Έχω πιει πολλές μπύρες σε συνδυασμό με ρακές! Δε βλέπω καλά, αποτέλεσμα της κραιπάλης ή καλύτερα της δια ροπάλου αποφυγής χημικής συζεύξεως αλκοολούχων ποτών που έβαλα στον ανυποψίαστο εαυτό μου να καταναλώσει! Έτσι, βάζω χωρίς να δω καλά όπως είπα το νέο και δεύτερο σε σειρά cd των Καναδών Striker και ξεφωνίζω: “Ο νέος δίσκος των Maiden είναι πραγματικότητα!”
Και ευθύς αμέσως: “Λάθος! Των Saxon ήθελα να πω” διορθώνοντας των εαυτό μου σχεδόν τρομαγμένος! Ξεμεθώ όσο μπορώ πιο πολύ και διαβάζω: “Striker- Armed to the Teeth”. Κοιτώ αριστερά και μετά δεξιά. Είμαι μόνος και κανείς δεν άκουσε τη κοτσάνα που πέταξα!
Όμως το ξεκίνημα του δευτέρου δίσκου των Striker, με τα πολύ δυνατά κομμάτια “Forever” και “Let it Burn”, θυμίζουν πάρα πολύ, σε σημείο αντιγραφής θα έλεγα, τα προαναφερθέντα συγκροτήματα συν κανά δυο άλλων!
Τώρα θα μου πεις, καλύτερα έτσι, παρά μερικά “γιουβέτσι” που έχουμε φάει στη μάπα κατά καιρούς! Συμφωνώ λοιπόν απόλυτα με αυτό και θα σας πω ότι αν και δεν άκουσα τη δισκάρα επαναφορά στις ρίζες του 80s heavy metal, μπορώ να παραδεχτώ ότι το “Armed to the Teeth” είναι ένα αξιοπρεπές άλμπουμ και ευτυχώς για τους ίδιους, η μπάντα καταφέρνει τελικά να μην αντιγράψει, αλλά απλά να αναφέρει ποιες είναι οι ρίζες της και από πού πήραν τα μέλη αυτής, την έμπνευση και αποφάσισαν να παίξουν metal κι όχι κάποιο άλλο είδος μουσικής!
Επίσης δεν έπεσαν στη “λούμπα” να γίνουν άλλο ένα νέο true/traditional metal συγκρότημα, αφού για παράδειγμα τα “It could be worse”, “Land of the Lost”, “Feed the Fire”, μπορούν και “στέκονται” από μόνα τους!
Ωραία riff, δυνατές κιθάρες και πιασάρικοι heavy ρυθμοί θα σας ζαλίσουν ή θα σας ξυπνήσουν, αναλόγως τη κατάσταση που βρίσκεστε και η φωνή του Dan Cleary που ντύνει και δίνει ζωή στα κομμάτια είναι αξιοπρεπέστατη!
Κατά γενική ομολογία/ετυμηγορία λοιπόν, το “Armed to the Teeth” είναι μια καλή και δυνατή συντροφιά, χωρίς φυσικά να μιλάμε για την επίτομη στο metal κι είναι επίσης ένα καλό soundtrack για άπειρη κι αστείρευτη οινοποσία!