκπληκτικό αυτό γκρουπ.
Το όνομά σας προέκυψε όταν συναντηθήκατε όλοι μαζί και είδατε την ελικοειδή κίνηση ενός φύλλου να πέφτει από ένα δέντρο. Πιστεύετε πως ήταν σημαδιακό; Γιατί ονομάσατε το φύλλο «mad»; Η απόφαση ήταν από κοινού;
D: Δεν ξέρω αν ήταν σημαδιακό, να σου πω την αλήθεια δε μου άρεσε αυτό το όνομα για πολύ καιρό! Η ιδέα ήταν του Γιώργου. Εγώ ήθελα ενα πιο metal όνομα!
Πριν ξεκινήσετε την ηχογράφηση του debut αλμπουμ σας, είχατε κάνει διάφορες ζωντανές εμφανίσεις. Πώς σας δεχόταν ο κόσμος; Εμφανιζόσασταν με διασκευές; Αν ναι, αναφέρετε κάποιες από αυτές και γιατί τις ξεχωρίσατε;
D: Ολοι είχαν κάνει εκτός απο μένα! Αλήθεια! Το πρώτο μου live ήταν με τους «Madleaf» στο «Mo Better». Οι υπόλοιποι είχαν κάνει άπειρα και όπως καταλαβαίνεις ήμουν ο πιο αγχωμένος απ’όλους. Ειμαι και ο μικρότερος! Ο κόσμος ήταν πολύ cool κι αυτό ήταν πολύ καλό. Άσχετα που εγώ ακόμα δεν είμαι χαλαρός στα live! Στην αρχή, όχι, δεν παίζαμε καθόλου διασκευές. Μετά ήρθαν δύο, το «Can’t Escape Myself» των «The Sound» και λίγο αργότερα το «It’s No Good» των «Depeche Mode», τις οποίες ο κόσμος και φαίνεται να διασκεδάζει. Και η φώνη του Jim κολλάει απόλυτα.
Όταν πρωτοξεκινήσατε τις εμφανίσεις, υπήρχε ήδη ο σκοπός να δημιουργήσετε το δικό σας άλμπουμ ή απλά προέκυψε; Πάντα είστε επηρεασμένοι από άλλα διάσημα γκρουπς ή πιστεύετε πως κάποτε θα βρείτε την ταυτότητά σας;
D: Στην αρχή δεν νομίζω ότι περιμέναμε πως θα βγάζαμε δίσκο. Γιατί το όλο θέμα άρχισε σαν ένα side project του Jim. Κάτι που νομίζω οτι ξέφυγε γρήγορα. Μετά, όμως, τα πράγματα άλλαξαν. Έβγαινε καλή μουσική και το θέλαμε όλοι. Τώρα θέλουμε και δεύτερο! Ήδη έχουμε πάνω από 8 τραγούδια έτοιμα. Νομίζω πως έχουμε την δική μας ταυτότητα. Οι επιρροές είναι επιρροές. Πάντα θα είναι. Σε όλες τις μπάντες.
Πιστεύετε στη μουσική, στους στίχους ή και στα δύο μαζί και γιατί; Οι στίχοι σας έχουν κάτι συγκεκριμένο να δώσουν σε εσάς, στον κόσμο, είναι βιώματα δικά σας;
D: Και στα δύο μαζί. Γιατί έτσι είναι. Είναι βιώματα δικά μας. Δεν ξέρω αν έχουν να δώσουν κάτι συγκεκριμένο στον κόσμο. Σίγουρα όμως είναι πράγματα που όλοι έχουν βιώσει. Απλά εμείς τα λέμε… τραγουδιστά!
Πείτε μας το λόγο για τον οποίο το άλμπουμ σας ονομάστηκε «Sinners», δηλαδή «Αμαρτωλοί». Σίγουρα όλοι έχουμε αμαρτήσει ή συνεχίζουμε… Κανείς δεν είναι τέλειος και κανείς θεός, έτσι δεν είναι; Πιστεύετε πως κάποτε, ένας άνθρωπος θα καταφέρει να φτάσει σε ένα σημείο που θα κάνει λιγότερες αμαρτίες, που θα έχει μάθει από τα λάθη του; Σίγουρα το σημείο της τελειότητας δεν μπορεί κανείς να το φτάσει, έτσι δεν είναι;
D: Νομίζω θα πρέπει να αναλύσεις τα λάθη σου για να μην κάνεις πάλι τα ίδια, αν και είναι δύσκολο. Υπάρχουν πάντα λόγοι να κάνεις λάθη. Γιατί μετά κάνεις πάντα νέα λάθη. Οπότε είναι όμορφα λάθη! Ακόμα και αν υποφέρεις μετά! Η τελειότητα είναι μύθος. Εξάλλου το τέλειο είναι και ο εχθρός του καλού. Θα ήταν βαρετή έτσι κι αλλιώς! Το album δεν ονομάστηκε «Sinners» για κάποιο συγκεκριμένο λόγο, απλά μας άρεσε το όνομα, να σου πω την αλήθεια. Θέλαμε κάτι ψιλοσκοτεινό στην όλη κατάσταση. Το «Sinners» είναι.
Ποιος γράφει τους στίχους; Εμπνέεται και από τις ζωές των άλλων γενικώς, τις ζωές των μελών του γκρουπ;
D: Οι στίχοι είναι του Jim οι πιο πολλοί και είναι μέσα από προσωπικές εμπειρίες και δικές μας. Αντιπροσωπεύουν τους υπόλοιπους απόλυτα νομίζω. Το τραγούδι «Sinners» το γράψαμε μαζί, η μουσική είναι του Nick.
Στη σκηνή πιστεύετε πως είστε performers; Δεν μπορεί κανείς να είναι ο εαυτός του και αν ναι, πότε; Διαφέρει η σκηνή από την πραγματικότητά σας, απ’ αυτό που βιώνετε καθημερινά;
D: Όλοι οι μουσικοί είναι performers, ο καθένας με το δικό του στυλ. Πιο πολύ entertainers πες το, γιατί ανεβαίνεις στη σκηνή για να διασκεδάσεις τον κόσμο. Άλλοι πιο ήρεμοι άλλοι πιο ενεργητικοί. Αν διαφέρει απ’την πραγματικότητα; Μπορεί να διαφέρει, μερικές φορές, δεν ξέρω. Μια φορά παίζαμε κάπου και λίγες ώρες πριν, είχα χωρίσει με την κοπέλα μου! Κανείς δεν το ήξερε από κάτω ούτε κατάλαβε κάτι, γιατί παίξαμε καλά και με πολύ ενέργεια. Κι όμως, μέσα μου ήμουν πολύ χάλια. Πήγα σπίτι και κοιτούσα την οθόνη της τηλεόρασης σαν χαζός. Οπότε, μάλλον ναι, μερικές φορές η σκηνή απ’την πραγματικότητα διαφέρει απίστευτα. Όλοι έχουμε τα ups και τα downs μας. Σκοπός είναι να κάνεις καλά live και να διασκεδάζει ο κόσμος.
Πιστεύετε πως βοήθησε το γεγονός πως ο καθένας σας ήταν ή είναι ακόμη σε κάποιο συγκρότημα, γνωστό στον κόσμο; Θα μπορούσατε να τα καταφέρετε και χωρίς αυτό το παρελθόν;
D: Το μόνο που ξέρω ότι βοήθησε είναι η εμπειρία που είχε ο καθένας από προηγούμενες μπάντες. Πιστεύω ότι άμα γράφεις καλή μουσική, θα σε μάθει ο κόσμος έτσι κι αλλιώς κι ας μην έπαιζες πουθενά πριν.
Κάποιοι μιλούν για τα άγρια φωνητικά του Jim. Πιστεύετε πως μόνο αυτό είναι που παίζει ρόλο σε ένα ροκ συγκρότημα;
D: Άγρια; Εμένα μου φαίνονται πολύ ήρεμα! Περίεργο.
Τα γκρουπς απ’ τα οποία προέρχεται ο καθένας είναι από ένα διαφορετικό στυλ, άλλο πιο heavy, άλλο λιγότερο. Θα μπορού- σατε να δώσετε έναν τίτλο στο είδος της μουσικής σας και να μας το αιτιολογήσετε;
D: Sensual rock! Χαχαχαχαχα! Δεν ξέρω, είναι μίγμα απο πολλά είδη.
Υποθέτω πως υπήρξε μεγάλος αγώνας μέχρι να βρεθεί η κατάλληλη δισκογραφική για εσάς. Πείτε μας λίγα λόγια για αυτήν την πάλη που βιώνουν καθημερινά πολλά συγκροτήματα.
D: Υπήρξε πάλη, ναι. Και άγχος. Αλλά νομίζω πως τώρα είναι πιο εύκολα τα πράγματα. Έχουν υπογράψει πολλές νέες μπάντες με ξένες δισκογραφικές. Indie μεν, αλλά καλές. Σκοπός είναι να μην επαναπαυτεί η μπάντα μόλις υπογράψει και να μην τ’αφήσει όλα στην δισκογραφική. Νομίζω πως οι δισκογραφικές θέλουν να δουν ότι η μπάντα έχει προοπτική, ότι τρέχει και από μόνη της. Είτε αυτό λέγεται myspace ή κάτι τέτοιο, είτε συνεχώς live.
Σε ένα από τα blog σας ρωτάτε αν κάποιος είναι πληγωμένος, διαφορετικά τι είναι; Δεν πιστεύετε πως μέσα από στενοχώριες, κάθε ένας και ειδικά άνθρωποι σαν κι εσάς που πολεμούν μέρα με τη μέρα, γίνονται όλο και πιο δυνατοί, οπότε έχουν να δώσουν όλο και περισσότερα;
D: Γίνονται όλο και πιο δυνατοί είναι αλήθεια. Η στενοχώρια είναι ένα καθαρτικό ώρες ώρες. Ειδικά αυτή της καρδιάς. Μερικές φορές, τις πιο πολλές, είναι σαν οδηγός, φέρνει μεγάλη έμπνευση. Γι’αυτό μ’αρέσει η μελαγχολική μουσική! Μισώ την χαρούμενη! Για μένα είναι αυτό που λέω «θετική στενοχώρια». Νομίζω ο λόγος που του Jim και εμένα μας αρέσει να γράφουμε μελαγχολικούς στίχους, αν και δεν εχει πολλούς δικούς μου το album, είναι ότι θέλουμε να τους ξεφορτωθούμε από μέσα μας. Δεν ξέρω. Αναρωτιέσαι τι θα ήταν μια χαρούμενη ζωή χωρίς καθόλου στεναχώρια;
Ο πρώτος σας δίσκος σίγουρα έχει ήδη σημαδέψει την καριέρα σας. Πάντα θα πιστεύετε σε εκείνο το φύλλο που είδατε σαν την αρχή μιας νέας και όμορφης συνεργασίας; Απ’ την άλλη μεριά, είστε ένα φύλλο που ξέρει την κατεύθυνσή του; Σίγουρα, πάντως, θα ξέρετε ή θα σχεδιάζετε τις επόμενες εμφανίσεις σας. Πείτε μας ποιες θα είναι αυτές, ποιες οι συνεργασίες σας και ποιος ο σκοπός σας τελικά.
D: Ο πρώτος δίσκος, ναι, όντως τη σημάδεψε. Εννοείται πως πάντα θα πιστεύουμε στο φύλλο. Δεν ξέρω αν θα ξέρει την κατεύθυνσή του, δεν μπορώ να σου απαντήσω σ’αυτό. Μέχρι τώρα την ξέρει. Σκοπός είναι να γράφεις ωραία μουσική και να υπάρχει εξέλιξη σ’αυτή και μέσα απ’αυτή, γιατί τελικά η μουσική είναι το μόνο που μετράει. Δεν νομίζω να υπάρχει ζωή πέρα απ’τη μουσική… Για μένα τουλάχιστον. Α! Και να ερωτευτώ! Τρελά! Χαχα! Για να μπορώ να γράψω και κάτι πιο χαρούμενο! Επόμενες εμφανίσεις έχουμε στην πρώτη μας ευρωπαϊκή περιοδεία το Σεμπτέβρη που θα λέγεται «1000 Valves Machine Tour 2009» με άλλη μια μπάντα της δισκογραφικής μας «Poison Tree» και κάποια lives που θα κλειστούν στην Ελλάδα μπορεί και μέσα στο καλοκαίρι. Το album «Sinners» θα κυκλοφορήσει στην Ελλάδα μέσω της «279 Productions» τον Ιούνιο σε special edition. Μετά, θ’αρχίσουμε να γράφουμε καινούριο υλικό, που αρκετό απ’αυτό είναι ήδη έτοιμο. Είναι πολύ ενδιαφέρον σαν μπάντα να προσπαθήσεις να κάνεις κάτι διαφορετικό και να είσαι δημιουργικός. Να πας την μπάντα και την μουσική κάπου «αλλού». Wait and you’ll see! Το επόμενο album είναι πολύ πιο σκοτεινό! I’m looking forward to it!
Τα τραγούδια που αφυπνούν το ενδιαφέρον μας και μιλούν πραγματικά στην ψυχή μας είναι:
1) Sinners
2) Wave Girl
3) The Age of Reason
4) Velvet
5) Feed me
6) Under my Head
7) Bliss
8) Dirty Bag
9) Hand you the Crown
10) Space Lift
11) Into the Sun
Ας προσπαθήσουμε όλοι να σκεφτούμε την ταύτιση του εξώφυλλου με τον εαυτό μας, αφού διαβάζοντας την παρουσίαση, αυτό είναι μόνο ένα θέμα προς συζήτηση και ανάλυση!
Το Rockway σας εύχεται πολύ θερμά Καλή Επιτυχία και φυσικά να εκπληρωθούν όλες σας οι επιθυμίες και τα πλάνα σας. Το αξίζετε! Η ομόνοιά σας θα καταφέρει τα πάντα! Ευχαριστούμε για τη συνέντευξη! Κι εμείς αναμένουμε το επόμενο άλμπουμ σας και σίγουρα ξέρετε το λόγο!!!
1050 
